“ออมไม่พนัน ออกไปนะ”
เสี้ยววินาทีที่เขาเผลอ ฉันไม่พลาดที่จะยกเท้าขึ้นถีบเขาออกไปเต็มแรง เป็นเหตุให้คนร่างใหญ่หงายหลังล้มไปจากเตียง และที่คาดไม่ถึงคือหัวของเขาฟาดเข้ากับขอบโต๊ะอย่างจัง
โครม!!
“หึ ๆ สมน้ำหน้า ออกไปเลยนะ ถ้าพี่ไม่อยากเจ็บตัวไปมากกว่านี้!”
ฉันกุลีกุจอลุกออกจากเตียง เดินไปคว้าที่ชอร์ตไฟฟ้าที่อยู่ในกระเป๋าพร้อมกับกดขู่ แต่เขากลับเอาแต่นั่งนิ่งพลางกุมหัวไม่ขยับไปไหน
“บอกให้ออกไปไง ถ้าพี่ไม่ออกไปออมจะ...”
ฉันพูดขู่เสียงแข็ง แต่ยังไม่สิ้นประโยคก็ต้องกลืนคำพูดทั้งหมดลงคอ เพราะคนที่นั่งหมดสภาพอยู่ที่พื้นคลายมือจากหัว แล้วยกมือที่เปื้อนเลือดสีแดงฉานขึ้นมาดู
“พี่เรส!!”
ดวงตากลมโตเบิกโพลงด้วยความตกใจ ฉันรีบโยนเครื่องชอร์ตไฟฟ้าขึ้นไปบนเตียงแล้วพุ่งเข้าไปดูแผลที่อยู่บนหัวอีกฝ่าย โชคดีที่มันไม่ได้แผลใหญ่อะไรมากมาย แต่เสียงหัวกระทบขอบโต๊ะที่ดังสนั่นก็ทำให้ฉันอดห่วงไม่ได้ ยิ่งพี่เรสท
