ต้องบอกว่า ท่าทีของพนักงานคนนี้ไม่ดีเลยจริงๆ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทางร้านรับเข้ามาทำงานได้ยังไง นึกไม่ถึงว่าจะรับคนแบบนี้เข้ามา นั่นเป็นเพราะเมิ่งเฟยไม่ใช่คนเรื่องเยอะ ไม่อย่างนั้นหากเปลี่ยนเป็นคนอื่น คงจะไม่ทานอาหารร้านนี้แล้ว
ทว่า หลี่เสียวหย่ายังคงไม่ยอมหยุด เมิ่งเฟยจึงขยิบตาให้เธอ เป็นการบอกว่าช่างมันเถอะ มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับทุกคน หากพนักงานคนนี้มีเงิน คงจะไม่ทำงานนี้แล้ว แต่หลี่เสี่ยวหย่าข่มอารมณ์โกรธไว้ในใจ และไม่ได้สนใจเมิ่งเฟย อยากจะสั่งสอนพนักงานที่ชอบดูถูกคนอื่น
ไม่นาน ทั้งสองก็นั่งลงตรงที่นั่ง ที่นั่งถือว่าไม่เลว อยู่ติดริมหน้าต่าง สามารถชื่นชมทิวทัศน์ด้านนอกหน้าต่างได้ แต่หลี่เสียวหย่าที่โมโหอย่างหนัก เดิมทีเธอหิวมาก แต่ตอนนี้กลับไม่หิวแล้ว ต้องโทษพนักงานคนนี้ ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เป็นแบบนี้
“มองอะไร ร้านอาหารดีๆ แบบนี้ เธอบริการแบบนี้เหรอ? เร็วสิ เอาเมนูอาหารมา!”
หลี่เส
