ep1
เอี๊ยดดด โครมม
เธอค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆมองเห็นหมอและพยาบาลกำลังจ้องมองเธออยู่
" คุณชื่ออะไรคะ "
เธอนิ่งไปพักหนึ่งก่อนตอบคำถามพยาบาล
" อิงดาวค่ะ ฉันชื่ออิงดาว"
ประตูห้องฉุกเฉินเปิดออก
" ญาติคุณอิงดาวค่ะ "
" ผมครับ ลูกสาวผมเป็นยังไงบ้างครับ"
"ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง มีแผลแค่เล็กน้อยเท่านั้น ให้แอดมิทดูอาการสักวันถ้าผลเอ็กซเรย์กับผลซีทีสแกนไม่มีอะไร พรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้แล้ว"
" ขอบคุณมากครับคุณหมอ "
หลังจากที่ปราชัยตามเจ้าหน้าที่เข็นรถเข็นพาลูกสาวของเขาไปห้องพักพิเศษ อรุณีก็รีบวิ่งกระหืดกระหอบมาพร้อมพิชชาที่หน้าห้องฉุกเฉิน
" พยาบาลคะลูกของฉัน ลูกสาวของฉันเป็นยังไงบ้าง"
" คุณเป็นญาติคนไข้ที่ประสบอุบัติเหตุรถชนกับรถบรรทุกใช่ไหมคะ"
" ใช่ค่ะ ใช่"
" เชิญมาคุยกับคุณหมอทางนี้ค่ะ"
" คนไข้ยังไม่ได้สติเลยครับ ศรีษะได้รับการกระทบกระเทือนรุนแรง หมอตอบไม่ได้ว่าจะฟื้นขึ้นมาตอนไหน"
" หมายความว่ายังไงค่ะคุณหมอ เธอจะไม่ฟื้นเหรอค่ะ"
" หมอจะบอกว่าเพื่อนของฉันจะกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราใช่ไหม"
อรุณีแข้งขาอ่อนแรงน้ำตาพรั่งพรูออกมา พิชชาประคองอรุณีเข้ามาที่ห้องพักฟื้น
มองดูหญิงสาวที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงมีผ้าก็อตพันอยู่รอบหัว
ราชวัตรรีบสาวเท้าเข้ามาในโรงพยาบาลก่อนหน้าเขาได้รับโทรศัพท์บอกว่าอิงดาวแฟนของเขาประสบอุบัติเหตุ เขาเลยรีบมาแต่ช่วงเย็นรถติดมาก กว่าจะมาถึงโรงพยาบาลได้ก็ใช้เวลาเป็นชั่วโมง ระหว่างรอขึ้นลิฟต์มีพยาบาลสองคนเดินผ่าน
" น่าสงสารผู้หญิงคนนั้นนะยังสาวอยู่แท้ๆแล้วสวยมากด้วยนะ ต้องกลายมาเป็นเจ้าหญิงนิทรา"
" อืมใช่ หน้าตาเหมือนกันกับอีกคนมาก แต่อีกคนแค่บาดเจ็บเล็กน้อย เธอว่าสองคนนั้นเขาเป็นฝาแฝดกันไหม"
" ไม่รู้สิ เหมือนมากเลยนะ แต่ถ้าเป็นแฝดกันก็ต้องมีพ่อแม่คนเดียวกันใช่ไหม เกิดอุบัติเหตุกับลูกสองคนทำไมคนเป็นพ่อสนใจแต่อีกคนหล่ะ ฉันว่าคงไม่ใช่หรอก "
แม้ไม่ได้ตั้งใจฟัง แต่คำพูดของพยาบาลทั้งสองก็เข้าหูเขาเต็มๆ
ราชวัตรเปิดประตูเข้าไปในห้องพักพิเศษvip
" สวัสดีครับคุณลุง พอผมได้ข่าวก็รีบมาเลยแต่รถติดมากเลยพึ่งมาถึง"
" ไม่เป็นไร เมื่อคุณมาแล้วงั้นฝากยัยดาวด้วยนะ พ่อกลับก่อนนะดาวพรุ่งนี้พ่อจะมาใหม่"
" ค่ะคุณพ่อ"
