BAD BOY #1
1343 คำ
BAD BOY #1
-Soon pub-
ตืดดดด~
หญิงสาวร่างบางในชุดเดรสสีดำกำลังยกโทรศัพท์โทร. หาเพื่อนรัก ที่เพิ่งโทร. เรียกเธอออกมาอย่างกระทันหันไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ หน้าตาจิ้มลิ้มบวกกับดวงตากลมโตที่ดูใสซื่ิอบนใบหน้าของหญิงสาวกลับทำให้เธอกลายเป็นจุดสนใจของชายหนุ่มแถวนั้นไปโดยปริยาย
ตี๊ด!
“อยู่โซนไหน ฉันถึงแล้ว”
(อยู่ตรงบาร์อะ โต๊ะไม่มีเลยเต็มหมด)
“อื้ม เดี๋ยวเดินเข้าไป”
หญิงสาววางสาย ก่อนจะเอามือถือใส่กระเป๋าแล้วเดินตรงเข้าไปในผับทันที
ตึกตัก ตึกตัก
“หนักขนาดนี้เลยเหรอ” เอยมองชายหนุ่มที่ฟุบลงกับโต๊ะพร้อมกับนั่งลงข้างๆ ก่อนจะหันไปมองเพื่อนสาวที่นั่งอยู่เก้าอี้ถัดไป “แกไปเหอะ เดี๋ยวฉันดูเอง เดี๋ยวจะไม่ทันนัดนะ”
“เออ” พลอยพยักหน้าก่อนจะถอนหายใจพร้อมกับมองไปที่ชายหนุ่มอย่างเอือมๆ “รอบนี้ท่าจะหนักว่ะ” ก่อนจะเงยหน้าไปมองเอย “แกห้ามกินนะเอย ดูมันอย่างเดียวพอ ฉันโทร. บอกไอ้แฟรงค์ละ มันกำลังมา” แพรวพูดพร้อมกับลุกขึ้นเดินไปหาเอย “ฉันไปละ” ก่อนจะลูบหัวคนตรงหน้าอย่างเอ็นดู
“อย่ามาทำแบบนี้แพรว ฉันขนลุก” เอยพูดพร้อมทำหน้ากลัวๆ
“ก็หน้าแกมันดูไร้เดียงสาอะ เหมือนน้องน้อยของฉันเลย” แพรวพูดพร้อมกับหยิกแก้มป่องของเพื่อนสาวเบาๆ “ไปก่อนนะ เจอกัน”
“อื้ม ขับรถดีๆ” เอยพูดก่อนจะหันไปลูบหลังชายหนุ่มที่ยังคงฟุบหน้าอยู่บนเคาน์เตอร์ “ไหวมั้ย”
ชายหนุ่มค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาก่อนจะส่ายหน้าช้าๆ “ไม่ไหวว่ะ”
“งั้นก็พอ ไม่ต้องกินแล้ว” เอยพูดก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าแก้วเหล้าเอาไปไว้ข้างตนเอง
“เอาแก้วมาเอย” ธรพูดก่อนทำท่าจะคว้าแก้วข้างๆ หญิงสาว
“พอแล้วธร” เอยพูดเสียงนิ่ง “ทำแบบนี้คิดว่าเค้าจะกลับมาเหรอ”
“ทำไมวะ” ธรพูดก่อนหันไปหาเอยด้วยแววตาเจ็บปวด “ทำไมแม่งต้องไปนอนกับคนอื่น ทำไมวะเอย ทำไม!”
“...” เอยชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะมองเพื่อนรักด้วยแววตาสงสาร “ปล่อยเค้าไปเหอะ จะไปแคร์คนที่เค้าไม่เห็นค่าของเราทำไม” เอยพูดก่อนจะเอื้อมมือไปกุมมือเพื่อนรักอย่างอ่อนโยน เธอคบกับเพื่อนกลุ่มนี้มาตั้งแต่มัธยมฯ มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ธรอกหัก แต่เหมือนจะเป็นครั้งที่หนักที่สุดเพราะเพื่อนของเธอคบกับแฟนคนนี้ค่อนข้างนาน
ธรมองคนตรงหน้านิ่งๆ ก่อนจะปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาอย่างสุดจะกลั้น “ฮึก...”
