7.30 น. นาฬิการูปนกฮูกร้องเรียกเหมือนทุกวัน ช่างเป็นนาฬิกาปลุกที่ถึกทนเหลือเกิน ไม่ว่าหมอเธียรจะขว้างมันกี่ครั้งมันก็ยังไม่ตาย นาฬิกานกฮูกยังร้องต่อไป
“ชัทอัพ” หมอเธียรบอกให้นาฬิกานกฮูกเงียบเสียง พร้อมกับกำปั้นหนัก ๆ ของคุณหมอทุบลงบนหัวนกฮูกเพื่อกดหยุดการร้องปลุก
ไอยดาหันหน้ามามองคุณหมอ แม้แต่กับนาฬิกานกฮูกหมอยังบังคับมัน แถมทำรุนแรงกับนาฬิกาที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เธอส่ายหน้าเล็กน้อย
เธียรไทยยืนมองดูคนตัวเล็กหอบกองเสื้อผ้าของเขาเข้าไปเปลี่ยน ผมเธอแห้งแล้ว ผมยาวสลวยสีน้ำตาลอ่อนเงางามเหมือนผมตุ๊กตา ใบหน้าไร้การแต่งแต้มเครื่องสำอางยังดูสวย กางเกงขาสั้นยาวเกือบถึงเข่า เสื้อยืดเขาเลือกตัวเล็กที่สุดให้เธอแต่ก็ยังดูตัวโคร่งเมื่ออยู่บนร่างเล็ก ยัยนี่ตัวเล็กหรือเขาตัวใหญ่เกินไปกันแน่ เธียรไทยมองขาเรียวสวย เห็นจุกนมเธอดุนดันเสื้อยืดสีน้ำเงินออกมา
เขารู้ดีว่าเธอไม่ได้ใส่ชั้นใน เธอเก็บเสื้อชั้นในไปกองรวมกับชุดนักศึกษากระดุมหลุด ส่วนแพนตี้ของเธอถูกเขากระชากขาดติดมือตั้งแต่เมื่อคืน หมอเธียรมองไอยดาเดินออกมาจากในห้องน้ำ เธอหลบตาเขา หน้าบูดเล็กน้อย ทำหน้าเฉยชาใส่เหมือนโกรธหมอเธียรมาสิบชาติ
'สวยมาก' เขาคิดในใจ หมอเธียรเผลอจ้อง แอบเหล่มองเธอด้วยหางตา
ไอยดาเดินไปหยิบหวีมาแปรงผม
"เร็วๆ หน่อย อย่าชักช้า รถมันติด มัวแต่หวีผมอยู่นั่นแหละ"
"...." เธอไม่ตอบ หยิบหวี ๆ ผมต่อไป
"ชักช้า" ร่างสูงก้าวปราดเดียวถึงตัวเธอ หยิบหวีจากมือเด็กสาวมาช่วยแปรงผมให้ เขาสัมผัสเส้นผมนุ่มนิ่มหอมกรุ่น แล้วยกปอยผมขึ้นมาสูดดมแรง ๆ ทำเสียงหื่น ๆ ออกมา
"อาาาาาห์ หอมมาก"
"หมอเธียร ทำอะไรอ่ะ" มือเรียวดึงปอยผมออกจากมือหมอเหมือนหวงผม
"ดมผมนิดเดียวเอง"
"ทำไมต้องทำเสียงหื่นด้วย"
"เปล่านี่ เธอคิดไปเองต่างหาก ไม่ได้ทำเสียงหื่นเลย แหม่!โดนไปหลายน้ำนี่คิดแต่เรื่องใต้สะดือนะ"
"บ้า ไม่ได้คิดซะหน่อย" เธอรีบเดินไปที่ประตู หยิบเสื้อผ้ายัดใส่ในถุงผ้าที่แขนอยู่ข้างตู้เก็บของ
"ดมนิดเดียวเอง ทำเป็นหวงไปได้ เมื่อคืนยังเลียทั้งตัวแล้ว" เขาทำสายตาวิบวับกึ่งล้อเลียน
"คนเป็นหมอทำไมหื่นจัง ตอนแรกคิดว่าเรียบร้อย"
"หมอเป็นแค่อาชีพ ไม่ได้เกี่ยวกับนิสัย"
"นิสัยหื่นว่างั้น" เธอเบ้ปาก
"จากที่โดนไปหลายดอกคิดว่าไงล่ะ" เขาทำท่าหื่นกามเดินเข้าหาเธอ
