“เอ่ออะไร ฉันเป็นป๊าหรือว่าแกเป็นป๊า ห๊ะ?”
ประธานเจียงอารมณ์เสียอยู่ไม่น้อย เอะอะก็เริ่มโมโห แต่ก็เกรงใจเมิ่งเฟยและประธานหวัง หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น เขาคงทนไม่ไหวจริงๆ ลูกชายของตนยังขนาดนี้ หากเป็นคนอื่นคงไม่ต้องเอ่ยถึง
ชั่วเวลาหนึ่ง ลูกชายคนรองและลูกสะใภ้ ต่างก็ลำบากใจกันทั้งคู่ อีกทั้งเงินก็ให้ไปแล้ว พิธีนี้ก็เพิ่งจะทำไปได้ครึ่งเดียว หากให้เขาไปตอนนี้ เสียเงินเปล่าไม่พอ แถมยังผิดใจกันอีก
หากเมิ่งเฟยเป็นหมอเทวดาจริงๆ ราคาสมน้ำสมเนื้อยังพอว่า ถ้าเกิดเป็นนักต้มตุ๋นล่ะ นี่ไม่ใช่จะทำให้เสียเรื่องเหรอ! นอกจากนี้ ถ้าเกิดว่าสิบแปดมงกุฎนั่นไม่ใช่นักต้มตุ๋นล่ะ…
ดังนั้น ทั้งสองจึงลำบากใจมาก ไม่รู้ว่าควรทำยังไง และไม่กล้าไม่เชื่อฟังอาป๊าด้วย
“รอก่อน!”
ในเวลานี้เอง สิบแปดมงกุฎคนนั้นก็เดินเข้ามา บทสนทนาของทั้งสามเมื่อครู่ เขาได้ยินหมดแล้ว ในใจจึงหงุดหงิดมาก แม้ว่าเงินจะเข้ากระเป๋า แต่งานสายนี้ ชื่
