8.2

1007 คำ

ดวงตากลมโตของปั้นหยาเป็นประกายและใบหน้าของหญิงสาวก็ฉายชัดถึงความประหลาดใจเมื่อเดินมาถึงบริเวณสวนหลังคฤหาสน์ บริเวณทางเดินทั้งสองฝั่งถูกตกแต่งด้วยตะเกียงให้แสงไฟสีส้มอ่อน ส่วนทางเดินตรงกลางถูกโรยด้วยกลีบดอกกุหลาบสีแดงสด เลอาเดินนำมาจนกระทั่งถึงโต๊ะอาหารที่ตั้งอยู่ท่ามกลางสวนดอกไม้และมีเก้าอี้เพียงแค่สองตัว บนโต๊ะมีจานอาหารที่มีฝาครอบปิดเอาไว้ เลอาขยับเก้าอี้ออกให้ปั้นหยาได้นั่งลง ส่วนเก้าอี้อีกตัวยังว่างอยู่ “คุณรออยู่ที่นี่นะคะ อีกสักครู่คุณราฟาเอลจะตามมาค่ะ” “เดี๋ยวก่อนค่ะ” เลอาบอกแค่นั้นแล้วเดินจากไป ปั้นหยารั้งอีกฝ่ายเอาไว้ไม่ทันเพราะตอนนี้เลอาเดินหายไปจากระยะสายตาของหญิงสาวแล้ว ปั้นหยาดึงสายตากลับมาที่โต๊ะอาหารเบื้องหน้า หล่อนยอมรับว่าตอนนี้รู้สึกตื่นเต้นระคนประหม่า ที่หล่อนทำได้ในตอนนี้คือการประสานมือวางไว้บนตัก หากแต่ดวงตากลมโตกวาดมองบริเวณโดยรอบที่ให้ความรู้สึกโรแมนติกอย่างบอกไม่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม