ในงานสัมมนาธุรกิจ มีทั้งนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงและนักลงทุนเข้าร่วมงานมากมาย อิงงดาวทำหน้าที่เป็นล่ามให้นักธุรกิจชาวฝรั่งเศสโดยเฉพาะ เธอพานักลงทุนชื่อโรแมงกับอังเดรไปที่ซุ้มอาหารแนะนำอาหารของทางโรงแรม ทั้งสองประทับใจกับความสามารถของเธอ ที่ทั้งสวยทั้งเก่ง บวรกำลังตักอาหารไปให้ราชวัตรเห็นอิงดาวก็แปลกใจ อิงดาวมาที่นี่ได้ยังไง เขาจะเข้าไปทักก็เห็นว่าเธอกำลังพูดคุยกับคนอื่นอยู่ ดูเหมือนจะแนะนำอาหาร แต่เอ๊ะ ทำไมถึงได้ใส่ชุดฟอร์มพนักงาน เขากำลังขบคิดราชวัตรก็เดินเข้ามาเรียก
" ให้มาตักอาหารแค่นี้ทำไมถึงได้ช้านัก"
" ขอโทษครับบอส คือว่าเมื่อกี้ผมเห็นคุณดาวที่นี่"
" ดาว เธอจะมาที่นี่ได้ยังไง "
" แต่ผมเห็นจริงๆนะครับ ดูเหมือนเธอจะใส่ชุดพนักงานของโรงแรมด้วย"
" นั่นก็ยืนยันว่าที่แกเห็นเป็นคนอื่น ดาวจะมาทำงานที่นี่ได้ยังไง"
" แต่"
" รีบตามมา เอาอาหารไปให้คุณสมเกียรติกับภรรยาเร็วๆ"
บวรแน่ใจว่าคนที่เขาเห็นเป็นอิงดาวจริงๆ ถ้าไม่ใช่แล้วจะเป็นใคร จะมีใครหน้าเหมือนกันได้ขนาดนี้ แต่ก็จริงอย่างที่ราชวัตรพูดอิงดาวเป็นลูกสาวคนเดียวของปราชัยนักธุรกิจชื่อดัง เป็นเศรษฐีมีบริษัทเป็นของตัวเอง จะมาเป็นพนักงานโรงแรมที่นี่ได้ยังไง เขาเลิกคิดฟุ้งซ่านแล้วเดินถือจานอาหารไปที่โต๊ะของราชวัตร ที่กำลังนั่งพูดคุยกับนักธุรกิจคนอื่นๆ
เลิกงานอิงดาวเข้าห้องน้ำล้างมือเสร็จ ออกมาจากห้องน้ำก็ชนเข้ากับผู้ชายคนหนึ่งที่เดินสวนมา
" โอ้ย "
" ขอโทษครับ ไม่เป็นไรใช่ไหม"
ราชวัตรมัวแต่พิมพ์ข้อความคุยกับอิงดาวไม่ทันได้มองทาง จึงชนกับผู้หญิงคนหนึ่งเขารีบคว้าตัวเธอเอาไว้ไม่ให้ล้ม พอเงยหน้าขึ้นมองก็ต้องตกตะลึง
" ดาว "
อิงดาวสบตาผู้ชายตรงหน้า เขาอีกแล้วผู้ชายที่เธอเห็นวันก่อนแล้วยังตามเข้าไปในความฝันของเธออีก ตอนนี้เขาอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ทำไมถึงได้รู้สึกคุ้นเคยแบบนี้นะทำไมอ้อมกอดของเขาถึงได้อบอุ่นนัก เธอตั้งสติได้ ค่อยๆดันตัวออกจากอ้อมกอดของเขา
" ฉันไม่เป็นไรค่ะ "
เธอตอบแค่นั้นแล้วรีบเดินจากไป ราชวัตรมองตามยังรู้สึกสงสัยว่าทำไมถึงได้เหมือนอิงดาวนัก นึกถึงคำพูดของบวรที่บอกว่าเห็นคนหน้าเหมือนอิงดาว ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว ไม่ใช่แค่เหมือนแต่เหมือนยันเสียงจนแทบแยกไม่ออกเลย เธอเป็นใครกันนะ
