BAD BOY #2
1775 คำ
BAD BOY #2
“หิวอะ” แพรวพูดขึ้นทันทีที่อาจารย์เดินออกไปก่อนจะปิดหนังสือลงแล้วหันไปมองเพื่อนๆ “ไปหาไรกินกันเถอะ ไส้จะขาดอยู่แล้ว เดี๋ยวบ่ายต้องเจอน้องรหัสอีก”
เอยหันไปพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะหันไปหาธรที่นั่งหน้านิ่งอยู่ข้างๆ “เป็นไงบ้าง ไปกินข้าวกัน”
“อื้ม” ธรหันมาพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะลุกยืนขึ้น
“ไงมึงไอ้ธร เห็นไอ้แฟรงค์บอกมึงไปทะเลาะกับปีสี่มาเหรอวะ” แพรวหันมาจ้องหน้าธรนิ่ง “เพลาๆ บ้างเหอะ มึงจะอะไรนักหนา ทำกับเหมือนแม่งนอกใจมึงครั้งแรก”
“แพรว” เอยหันไปแตะมือเพื่อนเบาๆ พร้อมกับส่ายหน้าเชิงห้ามปราม
“มึงรู้ได้ไงว่ามันอยู่ปีสี่” ธรหันไปถามแฟรงค์ที่นั่งควงปากกาอยู่ข้างๆ “คณะเราเหรอวะ”
แฟรงค์หันมามองหน้าเพื่อนก่อนจะถอนหายใจเล็กน้อย “เออ ไอ้คนที่มึงมีปัญหาด้วยอะอยู่คณะเราปีสี่ อย่าหาเรื่องใส่ตัวไอ้ธร กลุ่มที่มึงไปยุ่งด้วยบ้านแม่งมีอิทธิพลทั้งนั้น”
“กูไม่สน” ธรตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งด้วยแววตาโกรธแค้น “พ่อแม่มีอิทธิพลแล้วแม่งจะเอาใครก็ได้เหรอวะ”
“กูว่ามึงควรสงบสติอารมณ์แล้วคิดดีๆ นะ เรื่องบนเตียงมันทำคนเดียวไม่ได้ มึงรู้ใช่มั้ย มึงจะโทษแต่พี่เค้าคนเดียวไม่ได้” แพรวกอดอกพร้อมกับมองหน้าธรนิ่งๆ ด้วยแววตาสื่อความหมาย “ไปแดกข้าวได้ละ” ก่อนจะจูงมือเอยเดินออกไป
-ผ่านไปสักพัก-
โรงอาหาร
“เอย เฉลยน้องรหัสเสร็จแล้วไปไหนต่ออะ” แพรวเงยหน้าขึ้นมาถามหญิงสาวตรงหน้า
“คงไม่ไปไหนอะ อยากกลับไปนอน แพรวล่ะ” หญิงสาวถามกลับก่อนจะตักข้าวเข้าปากพร้อมกับจ้องไปที่หน้าเพื่อนสาว
“คงกลับบ้านเลยอะ เมื่อคืนกว่าจะกลับก็ดึกอยู่” แพรวตอบยิ้มๆ ก่อนจะดึงแก้มคนตรงหน้าด้วยสายตาเอ็นดู “ถ้าฉันเป็นแฟนแก ฉันต้องหวงแกมากๆ แน่เลยเอย ตานิด จมูกหน่อย น้องตัวน้อยของพี่แพรว”
“มึงโรคจิตเหรอแพรว” แฟรงค์พูดก่อนจะปัดมือของแพรวออกจากใบหน้าของเอย “ขนลุกฉิบหาย”
“ก็มันจริงอะ กูยังคิดอยู่เลยว่าเอยมาคบเพื่อนแบบมึง และแบบมึงได้ไง” แพรวพูดก่อนจะชี้ไปที่ธรกับแฟรงค์
“เหอะ แบบมึงด้วยแหละ” แฟรงค์พูดก่อนจะกินข้าวตรงหน้าต่อ
เอยมองเพื่อนยิ้มๆ ก่อนจะหันไปมองธรที่มองมาที่เธอด้วยสายตาเอ็นดู “อิ่มแล้วเหรอ” หญิงสาวถามขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มกว้างไปให้ “กินเยอะๆ” ก่อนจะตักหมูบนจานตัวเองไปให้ธร
“กินไม่หมดก็บอกมาตรงๆ” ธรยิ้มพร้อมกับยกมือลูบหัวหญิงสาว ก่อนที่รอยยิ้มบนหน้าจะหายไปเมื่อหันไปปะทะสายตากับใครบางคนที่มองมาที่เขาด้วยแววตานิ่งเรียบ
เอยมองธรอย่างสงสัย ก่อนจะหันไปมองตามสายตาของชายหนุ่ม “ธร...” หญิงสาวเอ่ยเสียงนิ่งพร้อมกับส่ายหน้าเล็กน้อยเมื่อเห็นธรเอาแต่จ้องหน้าแอลตันที่นั่งถัดไปจากโต๊ะของเธอไม่กี่โต๊ะ
ธรพยักหน้าพร้อมกับถอนหายใจออกมาเล็กน้อย “เจอกันที่โต๊ะเดิมนะ” ก่อนจะลุกแล้วเดินออกไปทันที
“กูละกลัวใจแม่งจริงๆ” แฟรงค์พูดพร้อมกับมองตามธรไปอย่างเป็นห่วง “แม่งไม่จบง่ายแน่ๆ”
“จะไปเอาอะไรกับผู้หญิงแบบนั้น นี่มันรอบที่เท่าไหร่แล้ว” แพรวพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์
“รอบนี้แม่งเห็นกับตาไง ก็เลยเจ็บหนักหน่อย” แฟรงค์พูดอย่างเอือมๆ “ไปกันเหอะ คนเริ่มเยอะละ” ก่อนจะหันไปบอกกับเพื่อนทั้งสองคน ก่อนจะพากันลุกขึ้นเดินตามธรออกไป
-ผ่านไปสักพัก-
“ปีหนึ่งทุกคนมารวมกันทางนี้ด้วยค่ะ” เสียงประกาศจากรุ่นพี่ปีสามทำให้นักศึกษาชั้นปีที่หนึ่งบริเวณนั้นค่อยๆ มานั่งรวมตัวกัน “เดี๋ยวต่อไปจะเป็นการเฉลยสายรหัสนะคะ ให้น้องๆ เดินเข้าไปหารุ่นพี่ปีสองตามรายชื่อที่ตนเองจับได้เลยนะคะ”
“ค่าา/ครับ” เสียงของน้องปีหนึ่งตอบรับก่อนที่จะค่อยๆ เดินแยกย้ายไปหาสายรหัสตนเองอย่างตื่นเต้น
แป๊ะ แป๊ะ
เอยหันไปมองหญิงสาวคนหนึ่งที่สะกิดเธอจากทางด้านหลัง ก่อนจะค่อยๆ ส่งยิ้มให้
“สวัสดีค่ะพี่เอย หนูชื่อเอมมี่นะคะ เป็นน้องรหัสของพี่เอยค่ะ” เอมมี่พูดขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มกว้างไปให้เอย
“สวัสดีค่ะน้องเอมมี่” เอยส่งยิ้มตอบกลับ ก่อนจะจูงมือเอมมี่เข้าไปหาเพื่อนๆ ของเธอ “ทุกคนนี่เอมมี่น้องรหัสของเอย”
“สวัสดีค่ะพี่ๆ” เอมมี่พูดพร้อมกับโบกมือทักทายกลุ่มรุ่นพี่ตรงหน้า ก่อนที่ทุกคนจะยิ้มกลับมาให้เธออย่างเป็นมิตร
“พี่ขอไลน์ไว้หน่อยได้มั้ย เดี๋ยวรอสายรหัสว่างพร้อมกันเมื่อไหร่พี่จะนัดไปกินข้าวนะ” เอยพูดก่อนจะยื่นโทรศัพท์ไปให้หญิงสาว
“ได้เลยค่ะ” เอมมี่ตอบกลับอย่างร่าเริง “พี่เอยน่ารักจังเลยค่ะ เอยอยากมีพี่สาวแบบพี่เอยจัง” ก่อนจะจ้องคนตรงหน้ายิ้มๆ
“ขอบคุณค่ะ” เอยตอบพร้อมส่งยิ้มกลับ “แสดงว่าเอมเป็นลูกคนเดียวเหรอ?”
