ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงดาเรนมาถึงโรงแรมของเพื่อนสนิท เมื่อเขามาถึงพนักงานที่นี่ก็ส่งคีย์การ์ดห้องเพนต์เฮ้าส์ที่ฟลินน์เก็บไว้เป็นห้องพักส่วนตัวให้เขาทันที
“อยู่ไหนเนี่ยตอนนี้”
ชายหนุ่มพึมพำกับตนเองเมื่อเปิดประตูเข้าไป ไฟข้างในห้องส่องสว่างเป็นบางจุดและเขาก็ไม่คิดจะเปิดส่วนอื่นๆ อีก ทว่าเมื่อเดินผ่านห้องรับแขกก็ต้องสะดุดตากับขวดไวน์แดงที่ผูกริบบิ้นสีขาวเอาไว้ ที่ข้างๆ กันคือกระดาษสีขาวที่มีข้อความจากเจ้าของห้องฝากเอาไว้
ดาเรนหยิบการ์ดนั้นขึ้นมาอ่าน
“ไวน์นี้เป็นของขวัญให้นาย ขอให้สนุกกับค่ำคืนหฤหรรษ์ในวันนี้ ฟลินน์...”
อ่านจบแล้วชายหนุ่มก็รู้สึกทั้งฉุนทั้งขัน แล้วก็อดสบถด่าคนที่ตระเตรียมทุกอย่างไว้ให้พร้อมสรรพไม่ได้ “ไอ้บ้านี่เล่นอะไรแปลกๆ”
มันคงสนุกมากสินะกับความทุกข์ของเขา หรือไม่ก็คงจะพยายามปลอบใจให้เขาหายเครียดในแบบฉบับของมัน ชายหนุ่มนึกในใจ ในขณะที่ใช้ที่เปิดจุกขวดไวน์ แล้วดื่มไวน์ที่เป็นหนึ่งในเครื่องดื่มโปรดของเขา ซึ่งเป็นของขวัญที่เพื่อนสนิทเตรียมเอาไว้ให้
ทว่าเมื่อดื่มไปได้ครึ่งขวด ดาเรนก็ต้องรีบวางแก้วลงเพราะร่างกายของเขาเริ่มมีปฏิกิริยาแปลกๆ และไม่ต้องเดาเลยว่ามันมีสาเหตุมาจากอะไร!
“ชิท! ไอ้ฟลินน์! เล่นอะไรของมึงวะ!”
เขาสบถพึมพำ ความร้อนวูบวาบเล่นงานเขาไปทั่วกาย ดาเรนหายใจกระชั้นถี่ ความร้อนลามเลียไปทั่วกาย และความต้องการที่เพิ่มสูงจนตัวเขาเองยังตกใจ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกกระตุ้นอย่างหนักเพราะฤทธิ์ย***าๆ นี่!
เขาด่าเพื่อนสนิทในใจอย่างยับเยิน ขณะที่โซเซลุกขึ้นตรงไปยังห้องนอนแล้วกระชากประตูเปิด ภายในห้องมืดสลัว เขาขมวดคิ้วมุ่นก่อนจะสบถออกมาอย่างอดไม่อยู่
“ผู้หญิงอยู่ไหน โอ๊ะ!” ชายหนุ่มร้องลั่นเมื่อเปิดประตูห้องนอนแล้วพบว่าร่างเล็กๆ ของใครบางคนวิ่งเข้ามาชนอกเขา ทว่าที่ร้องออกมาเขาไม่ได้รู้สึกเจ็บ แต่ตกใจเสียมากกว่า
“คุณ….” น้ำเสียงเธอแหบพร่า ฟังแล้วชวนให้รู้สึกอยากรุ่มร้อน ขณะที่มือเล็กขยุ้มปกเสื้อของเขาที่เธอฉวยจับเอาไว้แน่น ดาเรนไม่ได้ตอบอะไร แต่ยืนมองเจ้าของร่างเล็กที่กำลังค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา “…ช่วยฉันด้วย”
“จะให้ช่วยอะไรล่ะ?”
เขาย้อนถามเธอกลับ ดวงตาวาววับ ขณะที่ไฟพิศวาสลามเลียไปทั่วกาย พร้อมกับรับรู้ได้ว่าร่างเล็กๆ ที่เบียดชิดเรือนร่างของเขาก็สั่นเทาไม่แพ้กัน
“ช่วยฉันที...”
“…”
“ร้อน…”
“ได้สิ...” เขารับปาก ขณะที่ใช้สองมือดึงรั้งร่างของเธอเข้ามาแนบชิด บดเบียดจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน “ผมจะช่วยคลายร้อนให้คุณเอง!”
ไม่ต้องเสียเวลาคิดว่าผู้หญิงอยู่ในห้องนี้มีสถานะอะไรถ้าไม่ใช่ว่าเธอคือคนที่จะมาดับความร้อนรุ่มของเขาในค่ำคืนนี้ ดาเรนสบตาที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนาของเธอแล้วเหยียดยิ้มด้วยความชอบใจ วินาทีต่อมาจึงก้มหน้าลงแล้วใช้ริมฝีปากของตนเองประกบกับริมฝีปากนุ่มๆ ของคนตรงหน้าที่เปิดรับสัมผัสของเขา
ดาเรนขบเม้มริมฝีปากนุ่มด้วยความรู้สึกซาบซ่าไปทั้งร่าง อารมณ์ร้อนแรงที่ถูกกระตุ้นด้วยฤทธิ์ยาอยู่แล้วยิ่งพุ่งสูง และเขาก็ไม่คิดจะหักห้ามใจตนเองแม้แต่น้อยเมื่อคนในอ้อมกอดยิ่งตอบสนองเขา และฝ่ามือเล็กที่เปะปะกอดร่างเขาพร้อมกับบดเบียดร่างเข้าหาเขาราวกับจะเรียกร้องให้เขามอบสิ่งที่มากกว่านี้ให้ ดาเรนก็ยิ่งไม่ยับยั้งตัวเองแม้แต่น้อย ชายหนุ่มสอดแทรกเรียวลิ้นของตนเองเข้าไปในโพรงปากหวานฉ่ำของหญิงสาว และเล็มชิมไปทั่วริมฝีปากด้วยความรู้สึกวาบหวาม และยิ่งชอบใจมากยิ่งขึ้นเมื่อลิ้นเล็กๆ ของฝ่ายตรงข้ามดูเหมือนจะเลียนแบบเขาด้วยการใช้ปลายลิ้นตนเองหยอกล้อเขากลับ ครั้งแรกเธอยังดูเงอะงะเหมือนไม่เคย แต่ต่อมาเธอก็ทำให้เขาครางในลำคอด้วยความพึงพอใจเมื่อเธอเลียนแบบสิ่งที่เขาทำเมื่อครู่จนดาเรนหมดความอดทนในที่สุด
สินค้าชิ้นนี้บอกเลยเขาให้ผ่าน!
ดาเรนตวัดร่างของหญิงสาวขึ้น เธอตัวเบากว่าที่คิดมาก ชายหนุ่มตรงดิ่งไปยังประตูห้องนอนที่ยังเปิดกว้าง ตวัดเท้าปิดประตูเสียงดังเมื่อก้าวเข้าไปในห้อง จากนั้นตรงดิ่งไปยังเตียงกว้าง วางร่างเธอลงกับเตียงแล้วตอนนั้นเองเขาถึงเห็นหน้าหญิงสาวได้ชัดเจน
ดวงตาคมสีมรกตเบิกกว้างด้วยความแปลกใจเมื่อพบว่าเธอคือคนเดียวกับที่เขาหมายตาไว้!
แต่…ไม่คิดว่าจะได้มา!
ที่แท้เขาก็ไม่ควรจะตัดสินใจอะไรจากรูปลักษณ์ภายนอกจริงๆ สินะ ใครจะคิดว่าภายใต้ท่าทางของหญิงสาวเรียบร้อย ผู้หญิงคนนี้จะ ‘ร้อนแรง’ ได้ถึงเพียงนี้!
“สุดยอด...”
