พอได้ยินประโยคนี้ฉันก็หลุดขำออกมาแล้วพอได้ยินเสียงขำของฉันพี่เสือก็ลืมตาขึ้นมาทันทีแต่มือก็ยังไม่ยอมปล่อย
“ขำอะไร”
“เปล่าค่ะไม่ได้ขำอะไรสักหน่อย”
ฉันทำไม่รู้ไม่ชี้
“เปล่าหรอ” หลังจากที่ลากเสียง หรอ ยาวๆ พี่เสือก็เอานิ้วมาจี้ที่เอวฉันเล่นเอาฉันหัวเราะท้องไส้ปั่นป่วน
“ปล่อย พี่เสือหยุดเลยมันจั๊กกะจี้ ฮ่าาา”
ฉันดิ้นไปมารู้สึกเหมือนจะขาดใจแต่ยิ่งดิ้นพี่เสือก็ยิ่งทำรู้ตัวอีกทีฉันก็ถูกพี่เสือดันมาติดผนังห้องน้ำฝั่งนึงแล้ว
เมื่อตาสบตา ใบหน้าหล่อเหลาที่ยังมีหยดน้ำเกาะอยู่ค่อยๆ โน้มลงมาหาฉันอยู่ๆ ร่างกายมันก็แข็งทื่อฉันถูกสายตาของพี่เสือสะกดเอาไว้จนไม่กล้าแม้แต่จะหายใจออกมา ตอนนี้เหมือนโลกมันหยุดหมุนไปชั่วขณะฉันค่อยๆ หลับตาลงในตอนที่ปากของเราสองคนกำลังจะแตะกัน
“ข้าว อยู่ไหนลูก”
เสียงของพ่อที่ดังอยู่ในบ้านทำให้สติฉันกลับมา ฉันรีบผละออกมาจากพี่เสือทันที
“ข้าวเข้าไปในบ้านก่อนนะคะ”
ฉันแทบจะว
