วิศวะร้ายหลงรักเด็กพ่อ

ตอนที่ 3 : เรียกลุงเหมือนเดิมนั่นแหละ

“ฉันฝากไอลินด้วยนะคะ”

เสียงของป้าแพงพูดกับชายสูงวัยที่ด้านหลังรถ

หลังจากที่เธอก้าวขาขึ้นไปนั่งอยู่บนรถแล้ว

“ไม่ต้องห่วงนะครับผมจะเลี้ยงดูเธอเป็นอย่างดี”

ตามด้วยเสียงของคุณลุงสูงวัย ก่อนที่ชายชุดดำ

จะเปิดประตูรถให้ชายสูงวัยเข้ามานั่งที่นั่งด้าน

หลังข้าง ๆ กับเธอ

“ฮู้”

รถคันหรูวิ่งเข้ามาจอดลงในตัวบ้านที่หลังใหญ่

ราวกับคฤหาสน์ตอนนี้เวลาเกือบจะ 2 ทุ่ม

ไอลินนั่งมองบ้านหลังใหญ่ผ่าน

กระจกรถที่เงาวับอดที่จะตาโตลุกวาวไม่ได้เมื่อ

เห็นบ้านที่สวยถึงขนาดที่เธอเองไม่เคยเห็นมา

ก่อน ก่อนจะหันหน้าไปเห็นรถหรูอีก 2 คันพร้อม

รถบิ๊กไบค์ คันสีดำเงาคันใหญ่บึ้มจอดอยู่ในช่องเล็ก

กว่ารถคันอื่น ๆ เหมือนทำไว้ให้เป็นที่จอดสำหรับรถ

บิ๊กไบค์คันนี้โดยเฉพาะ พรางคิดในใจโรงจอดรถยัง

ดูใหญ่โตกว่าบ้านที่เธออาศัยอยู่เสียอีก เด็กสาวนั่ง

มองอย่างเพลินตาก่อนที่ชายชุดดำจะดึงประตูรถให้

เปิดออก

“เชิญครับคุณหนู”

ชายชุดดำเปิดประตูออกให้ก่อนที่จะเรียกเธอให้

ลงจากรถ

“เมื่อกี้คุณเรียกฉัน..เอ้ยไม่ใช่เรียกหนูว่าอะไรนะคะ”

ไอลินแปลกใจกับชายชุดดำที่เรียกเธอเมื่อสักครู่นี้

“เรียกว่าคุณหนูครับ”

ชายชุดดำยืนพูดน้ำเสียงนิ่งเรียบ

“หนูชื่อไอลินค่ะ เรียกหนูว่าไอลินเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ”

เธอก้มเก็บกระเป๋าที่อยู่ภายในรถ พร้อมทั้งพูด

คุยกับชายชุดดำไปด้วย

“ครับคุณหนูไอลิน”

ชายชุดดำตอบกลับมาด้วยสีหน้านิ่งเหมือน

อย่างเคย ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ยินที่เธอพูดไป

เมื่อสักครู่นี้ ก่อนจะรีบมายกกระเป๋าใบหนักจาก

มือของเธอไปถือไว้ พร้อมเดินนำหน้าพาเธอเข้า

ไปภายในบ้าน

“ฮู้..คุณลุงคะบ้านคุณลุงสวยมากเลยค่ะ”

ไอลินเงยหน้าขึ้นมองไฟที่ติดตกแต่งอยู่ด้านบน

ของห้องโถงที่ใหญ่โตโต๊ะเก้าอี้ราคาแพงถูกวาง

ตกแต่งตามมุงต่าง ๆ ของห้องโถงใหญ่นี้ ไฟที่สว่าง

ไสวถูกติดไว้ทั่วทั้งบ้าน เท้าเล็กสัมผัสถูกพื้นบ้าง

เธอต้องเสียวไปถึงกลางเท้าจากพื้นที่ลื่น เงาวับ

ไอลินตกตะลึงในความหรูหราของบ้านจนลืมมอง

คนที่อยู่เบื้องหน้า เธอเดินชนเข้ากับชายสูงวัย

ก่อนจะตกใจสะดุ้งขึ้น

“หนูขอโทษค่ะคุณลุง”

ไอลินก้มศีรษะลง ถอนหลัง 2-3 ก้าวก่อนที่จะเงยหน้า

ไปเห็นแผ่นหลังของใครบางคนเดินอยู่บนชั้น 2 ถัด

จากระเบียงไปด้านใน

ปั้ง!!!!!!!!!!!!