วันต่อมานักธุรกิจที่มาเข้าพักที่โรงแรมหลายคนทยอยกลับ แต่มีบางส่วนยังคงพักอยู่ โรแมงกับอังเดรก็เช่นกันวันนี้เขาขอให้อิงดาวมาเป็นล่ามแปลภาษาให้เขากับนักธุรกิจคนหนึ่ง ซึ่งจะมีการเซ็นสัญญาร่วมทุนกัน พอเห็นว่านักธุรกิจคนนั้นคือผู้ชายคนที่ชนเธอหน้าห้องน้ำก็เกิดประหม่าขึ้นมา ราชวัตรจ้องมองเธอตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว
" สวัสดีค่ะฉันอิงฟ้าเป็นพนักงานโรงแรมที่นี่และจะมาเป็นล่ามให้พวกคุณในการเซ็นสัญญาร่วมทุนในครั้งนี้ "
" ครับงั้นเริ่มกันเลย "
อิงดาวทำหน้าที่ล่ามได้อย่างคล่องแคล่วจนโรแมงเอ่ยปากชม หลังการเซ็นสัญญาจบลง โรแมงกับอังเดรได้ชวนเธอไปทำงานด้วยแต่เธอปฏิเสธ บอกว่าพึ่งจะเข้าทำงานที่โรงแรมนี้ อีกอย่างเธอไม่อยากอยู่ไกลบ้านด้วย ทั้งสองจึงมอบนามบัตรให้และเงินพิเศษจำนวนหนึ่ง แม้เธอจะปฏิเสธว่าเธอได้ทั้งเงินเดือนและเงินพิเศษจากโรงแรมแล้วแต่ทั้งสองก็ยังยัดเยียดให้เธออยู่ดี จนเธอต้องรับไว้ ในมุมหนึ่งของโรงแรม ราชวัตรยืนมองด้วยสายตาเยือกเย็น
" บอสเห็นแล้วใช่ไหมครับว่าผู้หญิงคนนั้นหน้าตาเหมือนคุณดาวมาก ชื่อก็คล้ายกัน อิงฟ้า อิงดาว หรือว่าคุณดาวจะมีฝาแฝด "
" เหลวไหล ก็แค่คนหน้าตาคล้ายกันเท่านั้น อีกอย่างฉันไม่เคยได้ยินว่าคุณลุงปราชัยมีลูกสาวฝาแฝด "
ตอนคุยงานเขาดูป้ายชื่อของเธอ อิงฟ้า นรารักษ์ ถึงต่อให้เหมือนอิงดาวแล้วยังไง อิงดาวก็คืออิงดาวไม่มีใครมาแทนที่เธอได้ ก็แค่คนหน้าคล้าย แค่คล้ายมากเท่านั้นเองแต่ไม่รู้ทำไม เวลาเห็นเธอคุยกับผู้ชายคนอื่นใจของเขาถึงได้รู้สึกแปลกๆ คงเป็นเพราะเธอคล้ายกับอิงดาว เขาเลยเกิดความรู้สึกแบบนั้น
หลังเลิกงาน อิงดาวแวะซื้อขนมของกินและบะหมี่หมูแดงไปฝากพ่อแม่และพิชชา ระหว่างที่รอบะหมี่อยู่ ก็มีคนร้ายวิ่งมากระชากกระเป๋า เธอคว้ากระเป๋าเอาไว้ไม่ยอมปล่อยยื้อยุดไปมา ปากก็ร้องให้คนช่วยแต่ไม่มีใครสักคนช่วย คนร้ายเหวี่ยงเธอจนกระเด็นหัวไปกระแทกกับเสาไฟข้างทางแล้ววิ่งหนีไป รถของราชวัตรขับผ่านพอดีเห็นตอนที่อิงดาวถูกเหวี่ยงมากระแทกเสาไฟฟ้า จึงบอกให้บวรจอดรถลงไปดู
คนแถวนั้นรีบเข้ามาประคองอิงดาว เธอมีเลือดไหลออกมาที่หน้าผาก ราชวัตรก้าวเข้ามาอุ้มเธอ
" ผมจะพาเธอไปส่งที่โรงพยาบาลเอง"
