แต่คนทั้งหมดที่กำลังพูดคุยกันอยู่ในกระโจมของจ้าวลู่ฉือก็ต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของสตรีแววมาแต่ไกล
“ไปปราม รองแม่ทัพเสียหน่อย เสียงดังเกินไปแล้ว” จ้าวลู่ฉือเอ่ยสั่งความกับทหารที่กำลังจะออกไปพัก
“ขอรับ”
ไม่รู้ว่ารองแม่ทัพจัดการกับคุณหนูพานเช่นใด นางถึงได้กรีดร้องเสียงหลงเสียขนาดนั้น แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่หรูอวี้นางจะเก็บมาใส่ใจ ยามนี้นางอยากจะพักแล้ว
“ข้าจะไปล้างตัวเสียหน่อย”
“อืม เจ้าไปก่อน ข้าจะต้องหารือเรื่องการรบก่อน แล้วรีบออกมาเล่า” เขาลูบใบหน้าของหรูอวี้อย่างรักใคร่ ก่อนจะเดินออกจากกระโจมไปที่กระโจมหลัก เพื่อพูดคุยเรื่องแผนการรบ
หรูอวี้นางอาบน้ำ แล้วคิดจะนอนพักสายตาในมิติเพียงครู่ แต่ไม่เป็นอย่างที่นางคิด เมื่อตื่นขึ้นอีกครั้งด้านนอกก็สว่างเสียแล้ว พอออกมาด้านนอกก็เห็นจ้าวลู่ฉือนั่งหน้าบูดอยู่ที่โต๊ะมองมาทางหรูอวี้อย่างไม่พอใจ
“เอ่อ...ข้าไม่คิดว่าจะหลับสนิทเพียงนี้” นา
