“สระผมให้หน่อย?” คำพูดของคนเจ้าเล่ห์ที่ยืนพิงสะโพกอยู่ตรงอ่างล้างหน้ายืนยันว่าสิ่งที่เธอคิดนั้นถูกต้อง
ลูกแพร์เลิกคิ้ว เอียงหน้ามองคนพูดด้วยสายตารู้ทัน สายตาเจ้าเล่ห์ไม่ต่างจากเสือจ้องตะครุบเหยื่อขนาดนี้คงไม่ใช่แค่สระผมอย่างเดียวหรอกมั้ง
รู้จักกันมาห้าปี คบกันเป็นแฟนมาสี่ปี อยู่ด้วยกันมาปีกว่าๆ จะไม่รู้ได้ยังไงว่าภีมคิดอะไรอยู่ อีกอย่างภีมไม่เคยปิดบังความต้องการของตัวเองเลยสักครั้ง ก็แข็งโด่ดันผ้าเช็ดตัวที่นุ้งออกมาซะขนาดนั้น ถึงอยากปิดก็คงปิดไม่มิดหรอก ว่ามั้ย?
ถ้าเป็นเมื่อก่อนลูกแพร์ก็คงอายม้วนหน้าแดงก้มหน้านิ่งแทบจะชิดอก
ทว่าตอนนี้เธอชินแล้ว
หมายถึงชินที่เห็นแผงอกล่ำๆนะ แต่ถ้าเป็น ‘ไอ้นั้น’ ก็ยังเขินอยู่ดี
“จะนอนสระหรือนั่งสระ” ลูกแพร์หมายถึงการนอนในอ่างอาบน้ำแล้วให้เธอสระผมให้ กับการนั่งบนเก้าอี้เตี้ยที่เธอซื้อมาใช้กรณีที่อยากขัดผิวแต่ไม่อยากลงอ่าง
“นั่ง” พูดจบ ก็เดินไปนั่งเก้า
