“เมียครับ” อคิราห์เอ็นดูเจ้าของใบหน้าหวานที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ นอนหอบหายใจกระเส่าไร้เรี่ยวแรง รู้สึกอิ่มเอม สุขล้นอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
“อย่ามาเรียกพริกแบบนี้นะ ไอ้คนใจร้าย แล้วก็เอาของพี่ออกไปด้วย” เสียงตัดพ้อไม่ได้ทำให้อคิราห์สลดต่อคำพูดและการกระทำของตัวเองเลย
“แต่มันยังอยากอยู่ในตัวพริก” รอยยิ้มร้ายที่แสนเจ้าเล่ห์ของเขา ทำให้พริมาอยากจะข่วนหน้าเขาให้หมดหล่อไปเลย
“จะใจร้ายกับพริกไปถึงไหน” ไม่ว่าเธอจะกระเง้ากระงอด หรือกราดเกรี้ยวสักแค่ไหน อคิราห์ก็มองว่าน่ารัก และหลงใหลเธอเข้าไปทุกที
“พี่เอาออกให้ก็ได้”
“อ๊ะ...อ๊า” พริมาเผลอร้องคราง รู้สึกวูบโหวงในท้อง เมื่ออคิราห์ถอดถอนแก่นกายออกไปอย่างเร็ว รู้สึกถึงธารรักอุ่นร้อนที่ไหลตามออกมาอย่างมากมาย
อคิราห์เหลือบมองคราบน้ำรักที่ไหลปะปนออกมากับเลือดบริสุทธิ์ ถึงกับระบายยิ้มจางๆ ด้วยความภูมิใจ ที่ทั้งเธอและเขาต่างเป็นคนแรกของกันและกัน
“เ
