สิ้นคำบอกนั้น…มาเฟียหนุ่มจับร่างเล็กพลิกให้อยู่ในท่าคลานเข่าทั้งที่ใจกลางของทั้งสองก็ยังผสานกัน มือหนากดแผ่นหลังเล็กเบาๆให้ราบไปกับที่นอน ใบหน้านวลสวยจมที่นอนลงไป มือหนาบีบขยำสะโพกกลมมนอย่างนึกหมั่นเขี้ยว แท่งร้อนขนาดใหญ่แม้มันจะปลดปล่อยไปแล้ว 1 ครั้งแต่มันก็ยังแข็งผงาดไม่ยอมลงให้ ‘ ท่าหมา ’ คือบทเรียนที่สองที่สายลมจะสอนให้กับคนตัวเล็กของเขา
“ อือ..คุณลมพอแล้วได้ไหมคะ ” ร่างบางที่นอนใบหน้าแนบกับที่นอนอยู่เอ่ยบอกคนด้านหลังออกไป
เพี๊ยะ !!
“ พี่บอกว่าให้เรียกพี่ยังไง ? ” มือหนาฟาดไปที่ก้นกลมมนอย่างแรงเมื่ออีกคนกลับมาเรียกเขาว่าคุณอีกแล้ว
“ หนูเจ็บ ” เสียงคนตัวเล็กเอ่ยบอกออกมา เธอเจ็บจริงๆกับแรงฟาดจากฝ่ามือหนา สายลมก็ไม่คิดสนใจเสียงร้องท้วงนั้น เพราะใจกลางความเป็นชายที่มันผงาดอยู่จนเขารู้สึกปวดหนึบไปหมดแล้วในตอนนี้ มือหนาเริ่มชักรูดแท่งร้อนของตัวเองเบาเพื่อเตรียมความพร้อมอีกครั้ง ก่อนจะ
