“คุณไทม์ครับ..คุณเรออกไปข้างนอก”
คล้อยหลังหญิงสาวไม่นานสิรกรก็โทรไปรายงานให้เจ้านายของเขาทราบในทันที ก่อนจะรีบชักหูโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน เมื่อได้ยินเสียงสบถลั่นของเจ้านายตามมา
“แล้วแกปล่อยให้เขาออกไปได้ยังไง?”
“ก็...จะให้ผมทำยังไงล่ะครับ”
สิรกรถามกลับด้วยน้ำเสียงสบายๆ แต่คนฟังอย่างอโณทัยกลับอยากจะเตะมันสักป๊าบถ้ามันอยู่ใกล้ๆเขานะ
“ตามไปสิวะไอ้กร...แล้วโทรมาบอกฉันด้วยว่าเรออกไปหาใคร!”
พูดจบก็กดตัดสายทันที ทิ้งให้สิรกรได้แต่มองโทรศัพท์มือถือในมือแล้วก็ได้แต่ส่ายหัวอย่างระอาใจ ทั้งรักทั้งห่วงแบบนี้ แต่ดันไม่ยอมเคลียร์เรื่องต่างๆให้มันจบเสียที แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่จะมีความสุขล่ะครับคุณไทม์
“พี่ดีใจนะที่เรยอมออกมาตามนัดของพี่”
อนาวินกล่าวยามเมื่อเขาก้าวเข้ามาภายในร้านอาหารหรูในโรงแรม เดอ แกรนด์ สถานที่ที่เขานัดหญิงสาวออกมาเจอกันคืนนี้ ในตอนแรกเธอนั้นทำท่าจะปฏิเสธแต่เมื่อเขาบอกว่าเขา
