“ฉันให้คนไปชวนป้าแกเข้าบ่อน แน่นอนว่าป้าแกไม่รู้ว่าฉันอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ แล้วมันก็เข้าทางฉันที่ป้าแกติดใจจนถลำลึก แต่มันผิดพลาดตรงที่แกไม่ยอมอ่อนข้อให้เจ้าของบ่อน กลับยอมลำบากให้ฉันหางานเพิ่มให้ แต่ก็นั่นแหละ ฉันกลัวว่าแกจะหาเงินได้ทัน เลยแคนเซิลงานแกไปสองงานเพื่อให้แกกลับไปหาคุณจอมเดช แต่แกกลับเลือกจะรับงานกินข้าวแทน”
มาถึงตรงนี้ปภาวรินทร์ไม่คิดว่าตัวเองจะให้อภัยมาริษาได้แม้ว่ามาริษาจะดูไม่ปกติ เจ็บใจจนขอบตารอบผ่าวแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเธอถูกอีกฝ่ายพันธนาการเอาไว้
“แล้วเรื่องคุณพีชล่ะ ที่แกเชียร์ให้ฉันชอบเขา”
“ก็เพราะฉันรู้ว่าแกไม่มีทางชอบคุณพีชไง ฉันถึงได้พูดไปแบบนั้น” มาริษาแค่นยิ้ม “แต่สิ่งผิดพลาดเดียวที่ฉันไม่พอใจเลยก็คือตอนที่ฉันรับงานกินข้าวให้แก แต่ดันเป็นหมอบูมที่โผล่ไป ฉันตั้งใจให้แกเสียชื่อเสียง ให้แกมีตำหนิ ทางเลือกของแกก็จะน้อยลง หมอบูมก็จะไม่เอาแก และแกก็ต้องพึ่งพาฉัน
