“หวัดดีค่าพี่หม่อน”
เกือบแปดโมงเช้าของวันต่อมา ลูกแพร์ที่เดินปิดปากหาวเข้ามาที่ห้องนั่งเล่นเอ่ยทักทายพี่สาวคนโตที่นั่งดื่มกาแฟทานขนมปังไปพร้อมกับการดูรายการข่าวของพิธีกรคนดังที่แค่เอ่ยชื่อทุกคนเป็นต้องรู้จัก ลูกแพร์จำได้ว่าพี่สาวชอบดูช่องข่าวของพิธีกรคนนี้มาก ที่ไม่ใส่ความคิดของตัวเองลงไปในเนื้อข่าวและไม่พูดโน้มน้าวให้คนฟังเชื่อ
“ตื่นแล้วเหรอ?”
ลูกแพร์พยักหน้าตอบ “ค่า แต่ยังง่วงอยู่นิดหน่อย”
ดูจากความเงียบของบ้านพ่อกับแม่ก็น่าจะออกไปที่ร้านกันหมดแล้ว ในบ้านก็น่าจะเหลือเธอกับพี่ลูกหม่อนแค่สองคน เพราะพี่มะลิยังไม่กลับจากต่างจังหวัด ส่วนพี่ลูกหว้าก็ยังอยู่ที่ ร้านเสื้อ T-Style by LW ของตัวเอง ทว่าลูกแพร์กลับคิดผิดเพราะคนที่เธอคิดว่ายังอยู่ที่ร้านเสื้อกำลังเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นพร้อมกับแก้วกาแฟหอมกรุ่นที่ไอร้อนยังลอยฟุ้งให้เห็น
“อ้าว พี่หว้าก็อยู่เหรอ”
“อือ เพิ่งมาถึงเมื่อกี้ แล้วเป็น
