“เข้าเรื่องเลยแล้วกัน เธอเห็นไอ้นี่มั้ย” เบญญาเบื่อที่จะปั้นหน้าพูดดีกับอันนา เธอจึงยื่นโฉนดที่ดินหนึ่งใบให้กับอันนาดู ซึ่งดวงตากลมโตก็ต้องเบิกโพลงด้วยความตกใจ เมื่อโฉนดที่อยู่ตรงหน้าคือโฉนดที่ดินบ้านของเธอ ซึ่งมารดาได้นำไปจำนองไว้เพื่อรักษาบิดาที่ป่วยด้วยโรคมะเร็ง ก่อนที่ท่านจะเสียชีวิตลงไปเมื่อสองปีที่แล้ว
“มันมาอยู่กับคุณญาได้ยังไง” อันนาตกใจเป็นอย่างมาก เธอไม่รู้ว่าที่เบญญาเอามาให้เธอนี้ เธอมีจุดประสงค์อะไร
“เธอคงไม่รู้สินะว่าแม่ฉันมีอ**บริษัท ที่รับจำนองสินทรัพย์พวกนี้ แล้วเธอก็คงจะรู้ดีว่าที่บ้านเธอนำมันไปจำนองไว้” เบญญากล่าวด้วยรอยยิ้มหยัน นี่ถ้าเรื่องไม่คอขาดบาดตาย เธอคงไม่เสียเวลามานั่งเสวนากับอดีตเพื่อนที่เธอไม่ต้องการลดตัวลงไปเสวนาด้วยอย่างแน่นอน
“แล้วคุณเอามาให้ดิฉันดูทำไม ในเมื่อดิฉันก็ผ่อนตามเงื่อนไขทุกอย่าง” อันนาไม่เข้าใจในสิ่งที่เบญญาทำ เธอไม่อยากอ้อมค้อมอีกต่อไป ถ้ามีอะไรเบญญาก็ควรจะพูดออกมาเลย
“ฉันจะคืนโฉนดใบนี้ให้เธอ แต่ว่าเธอต้องทำงานสำคัญให้ฉัน” ในที่สุดเบญญาก็ยอมเข้าเรื่อง
“เพื่ออะไร ในเมื่อดิฉันก็มีกำหนดระยะเวลาการผ่อนที่ชัดเจน” อันนาเริ่มรู้สึกกลัวกับข้อเสนอของเบญญา เธอนึกไม่ออกเลยว่าเบญญาจะมาไม้ไหน
“ถ้าเธอไม่ทำ ฉันจะขายทอดตลาดที่ดินผืนนี้” เบญญาขู่หญิงสาวทันที
“แล้วมันจะทำแบบนั้นได้ยังไงคะคุณญา ในเมื่อตอนที่จดจำนอง เราก็ทำสัญญากันชัดเจนแล้ว” อันนาเริ่มควบคุมความไม่พอใจไม่ได้ เธอไม่รู้หรอกว่าเบญญาต้องการให้ทำอะไร แต่เรื่องที่เบญญากำลังทำอยู่มันไม่ถูกต้องเลยสักนิด
“ก็ถ้าฉันจะทำ ทำไมจะทำไม่ได้ล่ะ ได้ข่าวว่าแม่เธอรักที่ดินผืนนี้มากไม่ใช่เหรอ” เบญญากล่าวอย่างถือไพ่เหนือกว่าชัดเจน
“ทำไมต้องทำแบบนี้คะคุณญา” อันนารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่เธอก็เชื่อว่าหากเบญญาทำอย่างนั้นจริง เธอก็ไม่สามารถสู้รบปรบมือกับคนที่มีพร้อมทุกอย่างเช่นเบญญาอย่างแน่นอน
“ก็ฉันบอกตั้งแต่แรกแล้วไง ว่าฉันมีข้อเสนอให้เธอ แลกกับโฉนดที่ดินผืนนี้”