บทที่ 7 ‘ภารกิจจุ๊บแก้มกระชับมิตร’
2877 คำ
[ Nampink part ]
1ชั่วโมงต่อมา…
@คอนโดทามไท
Rrrr
ครืด~ ครืด~
‘แม่’
ติ๊ด.
“ค่ะแม่”
(เป็นไงบ้างลูกไปกินหมูกระทะมาอร่อยไหม)
“แม่รู้ได้ไงอะคะ พี่ทามบอกเหรอ”
(แม่ให้พี่เขาพาไปเองแหละ เห็นไหมว่าพี่เขาใจดีจะตาย บอกปุ๊บพาไปปั๊บ อย่าลืมให้รางวัลพี่เขาด้วยละ)
“รางวัลอะไรอะแม่”
(จุ๊บแก้มพี่เขาไง)
“แม่!!”
“ทำไมละ ก็หนูแต่งงานแล้วนะพิ้งค์”
“หนูรู้ แต่แม่ค่ะมันไม่ใช่เรื่องที่จะทำกันง่ายๆนะคะ อีกอย่างหนูอยู่กับใครแม่ก็รู้”
(ลองจุ๊บพี่เขาก่อนแล้วจะรู้ว่าพี่เขาจะกินหัวลูกหรืออึ้งกันแน่ อีกอย่างจะได้กระชับความสัมพันธ์กันด้วย)
“ไม่เอาอะพี่ทามแกดุจะตายถ้าขืนพิ้งค์ทำแบบนั้นนะแม่มีหวังพี่เขาได้เคืองหนูทั้งคืนแน่”
(พิ้งค์ค่ะ หนูฉลาดน้อยหรือแกล้งค่ะลูก...ถ้าอยากได้ลูกเสือก็ต้องเข้าถ้ำเสือหนูไม่รู้เหรอ ไปค่ะเดินไปจุ๊บพี่เขาแล้วถ่ายรูปมาให้แม่ดูด้วยนะ”
“แม่!!”
ตู้ดๆๆๆๆ
แล้วแม่ก็วางสายไป วางสายไปทั้ง ๆที่ยังคุยกันไม่รู้เรื่องและฉันก็ไม่ได้ตกลงเต็มใจจะทำด้วย
คือเหตุการณ์มันมาไวและไปไวมาก แม่โทรมาบอกว่าให้ฉันไปจุ๊บแก้มพี่ทามเป็นรางวัลที่พาฉันไปกินหมูกระทะมา แล้วแม่จะรู้ไหมว่าหลังจากที่เรากลับมาจากร้านนั้น ตอนนี้เราสองคนก็ยังไม่คุยกันเลย
กลับมาถึงห้องปุ๊บคนตัวสูงก็เดินเลี้ยวเข้าห้องนอนเลย ส่วนฉันก็นั่งดูซีรี่ย์อยู่ที่โซฟาพร้อมหนังสือเรียนหนึ่งเล่มที่ห้องโถงข้างนอก
คือหลังจากที่เราเถียงกันเล็กน้อยบนรถ หลังจากนั้นเราก็ต่างคนต่างเงียบกันไปเลย ไม่มีใครพูดอะไรออกมาจนถึงห้อง แม้กระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่มีใครเปิดปากพูดก่อนเลย
ที่สำคัญเขาคนนั้นนะก็ดูเหมือนจะโมโหด้วยดูหงุดหงิดแปลกๆแล้วจะให้ฉันเดินไปหาเขาแล้วจุ๊บแก้มถ่ายรูปส่งให้แม่นี่นะ
...ให้ฉันกัดลิ้นตายยังง่ายกว่าเลย...
เฮ้อ~
“แม่นะแม่ให้พิ้งค์ทำอะไรไม่ทำแต่ให้เดินไปจุ๊บแก้มเทวรูปมารอย่างพี่ทาม คิดอะไรอยู่เนี่ย -_-”
ฟึบ!
หลังจากที่นั่งถอนหายใจและเหนื่อยใจกับคำสั่งของแม่เสร็จ สุดท้ายฉันก็ต้องจำใจวางหนังสือเรียนลงบนโซฟาแล้วยัดตัวลุกขึ้นเดินไปทางห้องนอนของพี่ทาม ฉันค่อยๆบิดลูกบิดประตูเปิดอย่างช้า ๆด้วยความทรมานใจที่ต้องมาทำอะไรตามคำสั่งแม่แบบนั้น แล้วเดินเข้าไปในห้องในที่สุด...
