BAD BOY #3
1388 คำ
BAD BOY #3
“เอมกลับยังไง” ธรหันไปถามเอมมี่ที่นั่งคุยกับเอยอยู่อย่างอารมณ์ดี “ไม่ได้เอารถมาใช่มั้ย งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเอมให้คนที่บ้านมารับดีกว่า เกรงใจพี่ธร”
“ไม่เป็นไร” ธรตอบยิ้มๆ ก่อนจะเดินนำทั้งสองคนออกไปยังลานจอดรถ
-บนรถ-
“เดี๋ยวธรแวะส่งเอยก่อนนะ เพราะน่าจะถึงคอนโดเอยก่อน” ธรหันไปบอกหญิงสาวที่นั่งนิ่งอยู่เบาะข้างๆ
“อื้ม” เอยหันไปพยักหน้าเล็กน้อย
“พี่เอยเป็นแฟนกับพี่ธรเหรอคะ” เอมมี่ถามขึ้นพร้อมกับโผล่หน้ามาตรงกลางระหว่างทั้งสองคน พร้อมกับหันไปยิ้มแซว
“เปล่าค่ะ พี่สองคนเป็นเพื่อนกัน” เอยหันไปตอบยิ้มๆ
“หูยยย เอมอยากให้เฮียแอลเจอพี่เอยเลยอะ เฮียต้องชอบพี่เอยแน่ๆ” เอมมี่เอนหัวไปซบไหล่หญิงสาวอย่างอ้อนๆ
“ท่าทางอยากจะมีพี่สาวจริงๆ นะเนี่ย” เอยยกมือขึ้นมาลูบหัวเอมมี่พร้อมกับขำออกมา
ธรมองทั้งคู่ยิ้มๆ ก่อนจะขับรถต่อไปโดยระหว่างทางเอมมี่ก็ชวนทั้งคู่คุยไปเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งถึงคอนโดของเอย
“เจอกันพรุ่งนี้นะ” เอยก้มลงไปพูดตรงกระจกรถฝั่งคนนั่ง ก่อนจะหันไปหาเอมมี่ที่ย้ายขึ้นมานั่งที่เบาะหน้าแทน “ถึงแล้วไลน์บอกพี่ด้วยนะ”
“ค่ะ” เอมมี่พยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะโบกมือให้เอยอย่างสดใส เอยมองรถของทั้งคู่ที่ขับออกไปก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในคอนโดของตนเอง
-หลายชั่วโมงต่อมา-
ครืดดด ครืดดด ~
เอยละสายตาจากจอโทรทัศน์หันไปมองโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ก่อนจะยิ้มบางๆ ออกมา
ตี๊ด!
(ไงคะ สาวน้อยของเจ้) เสียงปลายสายทักออกมาอย่างอารมณ์ดี
“เมื่อไหร่จะกลับคะ คิดถึงจังเลย”
(ยังไม่แน่ใจเลย ที่นี่ยุ่งมากอะ)
“เอยเบื่อแล้วนะ” เอยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงงอแง “เมื่อไหร่เจ้จะกลับมาซะที
(ไม่งอแงนะ เดี๋ยวเจ้รีบกลับไป แล้วนี่ทำอะไรอยู่)
“ดูอะไรไปเรื่อยเปื่อยค่ะ”
(กินอะไรรึยัง เจ้คิดถึงอาหารไทยมากเลยอะ)
“ยังเลย” เอยตอบเสียงนิ่ง “พูดถึงเรื่องกิน เอยว่าเอยออกไปซูเปอร์ข้างๆ คอนโดดีกว่า” เอยพูดก่อนจะหันไปคว้ากระเป๋าแล้วเดินออกไปนอกห้องพร้อมกับคุยโทรศัพท์ไปด้วย
(มันดึกรึเปล่าเอย เจ้บอกแล้วไงว่าให้คนที่บ้านซื้อของมาส่ง เราจะไปซื้อเองทำไม)
“เจ้คะ แค่ซื้อของเอง” เอยพูดด้วยน้ำเสียงตลก “เอยทำได้ ซูเปอร์อยู่ข้างๆ คอนโดเองค่ะ เดินไปแป๊บเดียว”
(เฮ้ออ โอเคๆ งั้นเอยไปซื้อของก่อนละกัน เจ้คิดถึงเลยโทร. มาหาเฉยๆ)
“โอเคค่ะ กลับมาเร็วๆ นะคะ” หญิงสาวพูดพร้อมกับก้าวออกจากลิฟต์อย่างอารมณ์ดี
(จ้ะ ดูแลตัวเองด้วย)
ตี๊ด!