“เปล่าหรอกค่ะ เอมมีพี่ชายคนนึง” เอมมี่ตอบก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู “เอมต้องไปแล้วพอดีนัดพี่ชายไว้ ขอตัวก่อนนะคะ เอาไว้เดี๋ยวเอมไลน์ไปหานะ”
“ค่ะ” เอยพยักหน้าพร้อมกับโบกมือให้รุ่นน้องที่โบกมือมาให้เธออย่างร่าเริง
“กลับเหอะ เลิกมองได้แล้ว” ธรเดินเข้ามาโอบไหล่เอยที่ยังยืนยิ้มมองน้องรหัสอยู่อย่างนั้น
“เอยตื่นเต้นอะ ปกติเป็นแต่น้องวันนี้เป็นพี่บ้างมันเลยรู้สึกแปลกๆ”
“หึ ไปกัน” ธรยิ้มให้หญิงสาวอย่างเอ็นดู ก่อนจะหันไปบอกเพื่อนๆ “กูกับเอยกลับก่อนนะ เจอกัน”
เพื่อนๆ หันมาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะหันไปพูดคุยกับน้องรหัสต่ออย่างสนุกสนาน
-ลานจอดรถ-
“ขับรถดีๆ” ธรพูดก่อนจะเปิดประตูให้หญิงสาว “ถึงแล้วไลน์มาบอกด้วย”
“รู้แล้ว” เอยตอบพร้อมกับดึงเข็มขัดมารัด “เอยโตแล้วนะ เลิกทำเหมือนเอยเป็นเด็กสักที” ก่อนจะส่งยิ้มให้ธรที่ยืนยิ้มอยู่ตรงประตู
“สำหรับธร เอยก็ยังเป็นเด็กผู้หญิงผมเปียเหมือนแปดปีที่แล้วเหมือนเดิมแหละ”
เอยพยักหน้ายิ้มๆ “ไปละ เจอกัน” ก่อนจะปิดประตูรถแล้วขับออกไปทันที
-หลายวันต่อมา-
“เอย วันนี้เลี้ยงสายรหัสเหรอ” ธรเอ่ยถามขึ้นขณะที่ยังก้มหน้าเล่นโทรศัพท์อยู่
“ไม่เชิงเลี้ยงสายอะ แค่จะพาน้องเอมไปกินข้าวเฉยๆ วันนั้นยังแทบไม่ได้คุยอะไรกันเลย” เอยตอบพร้อมกับเก็บของใส่กระเป๋า
“ไปด้วยดิ” ธรพูดขึ้นก่อนจะหันหน้าไปถามหญิงสาว “ได้ปะ”
“อื้ม ได้สิ” เอยพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะหันไปถามคนอื่นๆ “แพรวกับแฟรงค์ไปด้วยกันมั้ย”
“ไม่อะ” แพรวหันมาตอบ “วันนี้มีนัด”
“เหมือนกัน” แฟรงค์ตอบเสียงนิ่ง
“อื้ม” เอยพยักหน้าก่อนจะหันไปหาธร “ไปกันเลยดีกว่ามั้ย ใกล้เวลานัดแล้ว” ก่อนจะหันไปหาเพื่อนคนอื่น “ไปก่อนนะ”
“บายยย” แพรวหันมาโบกมือให้เอยก่อนจะตรงเข้าไปสวมกอด “พรุ่งนี้เจอกัน”
ธรมองทั้งคู่อย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะมาดึงเอยให้ออกไปพร้อมกับตน
-ร้านอาหาร-
“รอนานมั้ยคะ” เอมมี่เดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ “ขอโทษนะคะ พอดีอาจารย์ปล่อยช้า”
“ไม่เป็นไรค่ะ” เอยตอบยิ้มๆ “พี่ลืมบอกว่าพี่ธรมาด้วย เอมโอเคใช่มั้ย”