ดาเรนพึมพำด้วยความชอบใจ ไฟพิศวาสในกายที่ส่วนหนึ่งถูกกระตุ้นด้วยฤทธิ์ยาอยู่แล้วยิ่งดูเหมือนจะทวีความร้อนแรงมากขึ้น เขาก้มมองคนที่หน้าแดงก่ำ ดวงตาเธอคู่นั้นฉายชัดถึงความปรารถนา ดาเรนก้าวขึ้นเตียงอย่างรวดเร็ว มือใหญ่ก็ทำงานไม่หยุด จัดการปลดเปลื้องอาภรณ์ของเธอออกไปจนหมดสิ้น
แล้วเขาก็ได้พบกับภาพที่งดงามเสียจนตนเองแทบลืมหายใจ...
ภายใต้รูปลักษณ์ธรรมดาของเธอทำให้เขาต้องตกตะลึงอีกครั้ง เมื่อได้ยลรูปร่างของเธอเต็มๆ ตา หญิงสาวตรงหน้าเขามีรูปร่างงดงามราวนางฟ้า หุ่นของเธอทำให้เขาแทบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความลืมตัว ทรวงอกของเธอดูเกินตัวเล็กๆ ที่มองเผินๆ คล้ายกับผอมบางนี้ เอวเล็ก สะโพกผาย เธอมีหุ่นที่ดูแล้วทรมานใจผู้ชายทุกคน เสียแต่เธอดูผอมไปหน่อย ถ้าเธอมีเนื้อหนังมากกว่านี้เขาบอกได้เลยว่านางแบบวิกตอเรีย ซีเคร็ตก็หุ่นสู้เธอไม่ได้!
“อือ…”
เสียงเล็กๆ แต่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาทำให้ดาเรนหมดสิ้นความอดทน เขาก้มลงจูบริมฝีปากสีสดที่เผลอตอบรับเขาอย่างเต็มอกเต็มใจ ชายหนุ่มวางมือลงบนทรวงอกนุ่มที่ดูจะเต็มไม้เต็มมือด้วยความรู้สึกหลงใหลคลั่งไคล้
ถ้าไอ้ฟลินน์มันจะส่งผู้หญิงคนนี้มา...ไม่จำเป็นต้องเล่นพิเรนทร์ด้วยการวางยาเขาเลย เพราะแค่เธออยู่ตรงนี้ก็แทบจะทำให้เขาคลั่งตายไปแล้ว!
เรือนร่างขาวผ่องบดเบียนเข้าหาเขา ราวกับเรียกร้องการเติมเต็ม ชายหนุ่มจึงไม่คิดจะเสียเวลาอีกต่อไป
ดาเรนปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจากร่างกายของตนเองอย่างรวดเร็ว แล้วก้าวขึ้นไปบนเตียงโดยมีร่างเล็กของหญิงสาวอยู่ภายใต้ร่างของเขา ชายหนุ่มพรมจูบไปทั่วเรือนร่างขาวผ่อง ขบเม้มตีตราประทับไปทุกอณูผิวเนียนสวยเรียบรื่นด้วยความคลั่งไคล้ โดยมีหญิงสาวให้ความร่วมมือโดยไม่ขาด
เขากับเธอไม่มีบทสนทนาใดๆ กันสักนิด มีเพียงเสียงร้องครวญครางด้วยความพึงพอใจที่ดังออกมาจากริมฝีปาก เขาปลุกเร้าจนเรือนร่างขาวผ่องเริ่มขึ้นสีจัดคล้ายกับมีกลีบกุหลาบประพรมไปทั่วร่างของเธอ หญิงสาวบิดกายเร่าด้วยความปรารถนา ซึ่งดาเรนเองก็ไม่ต่างกัน
ชายหนุ่มเอื้อมมือไปยังโต๊ะเล็กข้างหัวเตียงเมื่อสิ้นสุดความอดทน และเขาคิดว่าตนเองปลุกเร้าเธอมามากพอแล้ว ดาเรนจัดการสวมเครื่องป้องกันอย่างรวดเร็ว ให้เมาไร้สติ หรือมัวเมาในอารมณ์พิศวาสมากแค่ไหน แต่ชายหนุ่มไม่เคยลืมที่จะป้องกันสักนิด และครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยและพรักพร้อม ดาเรนก็ไม่รอช้า เขาจับร่างเล็กของคนใต้ร่างตรึงให้เธออยู่นิ่ง มือเล็กที่ควานเปะปะไปทั่วถูกเขารวบขึ้นสูงเหนือศีรษะ กดทับกับที่นอนนุ่มด้วยมือเพียงข้างเดียว ชายหนุ่มแทรกตัวระหว่างกลางลำตัวของหญิงสาว ก่อนจะหมดสิ้นความอดทนเมื่อสบตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาคู่นั้นโจนจ้วงเข้าสู่เรือนร่างของเธอ แล้วก็ต้องร้องครางด้วยความเสียวซ่านไปทั้งตัวเมื่อพบว่าเธอช่างอบอุ่นและคับแน่นเหลือเกิน
แน่นเสียจนอดคิดไม่ได้ว่าเธออาจจะไม่เคย...