ปราชัยไปแล้วราชวัตรก็เดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ข้างเตียง กุมมือของแฟนสาวถามด้วยเสียงอ่อนโยน
" ตกใจมากไหม ยังเจ็บตรงไหนอยู่รึเปล่า"
" ไม่ค่ะ ไม่เจ็บ แค่เห็นหน้าพี่วัตรก็หายแล้ว"
ราชวัตรขมวดคิ้วมองหน้าเธอ
" ฉะ ฉันพูดอะไรผิดไปเหรอ ทำไมพี่จ้องหน้าฉันอย่างนั้นหล่ะ"
" เราคบกันมา7ปี คุณไม่เคยเรียกผมว่าพี่ผมเลยแปลกใจ"
อิงฟ้าหน้าซีด เขาจะจับได้ไหมว่าเธอไม่ใช่อิงดาวตัวจริง
" เอ่อ ฉันคงสับสนหน่ะ โอ้ย"
" คุณเป็นอะไรไป"
" ฉันปวดหัว ปวดมากเลยโอ้ย"
" เดี๋ยวผมไปเรียกหมอมาให้"
สักพักหมอก็เข้ามาตรวจ
" ก็ปกตินะครับไม่มีอะไร ผลเอ็กซเรย์กับซีทีสแกนหมอก็พึ่งดูเมื่อกี้ไม่มีความผิดปกติ อาจจะเป็นผลจากสภาพจิตใจ เกิดความตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หรือเครียดมากเกินไป พักผ่อนให้มาก พยายามอย่าคิดอะไร กินยาตามที่หมอสั่งก็จะดีขึ้นเอง"
" ขอบคุณมากครับ "
" คุณไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้นที่ผ่านมาแล้วก็ไม่ต้องไปคิดมัน ผมอยู่ตรงนี้คุณสบายใจได้ นอนหลับนะ ตื่นขึ้นมาก็จะดีขึ้น"
อิงฟ้าพยักหน้าหลับตาลง แม้ตาจะหลับแต่ใจของเธอกลับเป็นกังวล นึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า เธอเห็นข่าวของอิงดาวในโซเชียลออกงานสังคมคู่กับราชวัตร ดูชุดเดรสแบรนด์เนมราคาแพง สร้อยเพชรระยิบระยับที่สวมอยู่บนคออิงดาวก็ยิ่งอิจฉา ทำไมที่ตรงนั้นถึงไม่ใช่เธอ ไม่กี่วันต่อมาก็เห็นข่าวงานวันเกิดของอิงดาวที่ปราชัยจัดให้อย่างใหญ่โต เค้กก้อนใหญ่ ของขวัญวันเกิดเป็นรถมินิคูเปอร์รุ่นล่าสุดราคาเป็นล้าน แล้วข่าวยังลงคลิปที่ราชวัตรขออิงดาวแต่งงานในวันเกิดอีก เธออิจฉา เธอริษยา ทำไมเธอถึงไม่ได้มีอย่างที่อิงดาวมี ทั้งที่เป็นฝาแฝดกันแต่ชีวิตต่างกันลิบ อิงดาวเป็นคุณหนูอยู่ในสังคมไฮโซ แต่เธออยู่บ้านนอกในสวนในไร่ ทั้งที่วันนั้นก็เป็นวันเกิดเธอเหมือนกัน วันเกิดของเธอมีแค่เค้กก้อนเล็กของขวัญก็เป็นตุ๊กตาหมี ใครอยากได้กัน แฟนรึก็มีแต่จะให้ไอติมแท่ง กดหัวให้เธออมดูดทั้งคืน นึกถึงโตมรถ้าไม่หล่อแถมลีลาเด็ดเธอคงไม่คบด้วยหรอก เธอจึงตัดสินใจเก็บเสื้อผ้าหนีออกจากบ้าน ขับรถเข้ากรุงเทพไปหาพ่อของเธอที่เป็นเศรษฐี แม้จะไม่ค่อยได้ติดต่อกันแต่ยังไงก็เป็นพ่อลูกกัน เธอไม่อยากอยู่กับแม่อีกแล้ว พ่อกับแม่ของเธอหย่ากันตั้งแต่เธอยังเด็ก ทั้งสองแบ่งลูกกันคนละคน เธอที่เป็นพี่ถูกเลือกให้อยู่กับแม่ ส่วนน้องสาวฝาแฝดถูกพ่อพาไป ต่อมาแม่แต่งงานใหม่กับสามีที่มีอาชีพทำไร่ส้ม ส่วนพ่อของเธอได้ทำธุรกิจจนร่ำรวยกลายเป็นเศรษฐี น้องสาวของเธอก็กลายเป็นคุณหนู พอเธอรู้ก็อิจฉามาก พยายามหาทางติดต่อกับพ่ออยากไปอยู่ด้วยแต่พ่อปฏิเสธมาตลอด บอกว่าเป็นข้อตกลงระหว่างพ่อกับแม่ ว่าจะดูแลรับผิดชอบลูกที่แบ่งกันไม่ก้าวก่าย เธอเสียใจมากทำไมพ่อถึงไม่เลือกเธอตั้งแต่แรก ทำไมต้องเลือกอีกคนด้วย หากทั้งสองไม่หย่ากันเธอก็คงได้เป็นคุณหนูไฮโซร่ำรวยไม่ต้องเหมือนทุกวันนี้ ยิ่งได้รู้ว่าอิงดาวมีแฟนเป็นประธานหนุ่มทั้งหล่อรวยก็ยิ่งริษยา ในเมื่อพ่อของเธอไม่ต้องการเธอ แม้เธอจะขอร้องให้อิงดาวช่วยพูดก็ไม่เป็นผล ปราชัยบอกเพียงว่าไม่อยากมีปัญหากับอรุณี งั้นเธอก็เหลือวิธีเดียวคือต้องกำจัดอิงดาว ด้วยวิธีนี้ถึงได้ครอบครองตำแหน่งคุณหนูของบ้านและผู้ชายที่เธอหลงรักตั้งแต่แรกเห็น ราชวัตร
นึกถึงวันที่เธอเห็นราชวัตรโอบกอดอิงดาวป้อนขนมให้อิงดาวกิน เธออิจฉาจนแทบบ้าถึงขนาดกับจินตนาการว่าเป็นเธอที่ยืนอยู่ในอ้อมกอดของเขา แล้วก็คิดแผนการณ์ขึ้นมารอให้อิงดาวขับรถออกมาจากบ้านเธอก็ขับตามไป แล้วหาจังหวะขับตัดหน้า ทำให้อิงดาวหักหลบไปชนรถบรรทุกที่ขับมาพอดี ส่วนเธอก็ค่อยๆขับไปชนต้นไม้ข้างทางแบบจงใจ เพื่อให้เกิดบาดเจ็บเล็กน้อยพอมาถึงโรงพยาบาลก็บอกว่าเธอชื่ออิงดาว พยาบาลจึงนำกระเป๋าของอิงดาวที่กู้ภัยเก็บไว้ให้มาให้เธอ เธอมองดูบัตรประชาชนของอิงดาวแล้วยิ้มออกมาอย่างดีใจ
ราชวัตรกระชับผ้าห่มให้อิงฟ้าจูบแก้มเธอเบาๆ ก่อนออกไปสูบบุหรี่ข้างนอก เมื่อได้ยินเสียงประตูปิดลงอิงฟ้าก็ลืมตาขึ้นมาจับแก้มที่ถูกจูบไปเมื่อกี้แล้วยิ้มเขินอาย เธอเป็นแฟนของเขา และเขาก็เป็นแฟนของเธอแล้วใช่ไหม ใช่สิ ต่อไปนี้ เธอคืออิงดาว อัศวเดชากุล ไม่ใช่อิงฟ้า นรารักษ์
วันต่อมาปราชัยมารับอิงฟ้ากลับบ้าน ส่วนราชวัตรมีงานด่วนบอกว่าจะเข้าบริษัทไปจัดการ แล้วตอนเย็นจะแวะไปกินข้าวด้วยที่บ้าน
" พ่อคะ ฉัน ดาว เอ่อ หนูขอเข้าห้องน้ำก่อน พ่อไปรอที่รถก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูตามไป"
"อืม งั้นพ่อไปรอที่รถ"
ปราชัยเดินออกจากลิฟต์ก็เจอกับอรุณียืนรอเข้าลิฟต์อยู่ อรุณีตกใจไม่คิดว่าจะได้พบสามีเก่าที่ไม่ได้เจอกันมาสิบกว่าปีตั้งแต่หย่าร้างแยกทางกัน ก่อนจะได้สติรีบเข้าไปในลิฟต์ ราชวัตรกำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่ประตูลิฟต์ก็ปิดแล้ว