สลับรักริษยา

ep5

อิงดาวมาสมัครงานที่โรงแรมแห่งหนึ่ง สัมภาษณ์เสร็จก็ได้เริ่มงานในวันถัดไปเลย ขณะที่เดินออกมาจากลิฟต์ สายตาก็หันไปเห็นชายคนหนึ่งอยู่ที่ล็อบบี้ ความรู้สึกมากมายหลั่งไหลเข้ามา ภาพของเขาชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ ภาพที่เขายิ้ม ภาพที่เขาหัวเราะ ภาพที่เขากำลังวิ่งเข้ามา แล้วเธอก็เกิดปวดหัวอย่างแรงจนต้องทรุดตัวนั่งลง

" คุณ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ คุณ"

พนักงานสองคนรีบเข้ามาดูอิงดาว พิชชาเห็นคนที่นั่งกุมหัวหน้าซีดอยู่กับพื้นคือเพื่อนของเธอ ก็รีบวิ่งเข้าไปหา

" ฟ้า ฟ้า แกเป็นอะไร"

เธอเป็นคนพาเพื่อนมาสมัครงานที่นี่และนั่งรออยู่ข้างล่าง ก่อนหน้าเธอไปเข้าห้องน้ำเลยไม่เห็นว่าเพื่อนของเธอลงมาตอนไหน

ราชวัตรรู้สึกเหมือนมีคนจ้องมองเขาอยู่ พอหันไปดูก็เห็นพนักงานสามคนกำลังรุมล้อมอะไรอยู่ เขาไม่สนใจหันหน้ากลับมาเล่นโทรศัพท์ต่อ

" พิชฉันปวดหัว ปวดมากเลย"

" เดี๋ยวฉันเรียกรถพยาบาลให้นะคะ"

" ไม่ต้องค่ะ ฉันดีขึ้นแล้ว "

" แต่ไปให้หมอตรวจดูหน่อยไม่ดีเหรอฟ้า "

" ไม่ ฉันอยากกลับบ้านแล้ว "

" ได้ๆฉันพาแกกลับ "

กลับถึงบ้านอิงดาวกินยาแก้ปวดแล้วหลับไป ในฝันเธอเห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามากอดเธอ ป้อนไอศรีมแล้วเช็ดปากให้ ต่อมาก็อุ้มแมวสีน้ำตาลอ่อนขนปุยมาให้เธอ แมวตัวนั้นร้องออดอ้อน เมี้ยวๆ คลอเคลียเธอไม่ห่าง

" ชานมเด็กดี"

ต่อมาก็ปรากฏภาพที่เขาจูงมือเธอมาที่ทะเล บอกรักเธอสัญญาว่าจะไม่มีวันทิ้งเธอไปแล้วจูบแก้มเธอ แต่ก็มีผู้หญิงอีกคนที่หน้าตาเหมือนเธอมาฉุดกระชากเขาไป แล้วมองมาที่เธออย่างไม่พอใจพูดขึ้นมาเสียงดัง

" เขาเป็นของฉันไม่ใช่ของเธอ เขาเป็นของฉัน ฉันต่างหากที่เป็นอิงดาว ฉันคืออิงดาวไม่ใช่เธอ เขาเป็นของฉัน เขาเป็นของฉัน ฉันคืออิงดาว ฉันจะเอาทุกอย่างที่เป็นของเธอมาเป็นของฉัน ฮ่าฮ่าฮ่า"

อิงดาวสะดุ้งตื่นขึ้นมาภาพในฝันยังคงชัดเจน ผู้ชายที่เธอเห็นในความฝันคนนั้นคือคนเดียวกันกับที่เธอเห็นที่โรงแรม ทำไมแค่เห็นเขาครั้งเดียวถึงกับต้องเก็บมาฝันเลยนะ อิงดาว อิงดาวชื่อนี้ทำไมถึงคุ้นจัง แล้วผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนเธอคนนั้นอีก เธอมีตัวตนจริงไหมนะ

" ฟ้าพรุ่งนี้ลูกต้องไปทำงานแล้วเหรอ พ่อว่าลูกไม่ต้องทำงานก็ได้นะถึงลูกไม่ทำงานพ่อกับแม่ก็เลี้ยงลูกได้ "

แม้เขาจะไม่ได้ร่ำรวยมากมายแต่ก็ไม่ได้ขัดสน เขาเป็นเจ้าของไร่ส้มบนเนื้อที่หลายร้อยไร่ แต่ใช้ชีวิตสมถะอยู่แบบพอเพียง

" นั่นสิฟ้า พึ่งออกจากโรงพยาบาลได้ไม่นานยังไม่หายดี แม่ว่าอย่าไปเลยนะ "

อรุณีมัวแต่ทำงานในไร่อยู่กับขจรเลยไม่รู้ว่าวันนี้อิงฟ้าไปสมัครงานที่โรงแรมมา กว่าจะรู้ก็ตอนเย็นกลับมาจากไร่แล้ว พิชชายังบอกอีกว่าตอนที่อยู่โรงแรม อิงฟ้ามีอาการปวดหัวรุนแรงแล้วไม่ยอมไปหาหมอ ถ้าเธอรู้เธอจะไม่ให้ลูกของเธอไปหรอก

" หนูอยากทำงานค่ะ อยู่บ้านเฉยๆหน้าเบื่อ"

" งั้นไปทำงานที่ไร่ดีไหมไปทำบัญชีในออฟฟิส"

