“คุณเพลินตาจะกลับไปหานายที่บริษัทหรือจะกลับไปพักที่บ้านเลยครับ” เสียงนทีเอ่ยถามขึ้นทันทีที่เขาก้าวเข้ามานั่งในรถตำแหน่งคนขับ
ดวงตากลมโตหลุบมองนาฬิกาบนข้อมือเล็กน้อย
“คาร์เตอร์ประชุมเสร็จยัง”
“ยังครับ นายติดคุยงานอีกสองเจ้า”
“งั้นไปรอเขาที่บริษัทดีกว่า เดี๋ยวคาร์เตอร์จะเป็นห่วงฉันแล้วพาลไม่ประชุมให้เสร็จอีก”
“ครับ” นทีขานรับก่อนจะเคลื่อนรถออกจากลานจอดรถตรงไปยังบริษัทของคาร์เตอร์ทันที โดยที่มีคนของคาร์เตอร์ที่นั่งรถอีกคันขับตามมาติดๆ
“นทีและก็...” ฉันขานชื่อนทีและผู้ชายอีกคนที่นั่งอยู่เบาะข้างๆ เขา หลังจากที่รถเคลื่อนตัวออกมาได้สักพัก
“เอ่อ ผมชื่อสายน้ำครับ”
“จ๊ะ นทีกับสายน้ำ อย่าบอกเรื่องที่ฉันมาซื้อนาฬิกานี้ให้คาร์เตอร์รู้นะ”
“คุณเพลินจะทำเซอร์ไพรส์นายเหรอครับ” นทีเอ่ยถามพลางยิ้มให้ฉันน้อยๆ
“ใช่ค่ะ...อีกไม่กี่วันก็ถึงวันเกิดเจ้านายของพวกนายแล้วนี่หน่า ฉันเลยอยากให้อะไรพิเศษๆ กับ
