“ ไม่ค่ะ ทำไมหนูต้องยอมคุณเรื่องนี้ด้วย“ เรียวปากสวยเอ่ยถามคนพี่ออกไป ดวงตากลมโตคู่นั้นมันฉายแววความไม่ยอมออกมาจนสายลมที่เห็นรับรู้ได้
” ปล่อยหนูลงเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นหนูจะร้องดังๆให้ทุกคนด้านนอกได้ยิน “ เรียวปากสวยเอ่ยบอกคนพี่ออกไป
“ ถ้าคุณทำหนูๆจะไม่กลับไปกับคุณ “ คนตัวเล็กเอ่ยบอกออกไปอีกครั้ง กระบอกตาสวยจ้องมองอีกคนอย่างเอาเรื่อง
” ก็ได้ครับ ยอมแล้วๆไปบอกไอ้เฟยด้วยนะครับว่านายน้อย 2 คนที่มันขอคงต้องฝันไปก่อน“ สายลมจำต้องยอมปล่อยอีกคนลง พลางเอ่ยบอกคนตัวเล็กตรงหน้า เขายอมอดเอาไว้ก่อนเพื่อไปหาวิธีจัดการกับเธอใหม่
ร่างบางเดินนวยนาดไปหยิบผ้าขนหนูมาพันรอบกายแล้วสาวเท้าเดินเข้าห้องน้ำไปทันทีกระบอกตาคมจ้องมองไปยังประตูห้องน้ำที่ปิดใส่หน้าเขานิ่ง
“ แม่งเอ้ยกู !! ” ปากหนาเอ่ยพึมพำออกมา ฝามือหนาลูบไปที่ใจกลางความเป็นชายของตัวเองป้อย ๆ สองขาแกร่งสาวเท้าเดินออกจากห้องนอนคนตัวเล็กไปอย่างหงุดหง
