“ปล่อยเลย เหม็นเหล้าจะตาย”คาเทียร์แกล้งสะบัดตัวจากการเกาะกุมของเขา เมื่อรู้สึกถึงอันตรายที่คืบคลานเข้ามา
“เหม็นอะไร? เธอเองก็ชอบกิน”
“ต่อไปจะไม่กินแล้ว”เสียงหวานแปร่งไปเล็กน้อย เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เธอรู้สึกเข็ดกับการดื่มเหล้าจริง ๆ หลังจากคืนก่อนที่โดนยา มันเหมือนกลัวจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นอีก
“ทำไม? กลัวขึ้นมาหรือไง”เขาจับน้ำเสียงเธอได้เมื่อพูดเรื่องนี้“ถ้าอยากออกไปดื่มก็บอก ฉันจะพาไป”
คาเทียร์กรอกตามองบนเมื่อเขาพูดเหมือนเธอจะปลอดภัยเมื่ออยู่กับเขา ทั้ง ๆ ที่เขานะอันตรายกว่าคนอื่นที่เธอเคยเจอเสียอีก หากไม่อันตรายจริง เธอคงไม่มานั่งอยู่ในห้องกับเขาตอนนี้หรอก
“ตอนอยู่ที่ผับ พี่ชายเธอพูดถึงเธอด้วยนะ”
“พูดว่าอะไรคะ?”คนตัวเล็กตกใจเมื่อเขาเอ่ยชื่อพี่ชายของตัวเองขึ้นมา ช่วงนี้เธอไม่ค่อยได้เจอกับคาเตอร์ด้วยสิ เพราะมัวแต่ระแวงเรื่องที่ตัวเองไปกินเหล้าจนโดนยา
“ก็บอกว่าพ่อกับแม่เป็นห่วง ที่ช่