" ไม่เอาค่ะในไร่มีคนทำบัญชีอยู่แล้ว พ่อคะหนูไปสมัครที่โรงแรมแกรนด์ไฮเอทมาแล้ว แล้วเขาก็รับหนูแล้วด้วย พรุ่งนี้หนูต้องไปทำงานแล้วค่ะ"

" ทำไมถึงเร็วนัก ปกติโรงแรมแกรนด์ไฮเอทไม่เคยรับคนง่ายๆยิ่งไม่เคยให้เริ่มงานเร็วแบบนี้ อย่างน้อยก็เป็นเดือนถึงจะเรียกตัว"

" เห็นว่าช่วงนี้มีสัมมนาทางธุรกิจนักธุรกิจมีชื่อดังๆหลายคนต่างเข้าร่วม มีนักลงทุนจากต่างชาติมาหลายคนด้วย ทางโรงแรมต้องการล่ามด่วน แล้วหนูก็เป็น1ในนั้นที่ผ่านได้เริ่มงาน"

" ล่าม ลูกไปเป็นล่าม"

ขจรกับอรุณีมองหน้ากัน อิงฟ้าจะไปเป็นล่ามได้ยังไงกัน ในเมื่อทักษะภาษาของเธอไม่ได้เรื่อง เรียนก็ติด0ตลอด ขจรจึงถามอีกครั้งให้แน่ใจ

" ลูกแน่ใจว่าเขาให้ลูกเป็นล่าม"

" ใช่ค่ะ หนูเป็นล่ามภาษาฝรั่งเศษ"

" ล่ามฝรั่งเศษ"

ขจรตกใจพูดเสียงดัง อิงฟ้าเคยเรียนภาษาฝรั่งเศษที่ไหนกัน เห็นขจรทำหน้าไม่อยากจะเชื่อเธอจึงพูดภาษาฝรั่งเศษให้ฟัง ขจรตกใจอ้าปากค้างไม่คิดว่าการประสบอุบัติเหตุจนกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราถึง1ปีเต็ม พอฟื้นขึ้นมาอิงฟ้าจะมีความสามารถพูดภาษาฝรั่งเศสได้คล่องขนาดนี้ เขาทึ่งจริงๆ ผิดกับอรุณีที่มีสีหน้ากังวล เธอไม่แปลกใจว่าทำไมลูกสาวตรงหน้าถึงพูดภาษาฝรั่งเศสได้ ตอนนี้เธอมั่นใจแล้วว่าลูกสาวของเธอคนนี้ไม่ใช่อิงฟ้า แต่เป็นอิงดาว ลูกสาวฝาแฝดของเธออีกคน

ในห้องนอนของอรุณีกับขจร เมื่อขจรได้รู้ความจริงว่าลูกสาวที่อยู่ด้วยตอนนี้ไม่ใช่อิงฟ้าแต่เป็นอิงดาวก็ไม่อยากจะเชื่อ แต่อะไรหลายๆอย่างก็ต้องทำให้เขายอมรับ ว่าลูกสาวที่อยู่ด้วยตอนนี้ไม่ใช่อิงฟ้าตัวจริง อิงฟ้าตัวจริงพูดภาษาฝรั่งเศสไม่ได้ เธอไม่ได้แพ้กุ้ง และที่สำคัญตั้งแต่เล็กจนโต เธอไม่เคยเข้าไปช่วยงานในไร่ มีแต่จะพูดจาดูถูก มีแต่จะแบมือขอเงิน แต่อิงฟ้าคนนี้ตั้งแต่กลับมาก็ไปที่ไร่บ่อยๆไปช่วยงานบ้างไปส่งข้าวกลางวันบ้าง ความอ่อนโยนจิตใจดีที่ไม่เคยสัมผัสได้มาก่อน และใช่ อิงฟ้าตัวจริงไม่เคยเรียกเขาว่าพ่อ แต่อิงฟ้าคนนี้เรียกเขาว่าพ่อตั้งแต่ที่เธอฟื้นขึ้นมา มันทำให้เขาดีใจ ที่ในที่สุดลูกเลี้ยงที่เขาเลี้ยงดูมาหลายสิบปียอมรับเขาเสียที

พอรู้ความจริงเขาก็กลุ้มใจ หากวันนึงอิงฟ้าคนนี้จำได้ว่าเธอไม่ใช่อิงฟ้าแต่เป็นอิงดาวแล้วกลับไปที่ของเธอ เขาจะทำยังไง เขาทำใจยอมรับให้ลูกสาวแสนดีคนนี้จากไปไม่ได้ แต่การที่เธออยู่ในที่ที่ไม่ใช่ของเธอ ก็ไม่ยุติธรรมสำหรับเธอเช่นกัน

" คุณรู้มานานแล้วใช่ไหมว่าฟ้าไม่ใช่ตัวจริง"

" อือ ฉันสงสัยตั้งแต่ตอนที่เธอแพ้กุ้งแล้ว ลูกของฉันสองคนเป็นภูมิแพ้ อีกคนแพ้กุ้งส่วนอีกคนแพ้ขนสัตว์ ยิ่งได้ฟังที่เธอพูดภาษาฝรั่งเศษเมื่อกี้ก็ยิ่งแน่ใจ ว่าคนที่อยู่กับเราคือดาวไม่ใช่ฟ้า ฟ้าอ่อนภาษาต่างประเทศเรียนก็ตก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงภาษาฝรั่งเศสเธอเคยเรียนซะที่ไหน เรื่องนี้คุณก็รู้"

" ถ้าคนที่อยู่กับเราตอนนี้คือดาวลูกสาวของคุณอีกคน แล้วฟ้าหล่ะ เธออยู่ที่ไหน"