ENGINEER'S DARLING 19
1171 คำ
ในอีกมุมหนึ่ง...แสงไฟระยิบระยับจากโคมไฟแก้วคริสตัลภายในช็อปเครื่องสำอางแบรนด์ดัง ส่งประกายวิบวับไปทั่วบริเวณ เพิ่มความหรูหราให้กับทุกซอกทุกมุมของร้าน
คะนึงและนิชายืนอึ้งอยู่ตรงหน้าประตูใหญ่ที่ประดับด้วยโลโก้สีทองอร่าม สัญลักษณ์ของแบรนด์ดังที่ขึ้นชื่อในเรื่องความหรูหราและคุณภาพที่เป็นเลิศ
"แม่เจ้า! นี่...พี่ริวเป็นทายาทเจ้าของที่นี่เหรอเนี่ย" นิชาอุทานเสียงแผ่ว หันไปมองหน้าเพื่อนสาวที่ยืนนิ่งไม่ต่างกัน
แม้เธอจะไม่เคยใช้เครื่องสำอางแบรนด์นี้ แต่ก็รู้จักชื่อเสียงและความดังของมันดี แวดวงไฮโซไม่มีใครที่จะไม่รู้จักเจ้าของแบรนด์นี้ ครอบครัวของนิชาเองก็อยู่ในแวดวงธุรกิจการค้าแนวหน้า แต่ธุรกิจของครอบครัวเธอทำเกี่ยวกับอาหารแปรรูปมากกว่าจึงไม่ค่อยรู้เรื่องวงในมาก แต่ก็พอรู้ว่าตระกูลไหนทำอะไรบ้าง
พนักงานในชุดยูนิฟอร์มสีดำเรียบหรูโค้งคำนับต้อนรับอย่างเป็นระเบียบ ขณะที่พวกเธอเดินเข้าไปภายในร้าน
"สวัสดีค่ะ คุณคะนึง คุณนิชา คุณริวรออยู่ทางด้านโน้นค่ะ" หนึ่งในพนักงานยิ้มต้อนรับ ก่อนจะผายมือเชื้อเชิญให้พวกเธอเดินตามไปยังโซนจัดแสดงสินค้าที่หรูหราสุด ๆ
ริวที่กำลังยืนสนทนากับพนักงานอีกกลุ่มหันหน้ามาหาพวกเธอทันที ใบหน้าหล่อที่เรียบนิ่งในตอนแรกฉายแววอบอุ่นขึ้นทันตา เมื่อเห็นคะนึงกับนิชาเดินเข้ามาหาถึงที่
"พี่คิดว่าหนูจะเปลี่ยนใจซะแล้ว" ริวเอ่ยยิ้ม ๆ สายตาจับจ้องมาที่คะนึงไม่ละไปไหน ทำเอาหญิงสาวหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ นิชายิ้มแซวเบา ๆ แต่ไม่กล้าพูดอะไรมากเมื่ออยู่ในสถานที่หรูหราแบบนี้
"ไม่คิดเลยนะคะ ว่าพี่ริวจะเป็นเจ้าของที่นี่ หรูขนาดนี้พวกเราทำตัวไม่ถูกเลย" นิชาเอ่ยปากพลางมองไปรอบ ๆ อย่างทึ่ง ๆ
"สินค้าแบรนด์นี้ดังมากเลยนะ โดยเฉพาะน้ำหอมกับลิปสติก ถึงว่าทำไมเจ้าของร้านถึงได้หล่อหัวจรดเท้าแบบนี้" นิชายังคงเอ่ยปากชมไม่หยุด
"สนใจจะลองเดินดูไหม พี่จะให้ลองเอาไปใช้...ไม่คิดเงินหรอก" ริวถามพลางยิ้มกริ่ม ในขณะที่นิชาเบิกตากว้าง
"ได้เหรอคะ? งั้นฉันขอซ้อมเป็นลูกค้าหน่อยนะคะนึง ถือว่าเป็นการซ้อมงานที่แกจะต้องทำวันแรก... ได้ไหมคะพี่ริว?"