เอยมองคนตรงหน้าอย่างสงสารก่อนจะเลื่อนตัวลงจากเก้าอี้พร้อมกับเข้าไปกอดชายหนุ่ม “ไม่เป็นไรๆ” พร้อมกับลูบหลังอย่างปลอบโยน
-ผ่านไปสักพัก-
“เป็นไงบ้าง” แฟรงค์เดินเข้ามาด้วยใบหน้านิ่งๆ ก่อนจะหันไปมองธรที่นั่งเหม่อลอยโดยไม่พูดอะไร เอาแต่กระดกเหล้าในมืออยู่อย่างนั้น
“อย่างที่เห็น” เอยตอบก่อนจะหันไปมองธร “แฟรงค์มาแล้ว กลับกันมั้ย”
ธรหันมามองเพื่อนสาวเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้านิ่งๆ “ขอไปห้องน้ำแป๊บนึง” ก่อนจะลุกเดินออกไป
“ไม่ต้องเป็นห่วงมันหรอก เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น” แฟรงค์พูดก่อนจะเอามือยีหัวคนตรงหน้าที่มีสีหน้ากังวลอย่างเอ็นดู “เอารถมารึเปล่า กลับบ้านหรือกลับคอนโด”
“เอามา” เอยพยักหน้าเล็กน้อย “คงกลับคอนโดอะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้า”
“เออว่ะ ลืมไปเลย” แฟรงค์พูดขึ้นพร้อมกับหันไปมองรอบๆ ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นตกใจ “เชี่ยแล้วไง!”
-อีกด้าน-
ซ่าาา~ เพล้ง!
“เหี้ยไรวะ!” ชายหนุ่มที่ถูกธรสาดน้ำใส่หน้าลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าไม่พอใจ เช่นเดียวกับเพื่อนอีกสี่คนที่ลุกขึ้นตามด้วยสีหน้าไม่พอใจเช่นกัน
“มึงเป็นเหี้ยไร! มึงมีปัญหาอะไรกับกู!” แอลตันเดินเข้าไปคว้าคอเสื้อของธร “มึงอยากตายใช่มั้ย ฮะ!!”
“มึงจำกูไม่ได้เหรอ!” ธรจ้องหน้ากลับอย่างไม่กลัว ก่อนจะยกมือไปดึงคอเสื้อของแอลตันด้วยความโมโห “ผัวของผู้หญิงที่มึงไปนอนเอามาไง!”
“งั้นเหรอวะ” แอลตันพูดขึ้นอย่างกวนๆ “หึ สงสัยเมียมึงจะไม่เด็ดพอว่ะ กูเลยไม่จำ!” ก่อนจะเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มแล้วผลักธรจนกระเด็นออกไป
“มึง!” ธรพูดพร้อมกับง้างมือขึ้นมาอย่างโมโห
“จะทำอะไรก็คิดให้มันดีๆ” แอลตันพูดขึ้นมาพร้อมกับมองคนตรงหน้าอย่างไม่สะทกสะท้าน “ว่ามันจะคุ้มกับสิ่งที่มึงจะต้องเจอต่อจากนี้มั้ย!”
แกรก! พลั่ก!
คนในห้องหันไปมองชายหนุ่มที่เปิดประตูเข้ามาด้วยหน้าตาตื่นๆ “เอยอยู่ตรงนี้” แฟรงค์หันไปพูดกับหญิงสาว ก่อนจะตรงเข้าไปหาธรทันที
“ไอธร ตั้งสติหน่อย!” แฟรงค์เดินเข้ามาดึงมือเพื่อนอย่างเตือนสติ เช่นเดียวกับเอยที่มองเหตุการณ์อยู่ข้างๆ อย่างเป็นห่วง
“พาเพื่อนมึงกลับไปซะ! ก่อนที่มันจะตายที่นี่” แอลตันพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน ก่อนจะจ้องหน้าธรอย่างไม่วางตา
“ไอ้ธร กลับ!” แฟรงค์พูดพร้อมกับพยายามจะลากเพื่อนตนเองให้ออกห่างมาจากแอลตัน
ธรมองหน้าคนตรงหน้าอย่างไม่ยอม ก่อนทำท่าจะพุ่งเข้าไปหาแอลตันอีกครั้ง
หมับ!