“ค่ะ” เอมมี่พยักหน้าก่อนจะส่งยิ้มไปให้ธร “มากันหลายคนสนุกดี”
เอยพยักหน้าก่อนจะเอื้อมมือไปตักอาหารให้เอมมี่ “เป็นไงบ้างปีหนึ่ง เรียนยากมั้ย”
“ยากมากเลยค่ะ” เอมมี่พูดขึ้นพร้อมกับทำหน้างอ “เอาจริงๆ เอมไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ แต่ป๊าบังคับให้เรียนเพราะที่บ้านทำธุรกิจทางนี้”
“แต่พี่ชายของเอมก็เรียนทางนี้อยู่แล้วหนิ” ธรพูดขึ้นก่อนจะตักอาหารเข้าปาก
“พี่ชายเอม ใครเหรอ?” เอยหันไปถามธรอย่างสงสัย
“พี่ธรรู้จักเฮียแอลด้วยเหรอคะ” เอมมี่หันไปถามธรยิ้มๆ “จริงๆ เฮียก็บอกให้เอมไปเรียนอะไรที่เอมชอบนะ แต่เอมก็สงสารถ้าพี่แอลต้องสืบทอดทุกอย่างคนเดียว มันคงจะหนักน่าดู” ก่อนจะตักอาหารตรงหน้าให้เอย
เอยยิ้มขอบคุณเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองธรด้วยสายตานิ่งๆ ก่อนที่จะรับประทานข้าวต่อโดยไม่พูดอะไร
“มีน้องสาวน่ารักขนาดนี้ พี่ชายเอมไม่หวงแย่เลยเหรอครับ” ธรพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้เอมมี่ “ถ้าเป็นพี่คงจะหวงน่าดู”
“แค่นี้เอมก็ขยับไปไหนไม่ได้แล้วค่ะ” เอมมี่พูดพร้อมกับหัวเราะอย่างอารมณ์ดี “เอาจริงๆ เอมแทบจะไม่มีเพื่อนผู้ชายเลยนะ เพราะทุกคนที่เข้ามากลัวเฮียจนหนีกันไปหมด”
“อื้ม ก็ปกติของพี่ชายแหละเนอะ” ธรยิ้มมุมปากก่อนจะก้มรับประทานข้าวต่ออย่างอารมณ์ดี
-ผ่านไปสักพัก-
“เอมขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะคะ” เอมมี่พูดก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไป
“คิดจะทำอะไร” เอยถามเสียงนิ่งพร้อมกับจ้องไปที่ธร “เอยคิดว่าธรจะจบเรื่องนี้แล้วซะอีก”
“...” ธรสบตาหญิงสาวก่อนจะเบือนหน้าหนีไปอีกทาง “มันไม่ได้ลืมกันง่ายๆ นะเอย”
“แต่ธรควรจะแยกแยะได้นะว่าเอมไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้”
“...”
“ที่ขอมาด้วยเพราะแบบนี้ใช่มั้ย รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าเอมเป็นน้องของผู้ชายคนนั้น”
“ตั้งแต่วันที่ไปส่งเอยที่รถ”
เอยมองหน้าเพื่อนรักด้วยแววตานิ่งเรียบ “เอยรู้นะว่าธรกำลังคิดอะไรอยู่ หยุดมันซะ อย่าคิดที่จะลากคนอื่นมาเกี่ยวด้วย มันไม่คุ้มกันหรอก”
ธรมองหน้าหญิงสาวนิ่งๆ ก่อนจะตอบกลับไป “ธรไม่สน มันจะต้องเจ็บเหมือนที่ธรเจ็บ!”
- ผู้เขียน
