อนาวินมองใบหน้าเรียบเฉยของหญิงสาวที่ทำสีหน้าเช่นนี้ทันทีที่อโณทัยก้าวเข้ามา พี่ไทม์เพียงแค่ปรายตามองแล้วหลังจากนั้นก็ขอตัวออกไป ทิ้งบรรยากาศกร่อยๆไว้ให้เขาต้องรับมือ
ชายหนุ่มสังเกตมาหลายวันแล้วว่าบรรยากาศรอบๆตัวของอโณทัยและเรณุการาวกับมีม่านหมอกแห่งความไม่เข้าใจมากางกั้นคนทั้งสองเอาไว้ แม้ต่อหน้าเขาทั้งคู่จะทำท่าเหมือนปกติ แต่พอห่างหูห่างตาเขาเมื่อไหร่ทั้งคู่นั้นแทบจะกลายเป็นคนแปลกหน้าต่อกันด้วยซ้ำ สำหรับพี่ไทม์นั้น เมื่อก่อนเขาสัมผัสได้ถึงความรักที่อยู่ในแววตาของพี่ไทม์ และนั่นทำให้เขาลังเลมาตลอดว่าเขาควรจะทวงหญิงสาวกลับคืนมาได้หรือไม่หากแต่ในวันนี้ความคิดที่ว่าเขา ‘สมควร’ ทวงหญิงสาวกลับคืนมาได้แล้วนั้นอยู่ในแววตาของหญิงสาวอย่างชัดเจน
แววตาเจ็บปวดทุกครั้งที่ทอดมองพี่ไทม์
แล้วอย่างนี้หญิงสาวยังจะกล้าบอกเขาว่าเธอมีความสุขได้อย่างไร?
อนาวินคิด ก่อนจะแอบระบายลมหายใจออกมาแล้วตั้งท่าชวนหญิ
