“นี่คุณแม่จะไม่ไปจริงๆ เหรอครับ” ผู้เป็นบุตรชายเอ่ยถามออกมาด้วยรอยยิ้ม ดูท่าแล้วงานนี้มารดาของเขาจะไม่ไปจริงๆ นั่นแหล่ะ เพราะว่าท่านคงต้องการอยู่ที่นี่จริงๆ คนเราพออายุมากขึ้น การอยากไปเที่ยวมันก็ต้องลดน้อยลง การอยู่กับธรรมชาติที่แสนสงบ นั่นน่าจะเป็นความสุขอย่างยิ่งของท่าน
“ไม่ไปหรอก เอาตามนี้นะ เราสองคนไปเที่ยวแล้วไม่ต้องห่วงอะไร แม่จะดูแลเจ้าคอปเตอร์เป็นอย่างดี อยู่ที่นี่รับรองว่าหลานย่าต้องมีความสุขมากแน่ๆ เพราะว่าย่าเพิ่งจะสั่งของเล่นใหม่มาให้ รีบรองไม่ร้องหาพ่อกับแม่หรอก สบายใจได้” แม่เลี้ยงบัวตองตอบออกมาด้วยรอยยิ้ม แน่นอนว่าทั้งสองคนคงไม่มีทางชักชวนท่านให้ไปด้วยกันได้ พวกเขาก็เลยต้องจำใจฝากบุตรชายไว้กับท่าน แล้วเดี๋ยวค่อยซื้อของฝากมาให้ท่าน ตามที่ท่านต้องการก็แล้วกัน
“แล้วคืนนี้เราจะได้ลูกเรากลับบ้านมั้ยครับ” คราวนี้ผู้เป็นบุตรชายวนกลับมาที่สงครามแย่งบุตรชาย
ได้สิ แต่ว่ากลับมารับช