หมับ!
“กรี๊ดด!... อุ๊บบ!” เอยเบิกตาโพลงอย่างตกใจ เมื่ออยู่ดีๆ ก็ถูกกระชากเข้าไปในทางหนีไฟ
พลั่ก! ปึง! หญิงสาวมองคนตรงหน้าที่เหวี่ยงเธอมากระแทกกำแพง พร้อมกับกระเถิบเข้ามาชนชิดแล้วเอามือทั้งสองข้างคร่อมตัวเธอไว้ ก่อนจะโน้มหน้าเข้ามาใกล้ๆ
“บอกเพื่อนของเธอให้เลิกยุ่งกับน้องสาวของฉันซะ!” แอลตันมองหญิงสาวด้วยใบหน้านิ่งเรียบ
“ธรก็ไม่ได้ยุ่งอะไรกับน้องเอมนะคะ” เอยตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเบาหวิว “ถ้าเป็นวันนี้เอยแค่พาน้องไปเลี้ยงเฉยๆ และธรกะ...”
“หุบปาก!” แอลตันตะคอกขึ้นอย่างหงุดหงิด “ฉันไม่ได้มาเพื่อฟังคำอธิบายจากเธอ!”
เอยสบตาคนตรงหน้าอย่างหวาดกลัว ก่อนจะหันหนีไปทางอื่น
“ฉันเห็นแก่น้องของฉันนะ ครั้งนี้ฉันเลยปล่อยไปแต่ถ้ามันมีครั้งหน้าอีก มันได้ตายคาตีนฉันแน่!”
เอยตวัดสายตาไปมองแอลตันอย่างไม่พอใจ “บางทีคุณต้องเข้าใจก่อนนะ ว่าน้องเอมเป็นน้องรหัสของเอย การที่ธรจะรู้จักน้องเอมมันก็เป็นเรื่องปกติ คิดว่าตัวเองเป็นใคร จะเที่ยวไปขู่ใครก็ได้งั้นเหรอ!”
“หึ ปากเก่งดีหนิ” แอลตันพูดพร้อมกับยิ้มมุมปาก “มันเป็นผัวเธอเหรอถึงปกป้องมันขนาดนี้” ก่อนจะก้มลงไปมองเรือนร่างของคนตรงหน้าด้วยสายตาจาบจ้วง “เก็บปากไว้พูดดีกว่านะ เพราะถ้ายังอวดดีมันจะได้ใช้ทำอย่างอื่นแทน!”
พลั่ก!
เอยผลักคนตรงหน้าออกอย่างโมโห “คำพูดแบบนี้แค่ฟังก็รู้ว่าคงไม่ได้ผ่านสมองมาใช่มั้ย”
หมับ! “อย่ามาปากดีกับฉัน!” แอลตันกระชากหญิงสาวเข้ามาใกล้พร้อมกับแสยะยิ้ม “อย่ามาอวดดี ถ้าเธอยังรู้จักฉันไม่ดีพอ!” ก่อนจะผลักหญิงสาวให้ออกจากตัวแล้วหันหลังเดินออกไป
“...”
“อ้อ...” แอลตันหยุดเดินก่อนจะหันมาหาหญิงสาว “อย่าแทนตัวเองว่าเอยอีก ได้ยินแล้วมันทุเรศ!”
ปัง!
