“เสร็จแล้ว” บอกกับคนที่นั่งรอด้วยน้ำเสียงสดใส
ลูกแพร์อยู่ในชุดเดรสลูกไม้สีขาวที่มีความยาวอยู่ระดับเข่า เข้าคู่กับชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวกางเกงยีนส์สีน้ำเงินเข้มโดยเหน็บชายเสื้อเอาไว้ข้างในของคนที่นั่งรอ ซึ่งเธอเตรียมเอาไว้ให้ตั้งแต่เมื่อคืน ที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูดี มองมุมไหนก็หล่อ และไม่ใช่หล่อธรรมดาด้วยนะ แต่หล่อแบบตะโกนเลยทีเดียว
“หือ?”
“หล่ออะ”
“เธอก็สวย”
อื้อหื้อ ดีนะที่อยู่กันสองคน ถ้ามีบุคคลที่สามที่สี่อยู่ด้วยก็คงไม่พ้นถูกมองแรงใส่เพราะความหมั่นไส้
“แน่ใจนะว่าจะไม่กินอะไรก่อน?”
“ไม่กิน เดี๋ยวไปกินที่โน้นเลย” บอกเสร็จก็เดินเข้าไปช่วยติดกระดุมเสื้อเม็ดที่สองให้คนตัวสูงที่ยังนั่งอยู่โซฟา
“ไปเลยมั้ย?”
“อือ ไปเลยๆ”
ลูกแพร์พยักหน้ารัว ก่อนจะเดินนำออกไปก่อนเพื่อเปิดประตูห้องให้ภีมที่เดินตามออกมาพร้อมกรอบรูปเรือสำเภาซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการค้าขาย ธุรกิจกิจการเจริญรุ่งเรือง ไม
