“อุ๊ย พี่เขย มันไม่เป็นไรหรอกน่า ตอนนี้พี่เป็นแบบนี้แล้ว ฉันจุ๊บพี่นิดหน่อยจะเป็นไรไป? อย่าว่าแต่จุ๊บเลย แม้แต่…แค่กๆ เราเลิกพูดเรื่องนี้กันดีกว่า ใกล้จะถึงริมแม่น้ำแล้วใช่ไหม เราลงไปดูกัน คิกๆ…”
หลี่เสียวหย่าเอ่ยพลางหัวเราะชอบใจ ใบหน้าเธอเริ่มแดงเล็กน้อย ประโยคนั้นเมื่อครู่ เกือบเอ่ยคำที่ไม่ควรพูด ยังดีที่ยั้งปากไว้ได้ทัน
เมิ่งเฟยไม่ได้เอ่ยอะไรอีก คิดไม่ถึงว่าตอนนี้เขาจะมีตำแหน่ง ไม่คาดคิดว่าจะเปลี่ยนมาเป็นแบบนี้ น้องสาวภรรยาที่ชอบดูถูกตน ตอนนี้ก็เปลี่ยนเป็นคนละคน ทั้งยังแทบจะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ดูแล้วในบางครั้ง เงินก็สำคัญมากจริงๆ หากไม่มีสิ่งเหล่านี้ในวันนี้ ผลมันจะเป็นยังไง เมิ่งเฟยเข้าใจมันดี
ไม่นาน ทั้งสองก็มาถึงริมแม่น้ำ นี่เป็นครั้งแรกที่เมิ่งเฟยออกมากับหลี่เสียวหย่า ทั้งสองคนลงรถ และเดินไปยังริมแม่น้ำ เกือบครึ่งชั่วโมง ถึงจะพากันกลับเข้ามาในรถ
วันนี้ นับว่าหลี่เสียวหย