ไม่นานนักเสียงประตูชั้น 2 ถูกปิดลงเสียงดังลั่น

“เดี๋ยวแมวกับบังอรพาหนูไอลินขึ้นไปบนห้อง

อาบน้ำอาบท่าให้เรียบร้ายแล้วจะได้ลงมา

ทานข้าวกัน”

ชายสูงวัยได้แต่เงยหน้าขึ้นไปมองก่อนที่จะบอกให้

ผู้หญิง 2 คนที่ดูอายุ 40-50 ปีให้พาเธอขึ้นไปที่ห้อง

ด้านบนของบ้านและถ้าเธอเดาไม่ผิดแน่นนอน ป้า 2

คนนี้คงเป็นแม่บ้านของที่นี่นั่นแหละ

“ค่ะคุณท่าน”

ก่อนป้าทั้ง 2 จะเดินมาหยิบกระเป๋าต่อจากชายชุดดำ

แล้วเดินนำหน้าพาเธอขึ้นไปยังห้องที่นอนที่อยู่บนชั้น

2 ของบ้าน

“ห้องนี้ค่ะคุณหนูป้าชื่อป้าแมว ส่วนอีกคนที่ถือกระเป๋า

นั่นชื่อป้าบังอรคุณหนูต้องการอะไรเพิ่มเติมเรียกได้

ตลอดเวลาเลยนะคะ“

เปิดประตูเข้าไปภายในห้องนอนก่อนจะแนะนำตัวเอง

และป้าอีกคนให้เธอได้รู้จัก

“ห้อ..ห้องนี้หรอคะ”

ไอลินชะโงกหน้าเข้าไปดูภายในห้องเธอเองแทบจะ

ไม่กล้าก้าวเท้าเดินเข้าไปในห้อง สวยยังกับห้องเจ้า

หญิงในละครที่เธอเคยดู เตียงนอนที่ขาวสะอาดถูก

ตกแต่งด้วยลายลูกไม้ ไอลินค่อย ๆ เดินเข้าไปด้านใจ

”นี่ฉันฝันไปหรือป่าวนะ“

หญิงสาวก้มลงหยิกที่แขนตัวเอง ก่อนจะรู้สึกเจ็บแล้ว

เงยหน้ามองขึ้นมาอีกครั้งนี่ไม่ใช่ความฝัน ทุกอย่าง

สวยสะอาดไปหมด ไอลินเดินเข้ามาหยุดอยู่ที่หน้ากระ

จกเธอมองเสื้อผ้าที่เธอใส่ที่เป็นกางเกงยีนส์เสื้อยืดตัวสี

ขาวถ้าสำหรับเธอมองแล้วก็ดูดีไม่เบาถ้าอยู่ด้านนอก

แต่ตอนนี้มันดูไม่มีราคาเอาเสียเลยถ้าเทียบกับผ้าปู

ที่นอนสีขาวในห้องนี้ที่ถูกจัดไว้อย่างเป็นระเบียบทุก

ตารางนิ้ว ก่อนจะจับเสื้อตัวเองและพรางคิดว่าเธอควร

ได้ไปอยู่ในห้องกับป้าแม่บ้านซะมากกว่า

ปั้ง..!!!!!!!!!!

ไอลินสดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงประตูที่ถูกปิดลงด้วย

แรงกระแทกจากใครบางคนที่เธอมองเห็นเขาเดิน

แวปผ่านประตูห้องของเธอที่ถูกเปิดไว้ ราวกับตั้งใจ

ที่จะกระแทกประตูให้ดังยังไงยังงั้น

“ป้าคะคนที่เดินผ่านไปเมื่อกี้นี่ใครหรอคะ”

เสียงหวานเอ่ยถามป้าแมวที่กำลังจัดหาเสื้อผ้าให้เธอ

ใส่ในตู้ใบใหญ่ ที่เธอสามารถเข้าไปนอนในนั้นได้

อย่างสบาย

“คุณธันวาค่ะลูกชายคนเล็กของคุณท่าน”

ป้าแมวไม่ได้หันหน้ามาหาเธอเพราะยังหาเสื้อผ้าอยู่

ในตู้ยังไม่เสร็จ

“แล้วคุณลุง เอ้ย..คุณท่านมีลูกกี่คนคะ”

ไอลินมองไปที่ด้านนอกประตูก่อนจะถามถึงลูกของ

คุณท่าน

“มี 2 คนค่ะอีกคนเป็นคนโตชื่อคุณเมษาแต่ตอนนี้

คุณเมษาเขาไปต่างประเทศอีกหลายวันถึงจะกลับ

ส่วนคุณธันวาก็”

บึ้ม..บึ้ม..บึ้ม..!!!!!!!!!!!!