“ธรกลับกันเถอะ อย่ามีเรื่องเลย” เอยวิ่งเข้ามาคว้าแขนของธรอีกครั้งด้วยแววตาสั่นๆ “ขอร้อง”
ธรมองหน้าเพื่อนสาวด้วยแววตานิ่งเรียบ ก่อนจะหันไปมองหน้าแอลตันที่มองไปที่เอยด้วยแววตาที่คาดเดาไม่ถูก “กูไม่จบแค่นี้แน่!” ธรพูดขึ้นพร้อมกับชี้หน้าแอลตันอย่างโกรธแค้น
พลั่ก!
แอลตันปัดมือชายหนุ่มลงพร้อมกับยิ้มเยาะ “หน้าอย่างมึงจะทำอะไรกูได้ ไสหัวไปซะ!”
ธรมองอย่างแค้นๆ ก่อนจะคว้ามือเอยให้เดินออกไปพร้อมตนทันที
ปัง!
“แม่งเอ๊ย! เสียอารมณ์ฉิบหาย” แอลตันพูดพลางทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างเซ็งๆ
“คนไหนวะ” เดลถามขึ้นอย่างไม่ใส่ใจอะไรมากนัก ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดก
“ไม่รู้” แอลตันตอบเสียงนิ่ง “กูไม่เคยจำ ไร้สาระ”
“มึงก็ไปถามมัน แค่คลำดูแล้วไม่มีหาง มันก็เอาหมดแหละ ไอ้เวรนี่อะ” ไฟนอลพูดขึ้นก่อนจะส่ายหน้าอย่างเอือมๆ
“กูว่าแม่งไม่จบง่ายๆ แน่เลยว่ะ” เดลพูดขึ้นก่อนจะกวักมือเรียกเด็กเสิร์ฟให้ไปเอาเหล้ามาเพิ่ม
“ก็ลองดู ช่วงนี้กูว่างพอดี” แอลตันตอบพร้อมกับกระตุกยิ้ม ก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากจนหมด
-วันต่อมา-
“สายแน่ๆ” เอยพูดพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะรีบลงจากรถแล้วเดินข้ามถนนไปยังตึกเรียนอย่างรีบร้อน
ปี๊นนนน! เอี๊ยดดด!
“กรี๊ดดด!” หญิงสาวร้องขึ้นอย่างตกใจ เมื่อมีรถยุโรปหรูคันหนึ่งพุ่งตรงมาที่เธอก่อนจะหยุดตรงหน้า
“เอย!” ธรวิ่งมาหาเพื่อนก่อนจะดึงให้ออกมาพ้นทางรถคันนั้น “เป็นอะไรรึเปล่า” ก่อนจะก้มลงไปมองสำรวจร่างกายของคนตรงหน้าอย่างเป็นห่วง
“เปล่าๆ” เอยส่ายหน้าอย่างอึ้งๆ ก่อนจะมองไปยังรถที่เปิดหน้าต่างและขับมาจอดเทียบข้างๆ
“ไม่มีตาเหรอวะ ถ้าอยากตายก็ไปตายที่อื่น เกะกะ!” แอลตันพูดขึ้นเสียงนิ่งก่อนจะขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว
“ไอ้เวรนี่!” ธรพูดขึ้นอย่างโมโห
“ช่างเหอะ ฉันผิดเองอะรีบเกินไปหน่อย จนลืมดูรถ” เอยพูดก่อนจะส่งยิ้มบางๆ ส่งไปให้เพื่อนรัก “ไปกันเหอะ อาจารย์น่าจะสอนแล้ว” ก่อนจะลากธรให้เดินตามไปทันที
- ผู้เขียน