แต่ทันทีที่ฉันเดินไปถึงจุดที่คนบนเตียงอย่างพี่ทามสามารถมองเห็นฉันได้ สายตานิ่งๆคมๆของเจ้าของใบหน้าเรียบนิ่งที่นอนอยู่บนเตียงก็เพ่งมาที่ฉันพอดี
ทำให้เท้าที่กำลังก้าวของฉันชะงักลงทันทีและแทนที่ด้วยเสียงก้อนเนื้อข้างซ้ายที่ดังตุบๆเพราะความตื่นเต้นแทน...
ก็นะ... ได้รับมิชชั่นให้มาจุ๊บแก้มคนดุเลยนะ ไม่ตื่นเต้นก็บ้าแล้ว แถมก่อนหน้านี้ก็ยังแนะนำฉันกับเพื่อนๆว่าเป็นเมียอีก พอเห็นหน้าพี่ทามตอนนี้ก็เลยพานทำให้ฉันนึกถึงคำพูดของเขาก่อนหน้านี้แล้วทำให้ฉันตื่นเต้นเข้าไปใหญ่
เฮ้อ~ สงสารหัวใจจังทำงานหนักไปหมด
“....”
“มีอะไร” นั้นไงเสียงเข้มเชียว
“เอ๋อ...คือว่า...” ฉันขยับเท้าเดินเข้าไปหาพี่ทามบนเตียงอย่างช้าๆ ด้วยความประหม่าเล็กน้อยเพราะตอนนี้ฉันทั้งตื่นเต้นและกลัวคนบนเตียงจนเหงื่อแตกหมดแล้ว
ทั้งกลัวทั้งเกร็งจนฉี่จะราดอยู่แล้ว แถมสมองก็เบลอจนแสดงอาการเงอะๆงะๆออกไปจนน่าหงุดหงิดด้วย
“ฉันถามว่ามีอะไร อ้ำอึ้งอยู่นั้นแหละ”
“...เอ๋อ..” จ๊ะ ตอนนี้อีน้ำพิ้งค์คนนี้รับบทเป็นนางอ้ำอึ้งไปแล้วจ๊ะ อ้ำอึ้งไม่พอยังเลิ่กลั่กไปมาด้วย
แต่ในขณะที่ฉันกำลังคิดว่าจะพูดยังไงดีตาฉันก็เหลือบไปเห็นแว่นบนโต๊ะหัวเตียงพอดีก็เลยเกิดไอเดียปิ๊งขึ้นมา
“...อ้อพิ้งค์มาเอาแว่นนะ รู้สึกตามันมัวๆ เห็นตัวหนังสือไม่ค่อยชัด” ..ฉันชี้ไปที่แว่นตากรองแสงที่ตั้งอยู่บนโต๊ะหัวเตียงให้พี่ทามดู ใช่มันคือแว่นกรองแสงไม่ใช่แว่นสายตาอย่างที่บอกกับพี่ทามหรอก
ก็จะให้ฉันทำยังไงละนอกจากจะไม่บอกความจริงก็ต้องแถไปเรื่อยแบบนี้นั้นแหละ
“ก็หยิบไปดิ”
พี่ทามพยักหน้าไปที่แว่นตาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะหัวเตียงตรงหน้าฉันก่อนจะหันไปสนใจหนังสือในมือตัวเองอีกครั้ง ฉันก็เลยค่อยๆยื่นมือไปหยิบแว่นมาไว้ในมือ ในขณะที่สายตาฉันก็แอบมองไปที่พี่ทามพลางๆ
ใช่ค่ะ แอบมองใบหน้าของตาบ้าหมาดุนี่แหละ โดยเฉพาะตรงพวงแก้มเนียนๆนั้นที่ฉันได้รับภารกิจให้จุ๊บแก้มแล้วถ่ายรูปส่งไปให้แม่นั้นแหละ
“มีอะไรอีก...แล้วจ้องหน้าฉันทำไม”
“อะเออ....มะไม่มีอะไรค่ะ” ฉันรีบหลบสายตาพี่ทามที่จ้องฉันอยู่แล้วทำเป็นมองอย่างอื่นแทน...
“...”
