[ตอน]
ปิดฉากสงครามสามแคว้น
พื้นที่ที่เต็มไปด้วยซากศพของเหล่าทหารหาญ ส่งกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งผสมปนเปกับกลิ่นเผาไหม้ของควันไฟจากเรือนชานของชาวบ้าน ลั่วจินหลิงยังคงยืนหยัดท่ามกลางสมรภูมิรบ แม้จะต่อสู้กับองค์ชายอี้หย่งฉีไปหลายกระบวนท่าก็ยังมิรู้ผลแพ้ชนะ
และบัดนี้ร่างกายของนางเริ่มอ่อนล้าลงแล้ว เพราะต้องทนกรำศึกมาหลายชั่วยาม หยาดเหงื่อไหลรินผ่านดวงตาสวยจนรู้สึกแสบไปหมด ไพร่พลรบต่างล้มตายด้วยมีกำลังพลน้อยกว่า นางหันมองแม่ทัพลั่วจินหลงที่บาดเจ็บตรงสีข้างจากธนูขององค์รัชทายาทเป่ยหมิง แต่ยังคงจับกระบี่สู้ไม่ถอย
แม่ทัพจากทัพหลวงเกาเว่ยกวง และบุตรชายรองแม่ทัพเกาโม่โฉวยังคงฟาดฟันกระบี่ใส่ศัตรูคนแล้วคนเล่า แม้ร่างกายจะมีบาดแผลและดูอ่อนล้าเต็มทน แต่ไม่มีผู้ใดล่าถอยแม้ก้าวเดียว
"จงสู้เพื่อบ้านเมือง อย่าได้ถอยแม้แต่ก้าวเดียว!" แม่ทัพหม่าซินเทาตะโกนกร้าวปลุกใจเหล่าทหารหาญ แม้บาดเจ็บก็ยังดึงดันจะออกม
