สามวันต่อมา
“คุณพิงค์ครับ”
“….” พิงค์หันหลังไปตามเสียง แต่แล้วเธอก็ถูกชายร่างใหญ่ใช้ผ้าสีขาวปิดเข้าที่จมูกของเธอ ก่อนที่สติของเธอจะเริ่มเลือนลางและไม่รับรู้อะไรอีกเลย
“ผมขอโทษนะครับคุณพิงค์อย่าโกรธกันเลยนะครับ ผมทำตามคำสั่งของนาย ถ้าผมไม่ทำแบบนี้คุณพิงค์ก็คงจะขัดขืนไม่ยอมไปกับผมง่าย ๆ แน่” พูดจบเขาก็อุ้มร่างของหญิงสาวขึ้นแล้วพาลงมาด้านล่างที่รถตู้จอดรออยู่
“ออกรถเลย”
“ครับพี่”
บ้านคราม
ไม่นานรถตู้ก็ขับเข้าไปจอดยังบ้านของคราม ลูกน้องของเขารีบอุ้มร่างของพิงค์เข้าไปด้านในทันที
“เธอเป็นอะไร?”
“เปล่าครับ ผมใช้ยาสลบกับคุณพิงค์เธอแค่สลบเพราะฤทธิ์ยาครับนาย”
“…” มาเฟียหนุ่มไม่ได้พูดอะไร เขาเดินไปคว้าร่างของพิงค์มาอยู่ในอกของตัวเอง “บอกแม่บ้านทำอาหารไว้ให้เธอด้วย ห้ามมีกุ้งเด็ดขาด”
“ครับนาย”
จากนั้นมาเฟียหนุ่มก็รีบอุ้มร่างของหญิงสาวที่รักขึ้นไปด้านบนทันที
ร่างบางถูกวางลงบนเตียงหนานุ่ม