โรงพยาบาล
อิงดาวที่นอนไม่ได้สติแต่ภาพกลับปรากฏชัดเจน ตั้งแต่เธอยังเด็กมีพ่อแม่และพี่สาวฝาแฝด ภาพต่อมาเป็นภาพที่พ่อและแม่แยกทางกันเธอถูกพ่อพาไป ภาพต่อมาเป็นภาพที่ราชวัตรถือกุกลาบช่อใหญ่เดินเข้ามาขอเธอเป็นแฟน ภาพต่อมาเป็นภาพที่เธอกอดจูบกับราชวัตร และราชวัตรก็ให้สัญญากับเธอว่าจะรักเธอแค่คนเดียว ภาพต่อมาเป็นภาพที่ราชวัตรพาเธอไปซื้อลูกแมว เธออุ้มมันและตั้งชื่อว่าชานม ภาพต่อมาเป็นภาพที่เธอเกิดอุบัติเหตุรถชนและนอนอยู่ที่โรงพยาบาล ตื่นขึ้นมาก็พบพิชชาและถูกแม่พากลับเพชรบูรณ์ อิงดาวค่อยๆลืมตาขึ้นมา เธอจำได้แล้ว จำได้หมดแล้วเธอชื่ออิงดาวไม่ใช่อิงฟ้า
" ฟื้นแล้วเหรอ"
เสียงทุ้มพูดขึ้นมา เธอหันไปมองข้างเตียงเมื่อเห็นราชวัตรก็ยิ้มดีใจ
" วัตร "
ราชวัตรขมวดคิ้วทำไมเธอถึงกล้าเรียกชื่อเล่นเขา
" ในเมื่อคุณฟื้นแล้วงั้นผมกลับก่อน ผมไม่มีเบอร์ติดต่อญาติของคุณ เลยให้คนของผมติดต่อไปที่โรงแรมให้ เขาติดต่อญาติคุณแล้วเดี๋ยวก็คงมา"
" วัตรอย่าพึ่งไป "
ราชวัตรหยุดชะงักหันหน้ากลับมา
" ทำไมต้องเย็นชากับฉันด้วย คุณทำเหมือนไม่รู้จักฉัน"
" ก็ไม่เชิง ผมรู้ว่าคุณเป็นล่ามอยู่ที่โรงแรม คุณแนะนำตัวว่าชื่ออิงฟ้า แต่เราไม่ได้สนิทกันถึงขั้นที่คุณจะเรียกชื่อเล่นผมได้"
" ฉันไม่ได้ชื่ออิงฟ้าฉันชื่ออิงดาว เป็นแฟนของคุณ"
ราชวัตรแข็งค้าง ก่อนความโกรธเกรี้ยวจะปรากฏขึ้นในดวงตา ผู้หญิงคนนี้เอาความกล้ามาจากที่ไหนแอบอ้างว่าเป็นอิงดาว แล้วยังบอกว่าเป็นคนรักของเขาอีก เขาเดินเข้าไปใกล้ๆเธอ โน้มตัวลงพูดด้วยเสียงเยือกเย็น
" อย่าคิดว่าคุณแค่หน้าตาเหมือนดาวแล้วจะมาแอบอ้างเป็นเธอได้ ผมไม่รู้ว่าคุณมีจุดประสงค์อะไร แต่ขอเตือนคุณอย่าทำแบบนี้อีก เพราะถ้ามีคราวหน้าผมจะไม่ให้อภัยคุณ"
ราชวัตรรีบเดินออกจากห้องไป
" วัตร วัตรอย่าไป ฉันคืออิงดาวจริงๆ ทำไมคุณถึงไม่เชื่อฉัน"
อิงดาวร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ เธออยู่ตรงนี้ เธอคืออิงดาว ทำไมเขาถึงไม่เชื่อเธอ ตอนที่เธอนอนไม่ได้สติอยู่โรงพยาบาลเขาทำอะไรอยู่หรือว่ามีคนอื่น ไม่จริง เธอเชื่อว่าเขารักเธอไม่มีทางนอกใจ แต่เพราะอะไรถึงเป็นแบบนี้ แล้วอิงฟ้าอยู่ที่ไหนคงไม่ใช่อย่างที่เธอคิดใช่ไหม อิงดาวถอดสายน้ำเกลือออกจนเลือดพุ่ง เป็นเวลาเดียวกับที่อรุณีขจรและพิชชาเปิดประตูเข้ามา