ไอยดาเปิดประตูออกไปยืนอยู่ด้านนอก เธอแง้มประตูไว้ โผล่หน้าเขามาหาคุณหมอ(เถื่อน)
"เร็วๆ สิคะหมอเถื่อน เอ๊ย หมอเธียร สไมล์ไปเรียนไม่ทันพอดี" เธอหาทางเอาตัวรอดจากคุณหมอมาดพระเอกเกาหลีแต่การกระทำโจ๊กเกอร์ตัวร้ายเบอร์สุด
"โห อ่อนว่ะ กลัวเข็มใหญ่อ่ะดิ" เขาหยิบพวงกุญแจกับกระเป๋าสตางค์ สายตายังมองเรือนร่างเด็กสาวไม่วางตา
หมอเธียรยืนขมวดคิ้วเมื่อแตะคีย์การ์ดล็อกประตูออโต้ดอร์เรียบร้อย
"เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป"
"อะไรอีกคะ นี่มันจะแปดโมงละนะ สไมล์มีเรียนเก้าโมง"
"เธอจะเดินโชว์จุกไปแบบนั้นเหรอ" เขาคลุมเสื้อคลุมให้เธอ สายตาคมดุมองอย่างคาดโทษ
ไอยดาก้มมองหน้าอกขนาดใหญ่ของตัวเอง เห็นหัวจุกดุนเสื้อยืดเป็นรอยจุกนมสองข้าง เธอรีบเอามือขึ้นมาบังไว้ หมอเธียรยังหน้ามุ่ย จับแขนเธอสองข้างยัดใส่ในแขนเสื้อ สายตาก้มมองหัวจุกโผล่แล้วส่ายหัว
"หวงแหละ ดูออก" เธอยิ้มล้อเลียนคุณหมอ
"อย่ามาสำคัญตัว ไอ้นมใหญ่ ๆ นี่เธอจะให้ใครเห็นไม่ได้ ตลอดหกเดือนนี้เป็นของผมคนเดียว"
"หวงอ่ะดิ คนมันสวย ได้กันแล้วไง หวงแหละ" ไอยดาเอาข้อศอกกระทุ้งสีข้างคุณหมอ"
"ใครหวงเธอ ยัยเตี้ย" เขารูดซิปปิดให้เธอจนถึงคอ
หมอเธียรเดินนำไปขึ้นรถที่จอดอยู่ในลานจอดชั้นล่าง เปิดประตูเข้าไปนั่งข้างคนขับ แอบมองหน้าด้านข้างของหมอเธียรเป็นระยะ
'ถึงหมอจะ(เอา) ดุ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าหมอหล่อมากจริง ๆ’
หมอเธียรหันมาสบตา
"มองไร"
"เปล่าค่ะ" เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง
"เห็นชัด ๆ ว่ามองเมื่อกี้" เขาคาดคั้น
"ก็บอกว่าไม่ได้มอง"
"เกลียดคนโกหกว่ะ"
หมอเธียรขับรถไปเงียบ ๆ เมื่อถึงไฟแดง เขาจอดรถรอไฟเขียว เธียรไทยมองหน้าสวยหวานปนเซ็กซี่ เห็นคนตัวเล็กหันมาสบสายตาพอดี มือหนาคว้าหมับเข้าที่ต้นคอเธอล็อคไว้ บดจูบแรง ๆ บนริมบอบบางครั้งหนึ่ง สอดลิ้นเข้าไปรุกล้ำเอาเปรียบดุนดันอยู่ในปาก พอไฟเขียวเขาขับรถต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"หมอเธียร เอาอีกแล้วนะ"
"เอาตรงไหน ยังไม่ได้เอาเลย"
"เมื่อกี้อ่ะ"
"จูบเฉยๆ สะดีดสะดิ้งไปได้"
"เอ๊า คนเรา แบบนี้ก็ได้เหรอ"
"ได้สิ ทำไมจะไม่ได้"
"คนอะไร"
"หรือจะเอาคารถ ยังไม่เคยลองกันเลยนะ"
"พูดแต่เรื่องแบบนี้แหละ"
"ก็ข้อตกลงของเรามันก็ชัดเจนอยู่แล้ว เซ็กส์แลกเงิน"
