บรรยากาศภายในห้องรับแขกตอนนี้เงียบสงัด จนเกิดความอึดอัดและแรงกดดัน พานหายใจไม่ทั่วท้อง ป้านวลถูกเรียกให้มาพาคุณหนูขึ้นไปบนห้องพัก
“เล่าให้ฉันฟังสิ ว่าเรื่องราวมันคืออะไร เกิดอะไรขึ้น” ปาร์ยเอ่ยขึ้น หลังจากปล่อยให้ความเงียบปกคลุมมานานหลายนาที มองน้ำฟ้าที่นั่งอยู่โซฟาอีกตัว
“คุณรุจีมาว่าหนูก่อน มาว่าหนูนอนอ้าขาให้คุณท่านเอา มาบอกว่าหนูทำตัวร่านแบบนี้ไม่กลัวลูกกับผัวอายหรือไง มาถามหนูว่าคุณท่านจ่ายค่าตัวหนูยังไง ให้เป็นครั้งหรือเหมาจ่ายในเงินเดือน” รุจีมาศหน้าถอดสี ส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมทั้งน้ำตา
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะปาร์ย รุจีไม่ได้รู้จักน้องเขาเลย รู้แค่ว่าเป็นแม่นมของตาหนู แล้วรุจีจะไปพูดแบบนั้นได้ยังไง อีกอย่างเราก็เป็นลูกผู้หญิงด้วยกัน รุจีจะดูถูกผู้หญิงด้วยกันอย่างนั้นเหรอ รุจีถูกใส่ร้ายนะ”
น้ำฟ้าอยากจะลุกขึ้นไปตบหน้าคนตอแหลอีกสักสองที ให้เลือดกบปาก เกิดมาเธอไม่เคยเจอใครตลบตะแลงขนาดนี้เลย