“ไม่มีก็ออกไปดิ ยืนรอให้ฉันกล่าวเชิญออกไปก่อนหรือไง”
“ปะเปล่า”
“เปล่าแล้วก็ไปดิ”
“พิ้งค์อ่านหนังสือข้างนอกคนเดียวมันเหงาอะ ขอนั่งอ่านด้วยคนนะคะ”
เอาวะใช้วิธีนี้ไปก่อนละกัน เนียนๆไปพิ้งค์อย่าเลิ่กลั่กให้มากเดี๋ยวอีพี่ทามก็จับได้ว่าเข้ามาหวังแก้มเขาอะ
“โต๊ะอ่านหนังสืออยู่โน้นอยากอ่านก็ไปนั่งอ่านตรงนั้น อย่ามาเกะกะลูกตาฉัน” ฉันที่กำลังจะนั่งลงชะงักไปเลยเมื่อพี่ทามว่าฉันเกะกะลูกตาเขา
เหอะ! เกะกะลูกตางั้นเหรอ! ขึ้นเลยนะถ้าพูดแบบนี้อะ ถ้าเกะกะลูกตามากก็ควักลูกตาออกแล้วโยนให้เป็ดกินไปเลยสิจะได้ไม่ต้องมีตาให้เกะกะ!
พูดมาได้..น่าโมโหจริง ๆ
“แต่พิ้งค์อยากนั่งอ่านตรงนี้อะ” เอากับฉันสิคิดว่าจะยอมถอยไปง่ายๆเหรอ
ฉันเขยิบเข้าไปใกล้แล้วชี้ไปที่ขอบเตียงข้างๆด้วยความไม่ยอมก่อนจะนั่งลงไปโดยที่ไม่สนว่าคนบนเตียงจะอนุญาตหรือไม่
ไม่สนมันละอยากดุก็ดุไปสิ มาว่าฉันเกะกะลูกตาก่อนทำไมละ เกะกะมากก็จะนั่งให้รำคาญกันไปข้างนี่แหละ
ดูสิใครจะชนะ
( - -) แหนะ! มีการเหลือบตาขึ้นมามองแล้วจ้องฉันด้วย แล้วไงคิดว่าฉันกลัวเหรอ บอกเลยน้ำพิ้งค์คนนี้ไม่กลัว!
ฟุบ!
ตุบ!
“อั๊ก!”
ไอ้พี่ทาม! ไอ้คนบ้าเอ้ยใช้หน้าแข้งกระแทกบั้นท้ายฉันลงจากเตียงแบบนี้เลยเหรอ! นี่มันเข้าค่ายทำร้ายร่างกายและใช้ความรุนแรงเลยนะ
ใช่ค่ะอีพีทามคนหมาบ้ามันถีบฉันลงจากเตียงมานั่งพับเพียบอยู่ข้างล่าง!
แต่เหนือกว่าการนั่งพับเพียบคืออะไรรู้ไหม ก็คือมันเจ็บไง! ก้นฉันจะระบมหมดไหมเนี้ย แล้วไหนจะกระดูกก้นกบฉันอีกมันจะเคลื่อนไหมเนี้ย ฮึ่ย
ว่าแล้วก็ลองขยับสักหน่อยดีกว่า...
แกร็บ!
O_O !!!
นั้นไงแค่ขยับนิดเดียวเสียงกระดูกก็ดังแกร็บเลยอะ
ขวับ!
“พี่ทาม! พี่ทำบ้าอะไรรู้ตัวหรือเปล่าห้ะ!” ฉันหันไปแหว่ตาเขียวใส่พี่ทามทันทีที่ทำให้ก้นฉันเจ็บและกระดูกดังแกร็บ
แต่ดูคนที่ทำฉันเจ็บสิ!
“ทำอะไร” เหอะ! ยังมีหน้ามาลอยหน้าลอยตาถามอีก
ได้! จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม ชอบความรุนแรงแบบนี้ใช่ไหม งั้นน้ำพิ้งค์คนนี้จะไม่ทนแล้วเหมือนกันเว้ย!
ทำมาทำกลับ! ร้ายมาร้ายกลับ!ผู้หญิงกับผู้ชายต้องเท่าเทียมกัน!
ฟุบ!
หมับ!
“โอ้ย ยัยบ้าเอ้ยเธอมากัดแขนฉันทำไมวะ!”