เสียงรถบิ๊กไบค์ดังขึ้นขณะที่ป้าแมวพูดยังไม่ทันจบ

แล้วขี่ออกไปยังนอกรั้วบ้าน

“นั่นไงค่ะพูดยังไม่ทันจบเลยออกไปดูแลคลับแล้วค่ะ”

ป้าแมวชะเง้อคอขึ้นเล็กน้อยมองไปยังลานจอดรถ

ก่อนจะเดินถือเสื้อผ้ามาให้เธอ

“ดูแลคลับงั้นหรอคะ”

ไอลินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเหลือบตาขึ้นไปมอง

เห็นป้าบังอรกำลังเดินมาที่ห้องของเธอ

“คุณท่านบอกว่าถ้าอาน้ำเสร็จแล้วให้ลงไปทานข้าว

ที่ด้านล่างได้เลยค่ะ”

“ได้ค่ะเดี๋ยวหนูรีบไปนะคะ”

เสียงหวานตอบป้าบังอรแล้วรีบก้าวเท้าเข้าไปอาบน้ำ

ทันที

ไอลินค่อย ๆ เดินลงบันไดมาที่ชั้น 1 มีป้าแมวมายืน

รอรับเพื่อพาเธอเดินไปยังห้องอาหาร

“เชิญค่ะคุณหนู”

ป้าแมวเดินกุมมือนำหน้าไปที่ทางเดินด้านซ้ายมือที่อยู่

ติดกับบันไดบ้าน ลึกเข้าไปหน้าจะประมาน 20 เมตร

หน้าจะได้

“ป้าค่ะ ป้าเรียกหนูว่าไอลินก็พอค่ะแล้วก็ป้าช่วยทำตัว

ปกติกับหนูได้ไหมคะ หนูไม่ใช่คุณหนูซักหน่อยค่ะ”

ไอลินรีบวิ่งไปจับแขนป้าแมวให้หยุดเดินก่อนที่จะพูด

ขึ้น

“คุณท่านสั่งทุกคนในบ้านไว้ค่ะว่าให้เรียกคุณหนู

ไอลินว่าคุณหนู”

พูดจบป้าก็เดินนำหน้าต่อ ทิ้งให้หญิงสาวต้องยืน

คุณคิดอยู่นานว่าทำไมถึงต้องให้เรียกว่าคุณหนู

“คุณหนูคะคุณท่านรอนานแล้วนะ”

เสียงของป้าบังอรดังขึ้นที่หน้าประตูห้องที่ป้าแมว

เดินเข้าไปเมื่อสักครู่นี้

“อืม..เอ่อ..ค่ะ”

ไอลินรีบเดินเอาปลายเท้าจิกลงที่พื้น เพราะกลัวจะลื่น

จากพื้นที่เงาวับทุกมุมของบ้าน

“ขอโทษที่ทำให้รอนะคะคุณท่าน”

ไอลินค่อย ๆ นั่งลงบนเก้าอี้ที่มีฟองน้ำห่อหุ้มไว้เป็น

อย่างหนาถูกปกคลุมด้วยผ้าลายลูกไม้สีทองอีก

1 ชั้น ก่อนจะมีพี่แม่บ้านอีดคนหนึ่งเดินมาตักข้าว

ใส่จานให้ ไอลินก้มศีรษะลงขอบคุณเล็กน้อย

“เรียกลุงเหมือนเดิมนั่นแหละ”

ชายสูงไว้มองดูท่าทางของไอลินแล้วยิ้มขำ ๆ ที่มุม

ปากเธอดูตื่นเต้นไปเสียหมดดูแล้วก็ขำ ๆ ไปอีกแบบ

“เอ่อ..ค่ะคุณลุง”

ไอลินพยักหน้ารับคำ

“เดี๋ยวอีก 3 วันก็เปิดเทอมแล้วไม่ใช่หรองั้นเดี๋ยววัน

พรุ่งนี้ลุงจะพาไปอยู่ที่คอนโดลุงที่ใกล้กับมหาวิทยาลัย

นะจะได้สดวกในการเดินทางไม่ต้องนั่งรถด้วย

คืนนี้นอนที่นี่ไปก่อนมีอะไรก็เรียกป้าแมวได้ตลอด”

“คุณลุงหมายถึงคอนโดนที่สูง 15 ชั้นที่อยู่ใกล้ ๆ กับ

มหาวิทยาลัยที่หนูเรียนน่ะหรอคะ”

เสียงหวานเอ่ยถามด้วยความตื่นเต้น เพราะคอนโดน

นั่นใหญ่และด้วยถูกตั้งอยู่ในทำเลที่ดีจึงมีราคาค่อน

ข้างแพง แต่ผู้คนก็เลือกที่จะเช่าอยู่ที่คอนโดนี้เพราะ

สดวกสบายแก่การเดินทาง เด็กในมหาวิทยาลัยก็มี

มาเช่าบ้างส่วนมากก็จะเป็นลูกคนมีตัง