"ได้สิ...สนุกดีพี่ชอบ" ริวพูดพลางจ้องหน้าคะนึงด้วยแววตาหวานละมุน เล่นเอาคะนึงเขินอายจนทำอะไรไม่ถูก เหล่าพนักงานที่มองดูต่างก็ยิ้มและเขินตามราวกับอิจฉาในความโชคดีของคะนึง เพราะพวกเธอไม่เคยเห็นเจ้านายหนุ่มมาฝากใครให้ทำงานที่นี่และพามาสวีทท่ามกลางสายตาพนักงานแบบนี้เลยสักคน ถึงแม้จะยังไม่ข้ามขั้นไปถึงการไหว้พ่อแม่เลยก็เถอะ ถ้าจะไม่ให้เรียกว่าโชคดีแล้วจะให้เรียกว่าอะไร
"มัวเขินอะไรอยู่คะ ลูกค้าอยากซื้อของแล้วค่ะ ช่วยแนะนำด้วยค่ะ แม่ค้า..." นิชาแซวคะนึงด้วยการสวมบทบาทเป็นลูกค้า
คะนึงหันไปมองหน้าริวต่างพากันหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะหยิบผลิตภัณฑ์ขึ้นมาแนะนำอย่างคล่องแคล่วตามที่เธอได้ฝึกฝนก่อนมาสัมภาษณ์งาน
นิชาทำเป็นยืนฟังอย่างตั้งใจ ก่อนจะหยอกล้อเพื่อนด้วยการแกล้งถามโน่นนี่ไม่หยุด
ริวที่ยืนมองอยู่ข้าง ๆ อมยิ้มขำในความสดใสของทั้งสองคน เขาเอื้อมมือไปหยิบน้ำหอมขวดหนึ่งที่ตั้งอยู่ใกล้ ๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหาคะนึง
"นี่คือน้ำหอมตัวใหม่ของแบรนด์ ลองดูสิ" เขาพูดพลางจับข้อมือเรียวของคะนึงขึ้นมาอย่างแผ่วเบา แล้วฉีดน้ำหอมลงบนผิวเนียนใสนั้น กลิ่นหอมละมุนอบอวลไปทั่ว แต่ที่ทำให้คะนึงถึงกับใจสั่นก็คือการที่ริวก้มลงไปสูดดมข้อมือของใกล้ ๆ จนปลายจมูกโด่งแทบจะแนบลงไปกับข้อมือนั้น ลมหายใจอุ่น ๆ ของริวเป่ารดลงมาจนพาให้ใบหน้าของคะนึงร้อนฉ่าและแดงก่ำด้วยความเขินอาย
"หอมดีนะ...กลิ่นหอมอ่อน ๆ พี่ว่าเข้ากับหนู"
เขาเอ่ยเสียงนุ่ม ยิ้มพึงพอใจพลางเงยหน้าขึ้นมาสบตาเธอ เล่นเอาคะนึงใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ นิชาที่ยืนดูอยู่ก็ถึงกับเขินตาม คะนึงก้มมองข้อมือตัวเองที่ยังมีกลิ่นน้ำหอมอบอวลอยู่ ก่อนจะลองยกขึ้นมาดมตรงจุดเดิมที่ริวพึ่งดมไปเมื่อครู่
"หอมมากเลยค่ะ..."
สายตาทั้งคู่ประสานกัน ริวจ้องเธอด้วยแววตาวาววับ ความหวานซึมซับผ่านทางสายตาโดยไม่จำเป็นต้องเอ่ยคำใด ๆ บรรยากาศรอบข้างเงียบสงบ เหลือเพียงเสียงหัวใจของทั้งคู่ที่เต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ
"งั้น...เดี๋ยวพี่ให้คุณพลีสจัดไว้ให้หนูสักเซทนะ มันจะมีชุดใส่ทำงานด้วย 2ชุด และเดี๋ยวพี่จะให้คุณพลีสจัดเครื่องสำอางสำหรับแต่งหน้าและทำผมให้ตรงตามคอนเซ็ปต์ร้าน คะนึงไม่ต้องกังวลนะ หนูสามารถเข้าออกที่นี่ได้ตามใจ ไม่จำเป็นต้องตรงเวลา ถ้ามีสอบหรือมีติดงานที่คณะ แจ้งคุณพลีสหรือแจ้งพี่พอ มันจะไม่มีผลกับเงินเดือนหนูเลยสักบาท"
"แต่ว่า...มันดูเหมือนเป็นการเอาเปรียบคนอื่นและพี่ริวมากเกินไป ให้คะนึงทำตามกฎเถอะค่ะ มันจะสบายใจก็ว่า"
ริวยิ้มให้คะนึง ก่อนจะก้มลงไปกระซิบข้างหูเธอ จนเหล่าพนักงานอ้าปากค้างรีบเอามือปิดปากก่อนจะเผลอกรี๊ดเพราะกำลังฟินกับฉากหวานตรงหน้า
"พี่ตามใจหนูครับ...แต่อย่าลืมนะ...ว่าหนูคือแฟนเจ้าของร้าน..."
"พะ...พี่ริว"
"อะแฮ่ม!" นิชาแกล้งกระแอมไอ เพื่อขัดจังหวะหวาน จนริวกับคะนึงรีบผละห่างจากกันด้วยความเก้อเขิน
"ร้านเครื่องสำอาง...แต่มดไต่เต็มเลยเนอะ สงสัยแถวนี้จะมีของหวานให้ชิม"
"นิชา!" คะนึงเขินจนทำตัวไม่ถูก ในขณะที่ริวเอาแต่ยิ้มและขำให้กับความน่ารักของเธอกับนิชา
เหล่าพนักงานที่ยืนแอบมองอยู่ไม่ไกลต่างอมยิ้มไปตาม ๆ กัน แม้จะรู้สึกอิจฉาอยู่บ้าง แต่ก็อดยิ้มให้กับภาพความโรแมนติกและน่ารักที่เห็นตรงหน้าไม่ได้ อย่างน้อยพวกเธอก็ได้อานิสงส์ที่ได้เห็นรอยยิ้มของคนเป็นเจ้านายแบบที่ไม่เคยได้เห็นมาก่อน...
- ผู้เขียน
