คุณหมอดุ

Chapter 4: explore สำรวจ

ไอยดายิ่งขนลุกเมื่อเขาเลื่อนไล้มือไปบนต้นคอลากผ่านแก้มใสเปื้อนน้ำตา ในห้องพักแพทย์ที่เปิดไฟสลัวเพียงดวงเดียว มีม่านปิดบานเกล็ดปิดอยู่เต็มแผ่น

เธียรไทยจรดจมูกลงบนซอกคอขาวผ่อง สูดดมกลิ่นเนื้อสาวเข้าเต็มปอด คนตัวเล็กสะท้านเฮือกเมื่อคุณหมอลากปากร้อนขบเม้มบนติ่งหู ไล้ลากริมฝีปากไปอย่างเชื่องช้า มือบีบบนไหล่กลมมน ปากคลอเคลียอยู่บนติ่งหูเธอสลับกับบนแก้มนุ่มนิ่ม

เขาเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ โน้มกายลงประกบปากคละคลุ้งกลิ่นวิสกี้บดละเลียดชิมความหวานในโพรงปากเธอ

เด็กสาวเบิกตาค้าง เธอใจสั่น รู้สึกประหม่าและตื่นกลัวเมื่อต้องเสียจูบแรกไปไม่ทันตั้งตัว

ปากระเรื่อของหมอเธียรบดเบียดแนบชิดสอดลิ้นเข้ารุกรานปากเล็กบังคับเธออ้าปากออก ลิ้นหนาสอดเข้ารัดลิ้นเธอ ลมหายใจประสานกันสอดรับกับจังหวะการจูบอย่างช่ำชอง ร่างนุ่มถึงกับอ่อนระทวยคาเก้าอี้ หมอเธียรโอบรัดรอบเอวเด็กสาวรั้งร่างอ่อนปวกเปียกยึดไว้ในวงแขน บดจูบอย่างต่อเนื่องยาวนาน มืออีกข้างปลดกระดุมของไอยดาลงสองเม็ด สอดมือเข้าเคล้นคลึงหน้าอกอวบใหญ่เต็มมือ เต้านุ่มกลมถูกนวดเฟ้นไปมาในอุ้งมือหมอเธียร ปลายลิ้นยังปรนเปรอรสสัมผัสชายหญิงให้เธออย่างต่อเนื่อง

เมื่อถูกลิ้นร้ายควานบดเบียดรังแกในโพรงปาก เธอเกิดความรู้สึกร้อนวูบวาบเล่นเข้ากลางกลีบเนื้อสาว เหมือนมีน้ำหวานไหลชุ่มฉ่ำออกมาเมื่อถูกจูบอย่างดูดดื่ม

ความรู้สึกตอนมือของหมอเธียรเคล้นคลึงหน้าอกสลับกันทั้งสองข้างยิ่งทำให้เด็กสาวผู้ไม่คุ้นมือชายอ่อนระทวยไปทั้งตัว หมอเธียรเหมือนสูบพลังเธอออกจากร่าง แทนที่ด้วยรู้สึกแปลกใหม่ เธอเริ่มรู้สึกบางอย่างกลางร่างกาย กลีบสาวอวบอูมภายใต้กางเกงชั้นในตัวน้อยรู้สึกได้ถึงความชุ่มฉ่ำ

หมอเธียรย้ายมือจากหน้าอกนุ่มสอดเข้าใต้กระโปรงพลีท นิ้วเรียวของคุณหมอวนอยู่บนติ่งกระสัน ไล้ลากอยู่บนติ่งเนื้อเล็ก ๆ เร่งจังหวะเป็นบดขยี้เร็วขึ้น สัมผัสได้ถึงน้ำหวานหลั่งออกมาเคลือบนิ้วเขา

"อ๊ะ คุณหมอ"

"หื้มมม นี่แค่น้ำจิ้ม"

เขาถอนมือออก ขบเม้มปากกระจับของตัวเองกับริมฝีปากล่างของเธอเบา ๆ มองไอยดาในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย เธอยิ่งหน้าแดงขึ้นไปอีกเมื่อถูกมือของคุณหมอรังแก

"นี่มันในห้องทำงานนะคะ" หน้าเรียวเล็กก้มหน้า รีบติดกระดุมเสื้อของตัวเอง

"ไม่จับแหกขากระแทกในห้องทำงานก็บุญแล้ว" เขาเอ่ยเสียงกร้าว สายตาจ้องมองเธออย่างพึงพอใจ

"หมอเธียร..." ดวงตากลมโตมองหน้าคุณหมอ รู้สึกว่าหมอหนุ่มหน้าตี๋น่ากลัวมากตอนจ้องเธอเหมือนกับนักล่า

"ส่งตัวแม่ของสไมล์เข้าโรงพยาบาลเอมเมอร์ราจเสร็จ ก็ถึงคิวส่งตัวเองขึ้นเตียงได้แล้ว"

"เมื่อไหร่คะ"

"คืนนี้"

หมอเธียรเทวิสกี้ลงอีกครึ่งแก้ว กระดกเข้าปากพร้อมมองหน้าอกเธอด้วยสายตาวาววับ