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะถ้าไม่เคย...เธอคงไม่ได้มาอยู่ตรงนี้และตอบสนองเขาอย่างร้อนแรงถึงใจเพียงใด
เธอเป็นคนแรงที่ทำให้เขาหมดความควบคุมตัวเองและความยับยั้งชั่งใจก็ลดต่ำหลงจนแทบไม่มีเหลือ
ร่างเล็กของหญิงสาวผวาเฮือกแล้วดิ้นรนมากขึ้นอย่างผิดปกติ ดาเรนก็ยิ่งหมดความอดทน เขาผลักดันสะโพกแกร่งของตนเองเข้าหาเธอมากขึ้น ดึงรั้งร่างเล็กเข้าสู่อ้อมกอดทั้งตัว และทิ้งน้ำหนักตัวลงบนร่างของเธอ
และตอนที่เขาเข้าสู่ร่างกายของเธอด้วยความปรารถนาที่ร้อนแรงและไม่มีการยับยั้ง ปราการอันบอบบางที่กางกั้นก็ทำให้เขาตระหนักได้ในวินาทีนั้นว่าสิ่งที่เคยเข้าใจก่อนหน้าแรกเริ่มนั้นถูกต้องแล้ว และอาการ
ดิ้นรนเมื่อครู่ของเธอก็ทำให้เขารู้ว่ามันหมายถึงอะไร...
ผู้หญิงคนนี้เป็นเหมือนภาพลักษณ์เรียบร้อยของเธอนั่นแหละ
เธอเป็นสาวพรหมจรรย์!
แต่…ทำไมเธอถึงมาอยู่บนเตียงของเขาได้!
แม้สงสัย แต่ร่างกายอันร้อนรุ่มไม่ได้ให้โอกาสเขาคิดใคร่ครวญหาคำตอบ ชายหนุ่มได้แต่ก้มหน้าจูบข้างขมับของคนที่เขาครอบครองด้วยความดุดันเมื่อครู่นี้เพราะคิดว่าเธอเคยมาก่อน หญิงสาวกรีดร้องกับซอกคอของเขาน้ำเสียงราวกับเจ็บปวดแต่ก็เต็มไปด้วยอารมณ์ปรารถนา ทว่าอาการขยับราวกับเรียกร้องในนาทีถัดมาของเธอก็ทำให้สติคิดอย่างอื่นของเขากระเจิดกระเจิง
จากนั้นพายุปรารถนาก็โหมพัดทั้งเขาและเธอตลอดค่ำคืนนั้นอย่างยาวนานจนกระทั่งยาหมดฤทธิ์และหญิงสาวในอ้อมกอดก็หลับไปในอ้อมกอดของเขาในตอนใกล้รุ่งเพราะหมดแรง!
ดาเรนเองก็หมดแรงไม่ต่างกัน จึงได้แต่หลับใหลเคียงข้างเธอ โดยเก็บข้อสงสัยทั้งหมดเอาไว้ก่อน และพรุ่งนี้เช้า...เขากับเธอคงมีเรื่องต้องคุยกันอีก...ยาว!