ใช่ฉันกัดแขนพี่ทาม และตอนนี้พี่ทามก็กำลังพยายามดันหน้าของฉันที่กำลังกัดแขนของตัวเองออกไปด้วยใบหน้าที่เหยเกสุดๆ
แล้วไงฉันไม่สงสารหรอกนะ
“ก็แล้วใครสั่งใครสอนให้พี่เตะพิ้งค์ตกเตียงก่อนละ พี่ทำพิ้งค์ก่อนพี่ก็ต้องโดนเอาคืนแบบนี้แหละ!”
สิ้นสุดเสียงอันแข็งกร้าวของฉัน ฉันก็ก้มลงไปกัดแขนพี่ทามอย่างไม่ปราณีอีกครั้ง กัดจนพี่ทามต้องร้องโอดครวญขอชีวิตจากฉันเลย แต่ฉันไม่ยอมปล่อยง่ายๆหรอก เพราะฉันจะกัดจนกว่าจะพอใจกันไปข้าง
“ไอ้เหี้ยเอ้ย!”
ฟึบ!
ตุบ!
“อ๊ะ!”
แต่จู่ ๆสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อพี่ทามสบถคำหยาบออกมาเสียงดังลั่นด้วยความโมโหแล้วสะบัดแขนพลิกตัวขึ้นมาคร่อมฉันอย่างดุดันแทน พร้อมกับกดข้อมือทั้งสองข้างของฉันลงกับเตียงจนรู้สึกเจ็บไปหมด
“กัดแขนฉันจนหนังมันจะหลุดอยู่แล้ว เป็นบ้าไปแล้วหรือไงวะ!”
เหอะ! ยังมีหน้ามาตะคอกถามฉันอีกเหรอ แล้วเมื่อกี้ใครมันเตะฉันลงเตียงก่อนละ!
“แล้วเมื่อกี้พี่ทำพิ้งค์ก่อนทำไมละ พิ้งค์แค่ขอนั่งด้วยเฉยๆ”
“ก็ฉันรำคาญพูดไม่รู้เรื่องหรือไง”
“แต่พิ้งค์อยากนั่ง! และพิ้งค์ก็ต้องได้นั่งด้วย!” เอาสิ คิดว่าแหกปากตะคอกเก่งคนเดียวหรือไง น้ำพิ้งค์ก็มีปากนะคะ และน้ำพิ้งค์ก็จะไม่ยอมตกเป็นทาสได้รับความรุนแรงป่าเถื่อนนี่คนเดียวแน่
“แต่ฉันไม่ให้นั่ง!”
“แต่พิ้งค์อยากนั่ง!”
“อยากนั่งมากใช่ไหม”
“เอ่อ!”
“หึ...ได้ งั้นก็ต้องแลก”
“แลกอะไร?”
“แลกด้วยนี้ไง”
ฟึบ!
จุ๊บจ๊วบ!
O_O
อื้อออ ไอ้พี่ทาม! ไอ้พี่บ้าไอ้คนเฮงซวย! มาจูบปากฉันแบบนี้ได้ไงห้ะ!
“อื้อออออ”
ฉันดิ้นขลุกขลักอยู่ใต้ร่างพี่ทามพยายามแกะข้อมือของตัวเองออกจากมือพี่ทามเพื่อให้หลุดพ้นจากพันธนาการของเขา
แต่ดิ้นเท่าไหร่ก็ดิ้นไม่หลุด ดิ้นจนเหนื่อยและรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออกแล้วด้วย บ้าจริง ๆเลยมิชชั่นจุ๊บแก้มของฉันกลายเป็นต้องเสียจูบแรกให้กับหมาบ้าอย่างพี่ทามเหรอเนี่ย
“อื้ออออ อ่อยเอี๋ยวอี้อะอ่ายใอไอ่ออก!”
จ๊วบ! โอ้ยฉันบอกว่าหายใจไม่ออกแล้วทำไมมาเพิ่มความหนักหน่วงบดจูบปากฉันแรงกว่าเดิมแบบนี้ละ ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ แล้วตอนนี้ฉันก็เริ่มหายใจไม่ออกจริง ๆแล้วนะ!
“อื้อออออออ”
จ๊วบ!
แฮ่กๆ
ตาบ้าเอ้ย!
