“ยัยจิ๊ทางนี้จ้ะหล่อน มาได้แล้วเหรอ นึกว่าโดนพ่อหม้ายลูกติดเขมือบไปเสียแล้ว” คำทักทายของจีรศักดิ์หรือจีจี้เพื่อนชายใจหญิงทำให้เธออยากจะกัดหูเพื่อนให้ขาดนัก
“ยัยจีจี้บ้า”
“แกก็เกินไปยัยจีจี้ เพลาๆ ลงบ้างนะ เพื่อนบ้าผู้ชาย” นีรนุชว่าให้
“ย่ะ ก็อาวิชญ์ของยัยจิ๊หล่อลากไส้นี่นา”
“แกอยากเขมือบหรือไงยัยจีจี้” นีรนุชกระเซ้าเพื่อนก่อนจะได้รับค้อนวงโตกลับมา
“ไม่ใช่แกหรอกนะยัยหนูนา จะขึ้นคานเหี่ยวแห้งตายเพราะไม่สนใจผู้ชาย ชิ!” จีรศักดิ์สะบัดค้อนให้ตามประสา
นีรนุชหัวเราะร่วน ไม่ถือสากับคำพูดของเพื่อน
“จ้ะ ยัยงูเหลือม เห็นผู้ชายเป็นไม่ได้จะเขมือบท่าเดียว” นีรนุชตอบกลับเสียงสะบัด
“ตกลงจิ๊จะพักที่นั่นกับอาวิชญ์อะไรนั่นจริงเหรอ” นีรนุชหันมาถามเพื่อนรักบ้าง เพราะตั้งแต่มาถึงภูเก็ต เธอยังไม่เห็นว่าจิรดาจะได้ออกไปไหนมาไหนอย่างที่ควรจะเป็น วันๆ ขลุกอยู่กับสองพ่อลูก
“ใช่จ้ะ พ่อกับแม่ฝากจิ๊ให้พักกับอ
