หลังจากล้างหน้าล้างตาเรียกความสดชื่นแล้ว ดาเรนก็มานั่งอยู่โต๊ะอาหาร โดยมีนิกษาคอยปรนนิบัติอยู่ใกล้ๆ อันที่จริงเขาเคยบอกหญิงสาวแล้วว่าเธอไม่จำเป็นต้องเหนื่อยมาทำอะไรเองแบบนี้ คนรับใช้ที่พร้อมจะทำงานให้นั้นมีเยอะแยะ เธอแค่เรียกให้ใครสักคนมาทำให้ก็พอ แต่หญิงสาวกลับปฏิเสธ พร้อมกับทำให้เขาจนมุมด้วยการบอกว่าถ้าเขาไม่ยอมให้เธอทำอะไรเองบ้าง เธอจะขอกลับไปทำงานเหมือนเดิม ดาเรนที่ไม่ต้องการให้หญิงสาวลำบากเหนื่อยยากเหมือนในอดีตถึงได้จำยอมในที่สุด
และกลับกลายเป็นว่าตอนนี้เขาเองก็ชักจะติดใจรสมือเธอมาก
กว่าพ่อครัวแม่ครัวที่จ้างเอาไว้เสียอีก
“ผมจะไม่อยู่สักสามวันนะ” ดาเรนเอ่ยขึ้นเมื่อนิกษาทรุดลงนั่งตรงข้ามกับตนเองและเริ่มลงมือทานอาหารเย็นกัน “ต้องไปธุระด่วนที่
ดีทรอยด์ คุณอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม”
เขาถามหญิงสาวอย่างนึกห่วง ตั้งแต่อยู่กับนิกษาไม่เคยมีวันไหนที่เขาจะไม่อยู่กับเธอ อันที่จริงจะต้องมีบางวันที่