หลังจากที่พี่ทามยอมปลอยปากฉันให้เป็นอิสระฉันก็นอนหอบหายใจฮืดฮาดเป็นหมาขึ้นมาจากน้ำเลย รู้สึกอ่อนแรงจนแขนขาอ่อนปวกเปียกไปหมด
นี่...นี่มันคือการฆาตกรรมทางอ้อมชัดๆ
“ไง จะตายแล้วเหรอ?”
เหอะ! จะตายแล้วงั้นเหรอ แสยะยิ้มมุมปากงั้นเหรอ ทำไมถึงได้ไม่มีจิตสำนึกแบบนี้ห้ะ!
ฟึบ!
กึก!
“อ๊ากก!” หึ ไม่ต้องสงสัยหรอก ว่าเสียงว้ากที่ได้ยินจากพี่ทามนั้นเกิดอะไรขึ้น
มันก็แค่เสียงร้องโอดครวญเพราะโดนฉันกัดปากคืนไงละ ใช่ฉันกัดปากพี่ทามและฉันจะกัดไม่ปล่อยด้วย จะกัดให้ใช้ปากกินข้าวไม่ได้เลย!
โมโห! คิดว่าตัวเองชนะแล้วงั้นสิ ฉันต่างหากที่ต้องชนะ! เพราะน้ำพิ้งค์คนนนี้จะไม่ยอมให้ทำอยู่ฝ่ายเดียวหรอกโว้ย!
“โอ้ย! อ่อยอะอัยอ้า!” ปล่อยงั้นเหรอ ได้สิ
กึก!
“อ๊ากกกกกกกกก”
พลั่ก!
ตุบ!
“เป็นผีดูดเลือดไปแล้วหรือไงวะ!” พี่ทามผลักฉันออกแล้วตะคอกถามเสียงเข้มหลังจากที่โดนฉันกัดคอไปเมื่อกี้ ก่อนจะใช้มือจับจุดที่โดนฉันกัดไว้
ใช่ฉันกัดคอพี่ทาม หลังจากกัดปากแล้วปล่อยให้ตายใจฉันก็เปลี่ยนมากัดคอแทน และตอนนี้มันก็ได้เกิดเป็นรอยแดงพร้อมรอยฟันของฉันเป็นที่เรียบร้อยแล้วด้วย
หึ แสนจะภาคภูมิใจจริง ๆน้ำพิ้งค์!
ไงละมาทำให้ฉันโกรธเองก็ช่วยไม่ได้
“เป็นผีดูดเลือดเป็นผีพรายหรือผีอะไรก็ช่าง แต่พี่อะสมควรโดน”
“เธอนี่มันจริง ๆเลยนะ...ซี้ด~ เจ็บเป็นบ้าเลย” พี่ทามว่าพร้อมร้องซี้ดด้วยใบหน้าแสบแผล แล้วไงละก็สมควรโดนจริงอะ
“พี่ก็เหมือนกันนั้นแหละ” ฉันก็เลยว่ากลับไปด้วย
“เอ่อ! ฝากไว้ก่อนเถอะ” พอไม่รู้จะเถียงอะไรคนหน้างึกเพราะโดนฉันกัดก็กระแทกเสียงแรงๆใส่ฉันกลับมา ก่อนจะลงจากเตียงหายวับเข้าไปในห้องแต่งตัว ฉันก็ไม่รู้ว่าเหมือนกันว่าเข้าไปในนั้นทำไมแต่ที่รู้ๆคือฉันสะใจมากที่เอาชนะอีตาบ้าพี่ทามได้
หึ งานนี้น้ำพิ้งค์วินสวยๆค่ะแม่!
5นาทีต่อมา...
“พี่ทาม”
!!!
“อะไรอีก เธออย่าเข้าใกล้ฉันนะยัยผีดูดเลือด”
เหอะ โอเว่อร์แอคติ้งจริง ๆ ทุกคนสงสัยใช่ไหมว่าพี่ทามทำหน้ายังไงตอนที่ฉันเดินเข้าไปหา ก็ทำหน้าตกใจปนผวาไง
คือตอนนี้พี่แกกำลังยืนอยู่หน้ากระจกกำลังทายาอะไรสักอย่างตรงคอและแขนที่โดนฉันกัดไปเมื่อกี้ แล้วพอเห็นฉันเข้าไปหาก็ทำท่าขยับหนีเหมือนเห็นฉันเป็นผีอะ
จะกลัวอะไรขนาดนั้น
“พี่อย่าเว่อร์ได้ปะ แค่โดนกัดนิดเดียวเอง”
“นิดเดียวบ้านเธอสิ เลือดซิบขนาดนี้แสบเป็นบ้าเลย”
“ว่าพิ้งค์แสบเหรอ”
“ไม่ได้ว่าเธอ”
หึ ก็แล้วไปถ้าว่าฉันเดี๋ยวแม่จะกัดอีกข้างให้
“แล้วมีอะไร”
“มีสิ มาถ่ายรูปกันหน่อยจะส่งให้แม่ดู” ใช่ ภารกิจจุ๊บแก้มของฉันมันยังไม่จบ เพราะฉะนั้นฉันต้องทำต่อให้จบจะได้มีรูปส่งให้แม่ดู
???
