ก๊อก! ก๊อก!
"ปะป๊าครับ..ปะป๊า" มือป้อมของนำทัพยกขึ้นเคาะประตูหน้าห้องของคนเป็นพ่อรัวๆ หากพ่อของเขาไม่ล็อคประตู ป่านนี้เขากับน้องชายฝาแฝดได้เข้าไปด้านในแล้ว
"ปะป๊า~เปิดประตูให้เราสองคนเข้าไปหน่อยครับ~" ทิศเหนือร้องเรียกช่วยพี่ชายที่เกิดก่อนหน้าสองนาที ตอนนี้ทั้งสองกระวนกระวายใจมากไม่น้อย จึงต้องมาเคาะประตูอยู่แบบนี้ ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคย
เพียงไม่นานประตูบานใหญ่หน้าห้องก็ถูกเปิดออกด้วยฝีมือของเพทาย เสียงเคาะประตูทำให้เขารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าของวันใหม่ และรีบลุกมาเปิดประตู กลัวว่าเสียงนั้นจะดังรบกวนร่างบางที่เขานอนกกกอด
แกร๊ก!
"ลูกชายของปะป๊าตื่นแต่เช้าเลยนะครับ"
"ปะป๊าครับหม่าม้าของทัพหายไปไหนครับ ทัพกับเหนือหาไม่เจอ" หึ!อย่างนี้นี่เองถึงได้มาเคาะประตูแต่เช้า
"หม่าม้าคนสวยอยู่ในห้องปะป๊ารึเปล่าครับขอเหนือดูหน่อย" จบคำ ร่างอ้วนกลมแทรกเข้าไปภายในห้องนอนกว้าง สายตากลมโตกวาดมองหา
