5ปีผ่านไป
เวลา 08.00 น.
ภายในโรงเรียนนานาชาติขนาดใหญ่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวงของประเทศ ที่บอกชื่อไปใครๆก็ต้องร้องอ๋อ เพราะชื่อเสียงของโรงเรียนนี้ติดอันดับหนึ่งในห้าของประเทศ บริเวณหน้าชั้นเรียนมีเด็กผู้หญิงหน้าตาหน้ารักผิวขาวปากนิดจมูกหน่อยดวงตากลมโต ผมยาวถูกถักเป็นเปียลงมาทั้งสองข้างเพิ่มความน่ารักด้วยโบว์สีขาวตามระเบียบของโรงเรียน ข้างกันมีเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักแก้มสีชมพูยืนส่งยิ้มมาให้คนที่ได้ชื่อว่าเป็นมะม้าของตน
“ตั้งใจเรียนนะคะ อย่าดื้ออย่าซนเดี๋ยวตอนเย็นมะม้ามารับไปกินขนมอร่อยๆที่บ้านคุณตาคุณยาย โอเคมั้ย” เสียงหวานเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งยกมือขึ้นลูบศีรษะของลูกทั้งสองคนด้วยความรัก แม้วันนี้จะไม่ใช่วันแรกของการเปิดเรียนและโรงเรียนก็เปิดมาแล้วร่วมเดือนแล้วแต่ทุกวันที่มาส่งลูก นิชาก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดีที่ต้องห่างกันนานหลายชั่วโมงแบบนี้ เพราะตลอดเวลาตั้งแต่ลูกคลอดยันลูกเข้าโรงเรียนเธอกับลูกก