"รู้แล้วค่ะ ไม่ต้องย้ำ" เธอก้มหน้า รู้สึกเหมือนไม่ต่างอะไรกับพวกผู้หญิงขายตัว
"ในรถก็ต้องให้เอา อยากจะเอาที่ไหนก็จะเอา" หมอเธียรลูบมือมาที่ต้นขาเธอ ลูบไล้ขึ้นไปเขี่ยเนินสาวอวบอุ่น ขยี้ตรงส่วนเสียวกระสันเบา ๆ
เธอหยุดมือของหมอไว้ ถลึงตาใส่อย่างจริงจัง
"โหย มะ ไม่เอา ๆ ๆ จูบก็ได้แต่อย่าเพิ่งเลย เมื่อกี้ก็เพิ่ง..." เธอยังพูดไม่จบ
"เอาจนแตกใน" เขาหันมามอง หน้าหล่อตี๋ยิ้มใส่เธอ
"อือ นั่นแหละ นี่จิ๊มิยังไม่ฟื้นเลย รูถูกน้ำท่วมจนหายใจไม่ออกละ" มือเรียวขาวหยิกลงบนหลังมือคุณหมอ
"โอ๊ย ยัยเตี้ย เจ็บนะ"
"หมออย่ารุ่มร่ามสิ ขับรถดี ๆ"
"แล้วคืนนี้จะเอาใหม่นะคนเตี้ย"
"ไปอดอยากมาจากไหน" คนตัวเล็กมองหน้าหมอ เธอเบ้ปากใส่
"ช่วยไม่ได้เธอมันยั่วเอง" เขานึกถึงตอนเอาเธอ มันทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่ได้ ทั้งเผลอทิ้งรอยดูด ทั้งเผลอเคล้นคลึงหน้าอกคัพดี ทั้งเผลอกระแทกจนสุดโคน แถมปล่อยในไม่ยั้ง
"หื่นจัด" คนตัวเล็กหน้าบูด ไม่มีคำจะพูดกับหมอเถื่อน คนบ้าอะไรหน้าด้านจริง ๆ
เธียรไทยมองคนตัวเล็กหน้าแดง แก้มเธอเป็นสีชมพูระเรื่อ
'คนอะไรวะ โคตรน่าแกล้งเลย' เขาหัวเราะเบาๆ ในลำคอ นึกอยากแกล้งเธออีก แกล้งทุกวันเลยแบบนี้
เธอกอดอก ทำหน้าบอกบุญไม่รับ ตั้งแต่เมื่อคืนวานยันตอนนี้หมอเธียรก็วนเวียนอยู่แต่เรื่องมีเซ็กส์ ไอยดาทั้งแสบทั้งเจ็บร่องไปหมดแล้ว
นี่มันครั้งแรกนะ แต่อย่าถามหาความเมตตาปราณี ถึงจะร้องจนน้ำตาแห้งก็ยังถูกหมอ(เอา)ดุฟันจนยับ แถมฝากน้ำไว้ไม่รู้กี่ครั้ง ตอนเช้าในห้องอาบน้ำก็อีกทีนึง ไม่รู้ไปอดอยากมาจากไหนถึงได้หื่นขนาดนี้
ตอนแรกเจอเขานึกว่าจะเป็นเจ้าชายนุ่มนวลเหมือนอิมเมจของหมอตอนทำงาน คิดว่าเซ็กส์แลกเงินกับคุณหมอคงไม่เท่าไหร่
ที่ไหนได้ 'ชะตาหอยขาด' ไอยดาได้แต่ก่นด่าตัวเองในใจที่หลวมตัวรับข้อเสนอ แต่จะทำอย่างไรได้ นี่เป็นทางเดียวที่ช่วยให้แม่เธอรอด
หมอเธียรเลี้ยวรถเข้าซอยเปลี่ยว เขาจอดรถ
"จะทำอะไรอ่ะหมอ"
"เอาในรถไง" เขาจ้องหน้าเธอ ทำเสียงจริงจัง
"บ้าเหรอหมอเธียร ไม่เอานะ ไม่เอา" ไอยดาถอยไปจนหลังติดประตูฝั่งคนนั่ง
"ปฏิเสธได้เหรอ ยังไงเธอก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ"
หมอเธียรมองเธอ ทำสายตาเหมือนหนุ่มเพลล์บอยนักล่า เขากระตุกยิ้มมุมปากก่อนเคลื่อนกายเข้าหาร่างเล็ก...