บทที่ 17-1 คนที่อยู่เบื้องหลัง

1150 คำ

หนึ่งเดือนต่อมา อีกเพียงไม่ถึงสัปดาห์ก็จะถึงวันแต่งงานของปารวีย์กับปภาวรินทร์ สัปดาห์นี้เธอจึงงดรับงานเตรียมตัวพร้อมเป็นเจ้าสาว ปภาวรินทร์นั่งเล่นอยู่ที่ศาลาไม้หน้าบ้าน ในมือของเธอคือนิตยสารแบบบ้าน ปารวีย์บอกว่าจะปลูกบ้านอีกหลังบนพื้นที่ในบริเวณบ้านตนุนันท์สงวนรัชต์และให้เธอเป็นคนเลือกแบบ โดยตอนนี้จะใช้บ้านของเธอเป็นเรือนหอระหว่างรอสร้างบ้านหลังใหม่ เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ทำให้ปภาวรินทร์ต้องละสายตาจากนิตยสารในมือ ทีแรกเธอคิดว่าเป็นปารวีย์ที่ยังคงไปโรงพยาบาลตามปกติ แต่ไม่ใช่ คนที่โทร.มาคือมาริษา ปภาวรินทร์ไม่ลังเลที่จะกดรับสาย “ว่าไงริษา มีอะไรหรือเปล่า” “ปั้นชา แกช่วยมาหาฉันหน่อยได้ไหม ฉันจอดรถรออยู่หน้าบ้าน” “มีอะไรเหรอเปล่าริษา” “ฉันมีเรื่องไม่สบายใจจะปรึกษา” “ตอนนี้เลยเหรอ” “ใช่ เรื่องด่วนจริงๆ ฉันขอเวลาไม่นานหรอก” “ได้ๆ เดี๋ยวฉันรีบออกไป แกรอฉันแป๊บนึงนะ” “รีบมานะ ฉันรออยู่”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม