ไม่อาจห้ามใจ (nc)

1670 คำ
ทันทีที่ลิฟต์ปิดสนิท ฉันก็ผลักผู้ชายร่างสูงใหญ่ไปชิดมุม ก่อนจะเริ่มบดจูบอย่างหื่นกระหาย โดยไม่สนว่าในนี้จะมีกล้องวงจรปิด ไม่สนอะไรทั้งสิ้น นอกจากคนที่อยู่ตรงหน้า “อื้ออ” เสียงครางดังประสานกันในจังหวะที่ปลายลิ้นตวัดเลียกันอยู่ในโพรงปากจนน้ำลายเฉอะแฉะ หากลิฟต์ไม่เปิดออกก่อนเราคงได้ล้วงกันอยู่ในลิฟต์แคบ ๆ นี้ พี่เรสรีบดึงแขนฉันให้เดินตามมายังหน้าห้อง ก่อนที่เขาจะหยิบคีย์การ์ดขึ้นมาเปิดอย่างเร่งรีบ เมื่อประตูเปิดออกแล้วก็หันมาคว้าฉันยัดเข้าไปด้านใน ริมฝีปากของเราประกบเข้าหากันอีกครั้งเมื่อประตูปิดลงและถูกล็อกเอาไว้แน่นหนา โซฟาสีดำอันใหญ่คือด่านแรกที่เราไปถึง เขาผลักฉันลงไปนอนแผ่หลาก่อนจะคร่อมลงมากดทับ ริมฝีปากเริ่มไล่จูบตั้งแต่ข้างแก้มลงมาถึงเนินอก มือหนาจัดการปลดถอดเสื้อตัวจิ๋วออกจากตัวอีกครั้ง และคราวนี้เขาไม่ลืมที่จะปลดเสื้อในสีดำออกไปให้พ้นตัวฉันด้วย “นมใหญ่ขึ้นจริง ๆ ด้วย ไปทำอะไรมา” เขาเพ่งมองเนินอกอวบอิ่มอย่างนึกชื่นชม ก่อนจะโน้มเข้ามาดูดเลียเม็ดบัวด้วยความถวิลหา ที่จริงเขาควรจะทักท้วงตั้งแต่คราวอยู่บนรถแล้วด้วยซ้ำ แต่ตอนนั้นมันมืดมาก เลยทำให้เขามองไม่ถนัดตาดังเช่นตอนนี้ “ฮึก! ดูดแรง ๆ อ้าา” ฉันแอ่นอกรับความเสียวซ่านที่พุ่งทะยานขึ้นอีกครั้ง ไม่รู้เลยว่าต้องจบไปกี่รอบไอ้ยานรกนี่ถึงจะสิ้นฤทธิ์ แต่คิดเอาไว้คงนานเป็นสิบยกเลย เพราะไอ้พีทมันบอกว่ายานี้สามารถวนได้ถึงสิบกว่าคน “เอาลิ้นหรือว่านิ้ว” เขาเอ่ยถามในขณะที่ปลดกระโปรงออกจากตัวพร้อมกับกางเกงในตัวจิ๋ว จนร่างกายฉันล่อนจ้อนไม่เหลือเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น “เอา...” ฉันเว้นคำพูดก่อนจะเลื่อนมือไปขยำกำแท่งเนื้อยาวที่ซ่อนอยู่ภายใต้กางเกง จนอีกฝ่ายเผลอเบ้หน้า เขาคงรู้สึกปวดมากที่กดมันเอาไว้ตั้งนาน “อย่าเล่น! ฉันบอกแล้วไงว่าไม่อยากเป็นคนฉวยโอกาส” เขาชักสีหน้าดุ แต่ฉันกลับไม่รู้สึกกลัว ซ้ำยังลุกขึ้นมาคร่อมทับตักเขาไว้ “แล้วถ้าออมไม่มองแบบนั้น พี่จะเอาออมไหม” “ออม” เขายังคงพูดเสียงดุ แม้ว่าฉันจะเริ่มขยับสะโพกบดใส่เป้ากางเกงที่นูนขึ้นจนแทบปริ “ถ้าอึดอัดก็ระบายมันออกมาพี่เรส รู้ไหมว่าตอนปลายลิ้นลากผ่านส่วนนั้นมันเสียววูบวาบแค่ไหน พี่ไม่อยากให้ออมทำให้เหรอ” “...” เขานิ่งงันไปครู่หนึ่ง เปิดโอกาสให้ฉันได้รูดซิปกางเกงลง เผยให้เห็นแท่งเนื้อที่ผงาดดันเป้าขึ้นมา แต่ยังไม่ทันที่มือจะได้สัมผัสของลับ กลับถูกคว้าข้อมือไว้แล้วเอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ถ้าเธออยากให้ฉันสนอง เธอต้องบอกมาก่อนว่าทำไมถึงไปคบกับไอ้เหี้ยนั่นได้” “ไอ้เหี้ยไหนอีก” “ก็ไอ้เหี้ยที่เธอควงมันมาเย้ยในวันที่บอกเลิกฉันยังไงล่ะ!” “...” คราวนี้ฉันเป็นฝ่ายนิ่งไปบ้าง คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าเขาจะยกประเด็นนี้ขึ้นมาถาม ฉันนึกว่าเขาลืมมันไปแล้วเสียอีก “อยากรู้ไปทำไม” “ก็อยากรู้ว่ามันมีดีอะไรนักหนา ทำไมเธอถึงกล้าหักหลังฉันได้” ฉันเม้มปากเล็กน้อยเพื่อชั่งใจ ก่อนจะลุกออกจากตักเตรียมจะคว้าเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ แต่กลับช้าไปกว่าเขาที่ลุกขึ้นมาคร่อมทับ แล้วถูร่องรักฉันด้วยของแข็งที่ฉ่ำน้ำสีใสเพื่อหลอกล่อ “พูดออกมาสิ ไม่อยากได้แล้วเหรอ” เขาทำทีจะเสียบเข้ามาอยู่หลายครั้ง แต่ก็ยังเล่นแง่จนฉันไม่อาจต้านทานความอยากได้ไหว จำต้องยอมบอกออกไป แม้จะเป็นคำโกหกก็ตาม “ขะ เขาหล่อ เจอกันที่งานกีฬาสี แต่เลิกกันตั้งแต่เรียนจบแล้ว” เขาไม่ตอบกลับมาทันที แต่กลับกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ พลางเอื้อมมือขึ้นมาเขี่ยที่ริมฝีปาก “รู้ไหมว่าตอนที่เธอโกหก ปากเธอมันจะสั่น” “...” จริงเหรอ... ไม่เห็นรู้เลย ฉันเม้มปากแน่นพลางกลอกตาล่อกแล่ก นั่นยิ่งทำให้เขาจับพิรุธได้ “ฉันให้โอกาสเธอตอบความจริงมา ไม่เช่นนั้นฉันจะมัดเธอขึงไว้กับพื้น เอาให้เ****นจนตายไปเลย” “...” “หนึ่ง!” ฮะ!! นี่เริ่มนับเลยเหรอ ดะ เดี๋ยวก่อนสิ “สอง!” “...” “สา...” “ออมไม่ได้คบ! เขาเป็นใครก็ไม่รู้ ออมแค่จ้างมาตอแหลเพื่อจะได้เลิกกับพี่เท่านั้นเอง” ท้ายที่สุดฉันก็เผลอโพล่งความลับออกไป อุตส่าห์เก็บงำไว้เกือบปี ไม่น่าเลยจริง ๆ “ทำไมต้องทำแบบนั้น?” พี่เรสขมวดคิ้วอย่างตกตะลึง เขารีบเอ่ยถามถึงสิ่งที่คาใจ “ออมแค่อยากเลิก” “ทำไมถึงอยากเลิก” “ออมตอบคำถามที่พี่อยากรู้ไปแล้ว” เขาอ้าปากเตรียมจะเถียง แต่ฉันก็ยกนิ้วขึ้นไปทาบปิดปากเขาไว้เสียก่อน เพราะตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าของแข็งที่จ่ออยู่ปากทางขึ้นสวรรค์แล้ว “เอาเข้ามาในตัวออมสิ ออมอยากจะตายอยู่แล้วพี่เรส” ฉันออดอ้อนเสียงหวาน และแน่นอนว่าเขาไม่มีทางที่จะหลบหลีกความต้องการจากฉันได้ ใบหน้ากรุ่นความสงสัยเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสายตาฉ่ำเยิ้มเมื่อยามถูกฉันรูดสาวแท่งลำใหญ่ด้วยฝ่ามือ “เตรียมคำตอบเอาไว้ดี ๆ ออมสิน เพราะฉันจะไม่หยุดไต่สวนเรื่องนี้กับเธอแน่” สวบ! “อ๊ะ!!” ของแข็งถูกแทงเข้ามาในตัวจนสุดด้ามทำเอาฉันร้องเสียงหลง เกือบปีเลยที่ช่องทางนี้ไม่มีของแข็งขนาดใหญ่เท่านี้สวนเข้ามา แม้ว่าฉันจะเคยใช้ของเล่นช่วยตัวเองอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่มีของเล่นชิ้นไหนจะใหญ่และสะใจได้เท่ากับของพี่เรสแล้ว “ซี้ดดด แน่นจังวะ!” เขาสบถเสียงเบา ก่อนจะเริ่มตอกกระแทกเข้ามาในจังหวะช้าเนิบ แต่กลับหนักหน่วงจนเริ่มจุกไปถึงด้านใน “กัดปากทำไม ครางออกมาเลย ห้องเก็บเสียง” เขาบอกพร้อมกับออกแรงกระแทกจนฉันเผลอครางเสียงกระเส่า และยิ่งครางดังเท่าไหร่ ของแข็งที่สอดเข้ามาในตัวก็ยิ่งเพิ่มระดับความเร็วขึ้นจนตาลอยเคว้ง “อ๊ะ อ๊ะ มันแรงไปพี่เรส ฮึก ออมเสียว” “อ้าา ถ่างขาออก ฉันกระแทกไม่ถนัด” ขนาดไม่ถนัดยังตอกเข้ามาลึกขนาดนี้ ถ้าถนัดฉันจะไม่พรุนเลยหรือยังไง “อ้าา แอ่นอกขึ้นมาให้ฉันดูดหน่อย” “ดะ เดี๋ยว! ทำไมพี่ไม่ใส่ถุง” เมื่อกี้ความอยากมันบังตาจนฉันลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท มาคิดได้ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะทันไหม “ฉันไม่มีถุงยาง” เขาผ่อนระดับแรงกระแทกลงเล็กน้อย เพื่อที่เราจะได้คุยกันถนัดยิ่งขึ้น “หมายความว่าปกติพี่เอากับคนอื่นก็ไม่ใส่ถุงเหรอ? งั้นเอาออกไปจากตัวออมเลยนะ” ฉันยกมือขึ้นดันอกเขาออก แต่อีกฝ่ายกลับไม่สะทกสะท้าน ซ้ำยังตอกกระแทกเข้ามาหนักหน่วงจนฉันตัวโยนไปตามแรง “ฉันไม่จำเป็นต้องพก เพราะปกติฉันก็ไม่ได้เอากับใคร” “เหอะ!” ฉันกลั้วขำพลางเบือนหน้าหลบ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในอดีตที่กรีดหัวใจของฉันจนขึ้นรอยแผลมาจนถึงทุกวันนี้ “ทำหน้าแบบนี้หมายความว่าไง?” ฉันไม่ตอบ เอาแต่เม้มปากแน่นไม่ยอมพูด อีกฝ่ายเลยต้องเค้นถามโดยการกระแทกเข้ามาแรง ๆ จนเสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นไปทั่วห้อง พั่บ พั่บ พั่บ!! “อ๊ะ อ๊ะ ยะ อย่าแกล้งง” “อ้าา คิดอะไรอยู่ก็พูดมาสิ” เขายังเอาแต่เค้นถามไม่เลิก แต่การที่เขาทำอย่างนี้ก็ไม่ต่างจากการเร่งเร้าให้ฉันไปถึงฝั่งเลย “พะ พี่เรส ออมจะเสร็จ ฮึก!” คนด้านบนเริ่มทำหน้าเหยเก เขาเร่งตอกกระแทกเข้ามาอย่างบ้าคลั่งจนขาของฉันลอยไปตามแรงโยก “อ้าา เสร็จพร้อมกันออม” “ฮึก!! พี่เรส อื้อออ ออมเสียว แรง ๆ ค่ะ” เสียงครางหวานปลุกพลังให้อีกฝ่ายอีกเท่าตัว เขาโหมกระแทกจนฉันตาลอยเคว้ง สมองเริ่มตื้อและขาวโพลน ก่อนจะกระตุกเกร็งเพราะเสร็จจนสุด ในขณะที่อีกฝ่ายยังไม่หยุดกระแทกเข้ามา “จะแตกแล้ว ฮึก!!” พั่บ พั่บ พั่บ!! “อ้าาา” ของเหลวสีขาวขุ่นพุ่งกระฉูดเต็มหน้าท้อง ก่อนที่เจ้าของอสุจิจะโน้มลงมาบดจูบที่ริมฝีปากอย่างเช่นทุกครั้งที่เขาชอบทำ “ยังอยากอยู่ไหม” มือหนาแตะสัมผัสลูบหัวฉันแผ่วเบา สิ่งเหล่านี้กำลังผลักฉันลงสู่ก้นเหวแห่งความคิดถึงอีกครั้ง จู่ ๆ ก็อยากร้องไห้ออกมาแล้วกอดเขาเอาไว้แน่น ๆ บอกเขาไปว่าที่ผ่านมาฉันคิดถึงเขามากแค่ไหน “อืม” แต่สิ่งที่ฉันแสดงออกไปกลับตรงกันข้าม นี่ฉันกำลังสับสนอยู่ใช่ไหม “อยากอาบน้ำไหม เดี๋ยวฉันพาไปต่อที่ห้องน้ำ” “อยากกลับแล้ว” เขานิ่งชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาราวกับมีแผนร้าย ทั้งที่เมื่อกี้เพิ่งแสดงบทผู้ชายอบอุ่นออกมาหลอกตาฉัน “หึ ๆ คิดว่าปลุกปีศาจขึ้นมาแล้วจะหนีไปได้ง่าย ๆ อย่างงั้นเหรอออมสิน” “...”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม