BAD BOY รักหมดใจ นายคนเลว

BAD BOY #1 -Soon pub- ตืดดดด~ หญิงสาวร่างบางในชุดเดรสสีดำกำลังยกโทรศัพท์โทร. หาเพื่อนรัก ที่เพิ่งโทร. เรียกเธอออกมาอย่างกระทันหันไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ หน้าตาจิ้มลิ้มบวกกับดวงตากลมโตที่ดูใสซื่ิอบนใบหน้าของหญิงสาวกลับทำให้เธอกลายเป็นจุดสนใจของชายหนุ่มแถวนั้นไปโดยปริยาย ตี๊ด! “อยู่โซนไหน ฉันถึงแล้ว” (อยู่ตรงบาร์อะ โต๊ะไม่มีเลยเต็มหมด) “อื้ม เดี๋ยวเดินเข้าไป” หญิงสาววางสาย ก่อนจะเอามือถือใส่กระเป๋าแล้วเดินตรงเข้าไปในผับทันที ตึกตัก ตึกตัก “หนักขนาดนี้เลยเหรอ” เอยมองชายหนุ่มที่ฟุบลงกับโต๊ะพร้อมกับนั่งลงข้างๆ ก่อนจะหันไปมองเพื่อนสาวที่นั่งอยู่เก้าอี้ถัดไป “แกไปเหอะ เดี๋ยวฉันดูเอง เดี๋ยวจะไม่ทันนัดนะ” “เออ” พลอยพยักหน้าก่อนจะถอนหายใจพร้อมกับมองไปที่ชายหนุ่มอย่างเอือมๆ “รอบนี้ท่าจะหนักว่ะ” ก่อนจะเงยหน้าไปมองเอย “แกห้ามกินนะเอย ดูมันอย่างเดียวพอ ฉันโทร. บอกไอ้แฟรงค์ละ มันกำลังมา” แพรวพูดพร้อมกับลุกขึ้นเดินไปหาเอย “ฉันไปละ” ก่อนจะลูบหัวคนตรงหน้าอย่างเอ็นดู “อย่ามาทำแบบนี้แพรว ฉันขนลุก” เอยพูดพร้อมทำหน้ากลัวๆ “ก็หน้าแกมันดูไร้เดียงสาอะ เหมือนน้องน้อยของฉันเลย” แพรวพูดพร้อมกับหยิกแก้มป่องของเพื่อนสาวเบาๆ “ไปก่อนนะ เจอกัน” “อื้ม ขับรถดีๆ” เอยพูดก่อนจะหันไปลูบหลังชายหนุ่มที่ยังคงฟุบหน้าอยู่บนเคาน์เตอร์ “ไหวมั้ย” ชายหนุ่มค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาก่อนจะส่ายหน้าช้าๆ “ไม่ไหวว่ะ” “งั้นก็พอ ไม่ต้องกินแล้ว” เอยพูดก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าแก้วเหล้าเอาไปไว้ข้างตนเอง “เอาแก้วมาเอย” ธรพูดก่อนทำท่าจะคว้าแก้วข้างๆ หญิงสาว “พอแล้วธร” เอยพูดเสียงนิ่ง “ทำแบบนี้คิดว่าเค้าจะกลับมาเหรอ” “ทำไมวะ” ธรพูดก่อนหันไปหาเอยด้วยแววตาเจ็บปวด “ทำไมแม่งต้องไปนอนกับคนอื่น ทำไมวะเอย ทำไม!” “...” เอยชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะมองเพื่อนรักด้วยแววตาสงสาร “ปล่อยเค้าไปเหอะ จะไปแคร์คนที่เค้าไม่เห็นค่าของเราทำไม” เอยพูดก่อนจะเอื้อมมือไปกุมมือเพื่อนรักอย่างอ่อนโยน เธอคบกับเพื่อนกลุ่มนี้มาตั้งแต่มัธยมฯ มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ธรอกหัก แต่เหมือนจะเป็นครั้งที่หนักที่สุดเพราะเพื่อนของเธอคบกับแฟนคนนี้ค่อนข้างนาน ธรมองคนตรงหน้านิ่งๆ ก่อนจะปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาอย่างสุดจะกลั้น “ฮึก...” เอยมองคนตรงหน้าอย่างสงสารก่อนจะเลื่อนตัวลงจากเก้าอี้พร้อมกับเข้าไปกอดชายหนุ่ม “ไม่เป็นไรๆ” พร้อมกับลูบหลังอย่างปลอบโยน -ผ่านไปสักพัก- “เป็นไงบ้าง” แฟรงค์เดินเข้ามาด้วยใบหน้านิ่งๆ ก่อนจะหันไปมองธรที่นั่งเหม่อลอยโดยไม่พูดอะไร เอาแต่กระดกเหล้าในมืออยู่อย่างนั้น “อย่างที่เห็น” เอยตอบก่อนจะหันไปมองธร “แฟรงค์มาแล้ว กลับกันมั้ย” ธรหันมามองเพื่อนสาวเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้านิ่งๆ “ขอไปห้องน้ำแป๊บนึง” ก่อนจะลุกเดินออกไป “ไม่ต้องเป็นห่วงมันหรอก เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น” แฟรงค์พูดก่อนจะเอามือยีหัวคนตรงหน้าที่มีสีหน้ากังวลอย่างเอ็นดู “เอารถมารึเปล่า กลับบ้านหรือกลับคอนโด” “เอามา” เอยพยักหน้าเล็กน้อย “คงกลับคอนโดอะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้า” “เออว่ะ ลืมไปเลย” แฟรงค์พูดขึ้นพร้อมกับหันไปมองรอบๆ ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นตกใจ “เชี่ยแล้วไง!” -อีกด้าน- ซ่าาา~ เพล้ง! “เหี้ยไรวะ!” ชายหนุ่มที่ถูกธรสาดน้ำใส่หน้าลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าไม่พอใจ เช่นเดียวกับเพื่อนอีกสี่คนที่ลุกขึ้นตามด้วยสีหน้าไม่พอใจเช่นกัน “มึงเป็นเหี้ยไร! มึงมีปัญหาอะไรกับกู!” แอลตันเดินเข้าไปคว้าคอเสื้อของธร “มึงอยากตายใช่มั้ย ฮะ!!” “มึงจำกูไม่ได้เหรอ!” ธรจ้องหน้ากลับอย่างไม่กลัว ก่อนจะยกมือไปดึงคอเสื้อของแอลตันด้วยความโมโห “ผัวของผู้หญิงที่มึงไปนอนเอามาไง!” “งั้นเหรอวะ” แอลตันพูดขึ้นอย่างกวนๆ “หึ สงสัยเมียมึงจะไม่เด็ดพอว่ะ กูเลยไม่จำ!” ก่อนจะเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มแล้วผลักธรจนกระเด็นออกไป “มึง!” ธรพูดพร้อมกับง้างมือขึ้นมาอย่างโมโห “จะทำอะไรก็คิดให้มันดีๆ” แอลตันพูดขึ้นมาพร้อมกับมองคนตรงหน้าอย่างไม่สะทกสะท้าน “ว่ามันจะคุ้มกับสิ่งที่มึงจะต้องเจอต่อจากนี้มั้ย!” แกรก! พลั่ก! คนในห้องหันไปมองชายหนุ่มที่เปิดประตูเข้ามาด้วยหน้าตาตื่นๆ “เอยอยู่ตรงนี้” แฟรงค์หันไปพูดกับหญิงสาว ก่อนจะตรงเข้าไปหาธรทันที “ไอธร ตั้งสติหน่อย!” แฟรงค์เดินเข้ามาดึงมือเพื่อนอย่างเตือนสติ เช่นเดียวกับเอยที่มองเหตุการณ์อยู่ข้างๆ อย่างเป็นห่วง “พาเพื่อนมึงกลับไปซะ! ก่อนที่มันจะตายที่นี่” แอลตันพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน ก่อนจะจ้องหน้าธรอย่างไม่วางตา “ไอ้ธร กลับ!” แฟรงค์พูดพร้อมกับพยายามจะลากเพื่อนตนเองให้ออกห่างมาจากแอลตัน ธรมองหน้าคนตรงหน้าอย่างไม่ยอม ก่อนทำท่าจะพุ่งเข้าไปหาแอลตันอีกครั้ง หมับ! “ธรกลับกันเถอะ อย่ามีเรื่องเลย” เอยวิ่งเข้ามาคว้าแขนของธรอีกครั้งด้วยแววตาสั่นๆ “ขอร้อง” ธรมองหน้าเพื่อนสาวด้วยแววตานิ่งเรียบ ก่อนจะหันไปมองหน้าแอลตันที่มองไปที่เอยด้วยแววตาที่คาดเดาไม่ถูก “กูไม่จบแค่นี้แน่!” ธรพูดขึ้นพร้อมกับชี้หน้าแอลตันอย่างโกรธแค้น พลั่ก! แอลตันปัดมือชายหนุ่มลงพร้อมกับยิ้มเยาะ “หน้าอย่างมึงจะทำอะไรกูได้ ไสหัวไปซะ!” ธรมองอย่างแค้นๆ ก่อนจะคว้ามือเอยให้เดินออกไปพร้อมตนทันที ปัง! “แม่งเอ๊ย! เสียอารมณ์ฉิบหาย” แอลตันพูดพลางทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างเซ็งๆ “คนไหนวะ” เดลถามขึ้นอย่างไม่ใส่ใจอะไรมากนัก ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดก “ไม่รู้” แอลตันตอบเสียงนิ่ง “กูไม่เคยจำ ไร้สาระ” “มึงก็ไปถามมัน แค่คลำดูแล้วไม่มีหาง มันก็เอาหมดแหละ ไอ้เวรนี่อะ” ไฟนอลพูดขึ้นก่อนจะส่ายหน้าอย่างเอือมๆ “กูว่าแม่งไม่จบง่ายๆ แน่เลยว่ะ” เดลพูดขึ้นก่อนจะกวักมือเรียกเด็กเสิร์ฟให้ไปเอาเหล้ามาเพิ่ม “ก็ลองดู ช่วงนี้กูว่างพอดี” แอลตันตอบพร้อมกับกระตุกยิ้ม ก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากจนหมด -วันต่อมา- “สายแน่ๆ” เอยพูดพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะรีบลงจากรถแล้วเดินข้ามถนนไปยังตึกเรียนอย่างรีบร้อน ปี๊นนนน! เอี๊ยดดด! “กรี๊ดดด!” หญิงสาวร้องขึ้นอย่างตกใจ เมื่อมีรถยุโรปหรูคันหนึ่งพุ่งตรงมาที่เธอก่อนจะหยุดตรงหน้า “เอย!” ธรวิ่งมาหาเพื่อนก่อนจะดึงให้ออกมาพ้นทางรถคันนั้น “เป็นอะไรรึเปล่า” ก่อนจะก้มลงไปมองสำรวจร่างกายของคนตรงหน้าอย่างเป็นห่วง “เปล่าๆ” เอยส่ายหน้าอย่างอึ้งๆ ก่อนจะมองไปยังรถที่เปิดหน้าต่างและขับมาจอดเทียบข้างๆ “ไม่มีตาเหรอวะ ถ้าอยากตายก็ไปตายที่อื่น เกะกะ!” แอลตันพูดขึ้นเสียงนิ่งก่อนจะขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว “ไอ้เวรนี่!” ธรพูดขึ้นอย่างโมโห “ช่างเหอะ ฉันผิดเองอะรีบเกินไปหน่อย จนลืมดูรถ” เอยพูดก่อนจะส่งยิ้มบางๆ ส่งไปให้เพื่อนรัก “ไปกันเหอะ อาจารย์น่าจะสอนแล้ว” ก่อนจะลากธรให้เดินตามไปทันที