ยามค่ำคืนภายในห้องนอนเรือนกระจก ผ้าม่านสีทึบผืนใหญ่ได้บดบังแสงจันทร์นวลส่อง ห้องทั้งห้องมืดสลัว เจษณะเดินเข้ามาหลังเพิ่งกลับจากการประชุมวาระสำคัญของโครงการใหม่ภายในห้องหนังสือที่ตึกใหญ่ เขาขมวดคิ้วนิดหนึ่ง ปรับสายตาอยู่สักครู่จึงเห็นร่างงามอรชรนอนตะแคงอย่างเซ็กซี่อยู่บนเตียงกว้าง เหมือนว่าหญิงสาวจะรอเขาอยู่นานแล้ว
“เสี่ยวหลิน”
เขาเรียกภรรยาสาว ไม่มีเสียงตอบกลับ แต่หล่อนขยับเรือนร่างอันเย้ายวนและใบหน้าที่หลบซ่อนอยู่ในแสงสลัวหันมองมาทางเขา ผิวขาวนวลโผล่พ้นจากชุดนอนลายลูกไม้ตัวจิ๋ว ความบางเบาของเนื้อผ้าไม่อาจซ่อนเร้นสัดส่วนเซ็กซี่ชวนให้ใจหนุ่มกระเจิงได้ ทั้งทรวงอกอวบอัด เอวคอดกิ่ว สะโพกผายบั้นท้ายงอนและเรียวขาเนียน ล้วนแย่งกันเผยเสน่ห์ในตัวหญิงสาวสู่สายตาเขาอย่างเต็มตา
เจษณะกลืนน้ำลายลงคอ ลูกกระเดือกสั่น เมื่อสบเข้ากับแววตาเร่าร้อนวาววับที่ส่งมายั่วยวนและเว้าวอนเขา
“พี่เจษ... หลินอยู่ตรง
