หนูจ๋ายืนนิ่งตัวแข็งทื่อ หญิงสาวเบิกตากว้าง หัวใจเต้นระรัวแรง กระต่ายน้อยยิ้มกรุ้มกริ่มใส่นัยน์ตาที่เบิกกว้าง เขาใช้นิ้วหัวแม่มือไล้กลีบปากอิ่มสีเรื่อไปมา “ที่จริงอยากจูบ แต่ยังดีกว่า พี่ให้เวลาหนูจ๋าทำใจอีกหน่อย แล้วค่อยสอนวิธีจูบ” หนูจ๋าเม้มปากแน่น มองค้อนคนอยากตั้งตัวเป็นอาจารย์สอนจูบ แต่เมื่อเขายังมองปากเธอด้วยสายตาปรือปรอย หญิงสาวก็รีบเอามือมาปิดปากไว้ ก่อนพูดเสียงอู้อี้ว่า “ใครเขาอยากเรียนวิธีจูบกันเล่า” หนูจ๋ายิ้มเขินเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นไปเมื่อช่วงหัวค่ำ หญิงสาวเผลอยกนิ้วขึ้นมาแตะริมฝีปากตัวเองเบาๆ ตอนที่พี่กระต่ายจุ๊บปากเธอนั้น เธอรู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้น ปากของเขานุ่มและร้อนผ่าว ตอนถูกหอมแก้มไม่เห็นจะวูบวาบเท่าโดนจุ๊บปากเลย นี่ถ้าเขาจูบเธอขึ้นมาจริงๆ มันจะรู้สึกดีเท่าจุ๊บปากกันเฉยๆไหมนะ เมื่อคิดถึงตอนนี้หนูจ๋าก็เอาหมอนมาปิดหน้าตัวเองอีกครั้ง ก่อนกรีดร้องด้วยค