“ส่งให้แม่เธอดู? ส่งทำไม”
“ก็แม่อยากดู พี่อย่ามาถามเยอะได้ไหม ก้มหัวลงมาจะได้เข้าเฟรม” ฉันว่าขณะที่มืออีกข้างก็ยื่นโทรศัพท์ออกเพื่อเซลฟี่ใบหน้าของเราสองคน
แต่ฉันกลับต้องมาขัดใจกับพี่ทามที่ยังเงอะงะทำหน้าไม่ไว้ใจฉัน ฉันก็เลยใช้มืออีกข้างดึงท้ายทอยพี่ทามให้เข้ามาใกล้ด้วยความอุกอาจจากนั้นก็ฉีกยิ้มกว้างๆแล้วกดถ่ายรูปไปหนึ่งแชะ
และอีกหนึ่งแชะตามที่แม่ขอ
จุ๊บ!
!!!
“เฮ้ย! ทำบ้าอะไรของเธอ” พี่ทามจับแก้มตัวเองแล้วขยับหนีฉันอย่างตกใจทันทีที่โดนฉันขโมยจุ๊บแก้ม
เหอะ แค่จุ๊บแก้มเฉยๆอะไรมันจะขนาดนั้นพ่อคุณ ทีเมื่อกี้ยังบุกจูบปากฉันก่อนเลย น่าหมั่นไส้จริง ๆ
“ก็แม่อยากให้พิ้งค์จุ๊บแก้มพี่เป็นรางวัลที่ยอมพาพิ้งค์ไปกินหมูกระทะอะ”
“แล้วทำไมต้องหอมแก้มด้วย”
“ก็แม่อยากให้เรากระชับมิตรกันอะ”
“ไม่มีทาง ใครจะอยากเป็นมิตรกับเธอ”
“เหอะ พูดแบบนี้อยากโดนอีกข้างไหมละ จะได้จัดให้” อยู่ดีไม่ว่าดีวอนอยากโดนฉันฝากเคี้ยวอีกข้าง
“เออๆ ออกไปได้แล้วไปฉันจะทายาต่อ” พอโดนฉันขู่จะขยับกัดคออีกค้างพี่ทามก็ขยับหนีพร้อมยกมือไล่ให้ฉันออกจากห้องแทน ก่อนจะเหลือบมองฉันด้วยห่างตาด้วยความหวาดระแวงหน่อยๆ แต่ฉันยังไม่อยากออกก็เลยเสนอตัวจะช่วยเขาทายาให้
“ให้พิ้งค์ช่วยไหม”
“ไม่ต้อง!” แหม่ขึ้นเสียงใส่ฉันไม่ได้เกรงกลัวกับรอยฟันฉันที่ประทับอยู่บนคอตัวเองเลยนะ พอฉันยอมอ่อนหน่อยก็กร่างขึ้นมาเลยนะ
“พี่นี้มันน่ากัดลิ้นให้เป็นใบ้จริง ๆ”
“เธอก็เหมือนกันนั้นแหละน่าถอนฟันให้หมดปาก ผู้หญิงบ้าอะไรฟันคมฉิบหาย”
เช๊อะ!
พอโดนพี่ทามตอกกลับแบบนั้น ฉันก็เบะปากใส่พี่ทามด้วยความหมั่นไส้ทันทีก่อนจะหมุนตัวเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วโดดขึ้นเตียงเลยเพราะขี้เกียจยืนต่อปากต่อคำกับคนแบบเขาแล้ว
มาว่าฉันฟันคมนะพี่ทาม เดี๋ยวรอบหน้าถ้าจูบฉันอีกฉันจะกัดปากให้ฉีกเลยคอยดู
- ผู้เขียน
