หากทว่าภิณไลย์ญากลับรู้สึกแปลกใจที่นิโคลัสไม่ได้พาเธอกับโซอี้ไปยังคฤหาสน์หลังใหญ่ซึ่งเป็นนิวาสถานของตระกูลซาเวียร์ เขาพาเธอไปที่บ้านอีกหลังหนึ่งซึ่งอยู่ห่างออกไปทั้งใช้เวลาขับรถนานนับชั่วโมง เขาทำให้เธอประหลาดใจด้วยการพาไปยังสถานที่หนึ่งซึ่งไม่ใช่ชุมชนหรือย่านที่พักของมหาเศรษฐี แต่เป็นเส้นทางทอดยาวเข้าไปในป่าละเมาะ กระทั่งถึงบ้านหลังหนึ่งเป็นบ้านหลังคาทรงสูงในสไตล์นอร์ดิก รอบบ้านโอบล้อมด้วยต้นไม้ที่กำลังผลัดใบและเปลี่ยนสี มันดูลานตาและทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าหลุดเข้ามาในโลกของเทพนิยาย
“แดดี๊ขา ที่นี่สวยมากเลยค่ะ บนต้นไม้ออกดอกเยอะแยะเต็มไปหมดเลย”
โซอี้กระโดดผลาวลงจากรถเมื่อนิโคลัสจอด super car ของเขาลงสนิท ภิณไลย์ญาก้าวตามลงมาและได้ยินเสียงนิโคลัสบอกกับลูกสาวของเขาว่า
“บนต้นไม้นั้นไม่ใช่ดอกไม้หรอกนะแต่มันเป็นใบไม้ต่างหากล่ะจ๊ะ”
โซอี้เกาหัวแกรก ๆ และถามขึ้นว่า
“ใบไม้ทำไมมีหลายสี ใบไม้ต้