เอยยังคงยืนอยู่ตรงนั้นสักพักด้วยความตกใจ ก่อนจะตั้งสติแล้วเดินออกจากตรงนั้นทันที
“เอย” ธรมองไปที่หญิงสาวที่เดินออกมาจากทางหนีไฟด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อ “ไปทำอะไรในนั้น” ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาหญิงสาว
“เอ่อ...” เอยมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าก่อนจะส่งยิ้มไปให้ “เอยอยากออกกำลังกาย เลย...เลยเปลี่ยนเป็นเดินลงมาแทน”
“เดินลงมา? จากชั้น 34 เนี่ยนะเอย” ธรถามขึ้นอย่างสงสัย
“อื้ม” เอยยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ธรมาหาเอยเหรอ”
“เอยลืมที่ชาร์จแบตไว้บนรถธรอะ” ธรพูดพร้อมกับยื่นที่ชาร์จแบตให้หญิงสาว “แล้วนี่จะไปไหน”
“ไปซูเปอร์” เอยตอบยิ้มๆ พร้อมกับหันไปมองทางอื่น
“ไปสิ เดี๋ยวธรไปเป็นเพื่อน”
“อื้ม” เอยพยักหน้านิ่งๆ ก่อนจะเดินนำชายหนุ่มออกไป
-ซูเปอร์มาร์เก็ต-
“ธร” หญิงสาวเรียกเพื่อนรักที่ยืนเลือกเบียร์อยู่อย่างตั้งใจ
“หืมม” ธรขานรับแต่สายตาก็ยังจดจ่ออยู่กับสิ่งของตรงหน้า
“ไม่ยุ่งกับน้องเอมได้มั้ย”
“...”
“อย่าดึงน้องเค้าเข้ามาเกี่ยวได้มั้ย”
ธรจ้องหน้าเพื่อนสาวที่มองมาที่เขาอย่างอ้อนวอน ก่อนจะวางเบียร์ลงที่เดิมแล้วเดินตรงเข้าไปหาเอย “เป็นอะไร ใครทำอะไรรึเปล่า”
“...”
“บอกธรได้นะ เอยรู้ใช่มั้ยว่าธรรักเอยมากแค่ไหน”
เอยมองคนตรงหน้าก่อนจะพยักหน้านิ่งๆ เป็นเพราะสองครอบครัวรู้จักกันมาตั้งแต่รุ่นพ่อ และตัวของเอยเองก็เห็นธรตั้งแต่จำความได้ ทำให้ทั้งคู่ค่อนข้างผูกพันกันมาก จนขนาดที่ว่าตัวธรนั้นรักเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่งก็ว่าได้
“แล้วยังไง ตกลงมีอะไรจะบอกธรมั้ย?”
เอยมองหน้าธรนิ่งๆ ก่อนจะส่ายหน้า “แต่ที่เอยขอ ธรทำให้เอยได้มั้ย”
“อื้มม” ธรพยักหน้าก่อนจะยกมือไปโยกหัวหญิงสาวตรงหน้า “โอเคเอย ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นแล้ว”
เอยส่งยิ้มบางๆ ให้ชายหนุ่ม ก่อนจะเลือกของตรงหน้าต่ออย่างโล่งใจ
-อีกด้าน-
ตึ๊งง ตึ๊งง~
แอลตันหมุนแก้วไวน์ในมือพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู
“หึ” ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก ก่อนจะเลื่อนรูปของบุคคลทั้งสองคนที่เขาให้ลูกน้องคอยตาม
“ยิ้มอะไรวะไอ้แอล” เดลถามพร้อมกับมองมาที่แอลตันอย่างสงสัย “นี่มันไอ้คนที่มีปัญหากับมึงหนิ ทำไมวะ”
แอลตันหันไปมองเพื่อนรักเล็กน้อย ก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นมากระดกจนหมด
“มึงให้คนไปตามถ่ายรูปมันทำไม”
“เผื่อวันไหนมันกวนตีนกู กูจะได้รู้ว่าควรจะลงที่ใคร”
“เฮ้ยๆๆ ไอ้แอลน้องผู้หญิงไม่เกี่ยวนะเว้ย อย่าระยำให้มันมาก” เดลพูดขึ้นอย่างเตือนสติ
“น้องกูก็ไม่เกี่ยวเหมือนกัน” แอลตันหันไปตอบเพื่อนด้วยสีหน้านิ่งเรียบ “กูจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนนี้ ถ้ามันไม่มายุ่งกับน้องกู!”
- ผู้เขียน
