BAD BOY #4
1323 คำ
BAD BOY #4
-หลายวันต่อมา-
ห้าง Siam mall
“โหยย เศร้ามาเลยอะ” แพรวพูดขึ้นพร้อมกับเช็ดน้ำตาบนใบหน้า “ไหนมึงบอกหนังตลกไง รู้งี้ไม่มาดูด้วยหรอก” ก่อนจะหันไปโวยวายใส่แฟรงค์
“ก็เพราะกูรู้ไงว่ามึงจะไม่มา กูเลยหลอกมึง” แฟรงค์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนๆ
“แล้วนี่จะไปไหนกันต่อ” ธรหันไปถามเพื่อนๆ
“กูคงกลับเลยอะ เอยอะ” แพรวตอบก่อนจะหันไปถามเพื่อนสาว “กลับพร้อมกันเลยมั้ย เดี๋ยวไปส่ง”
“ไม่เป็นไร เอยว่าจะไปเดินเล่นหน่อยอะ” เอยตอบกลับยิ้มๆ
“ให้อยู่เป็นเพื่อนมั้ย” ธรหันไปถามหญิงสาว
“ไม่เป็นไร เอยเดินไม่นานเดี๋ยวก็กลับแล้ว”
“อย่าดึกนะ ไม่ได้เอารถมาด้วย” แฟรงค์พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“อื้ม” เอยพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนที่ทั้งหมดจะแยกย้ายกันไป
-หนึ่งชั่วโมงต่อมา-
ครืดด ครืดด
ตี๊ด!
(กลับยัง)
“กำลังจะกลับแล้ว” เอยตอบเสียงนิ่ง “อยู่ไหนอะ”
(กำลังจะไปกินข้าว)
“หืมม กินข้าว?” เอยพูดพร้อมกับยกข้อมือนาฬิกาขึ้นมาดู “ตอนนี้เนี่ยนะ”
(อื้มม/พี่ธรรอนานมั้ยคะ)
“ธร...” เอยเรียกชายหนุ่มด้วยความสงสัย “อยู่กับเอมเหรอ”
(...)
“เราคุยกันรู้เรื่องแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมยังทำแบบนี้อีก”
(มันไม่จบ เพราะมันไม่ยอมจบ) ธรพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ (แค่นี้ก่อนนะ ตี๊ด!)
“ธร!” เอยมองสายโทรศัพท์ที่ตัดไปอย่างหงุดหงิด ก่อนจะหันหลังเพื่อเดินกลับไปยังทางออก แต่ก็ดันไปชนกับแผงอกใครบางคนที่ยืนอยู่ด้านหลังเธอมาสักพัก
ปึก!
“อ๊ะ!...” เอยร้องขึ้นอย่างตกใจ ก่อนจะเงยหน้ามองคนตรงหน้า พร้อมกับเบิกตาโพลงด้วยความหวาดกลัว “ขะ...ขอโทษค่ะ” หญิงสาวเอ่ยขอโทษคนตรงหน้าพร้อมกับเดินเลี่ยงออกไปทันที
หมับ!
“มากับฉัน!” แอลตันกระชากแขนหญิงสาวพร้อมกับดึงให้เดินตามออกไปยังลานจอดรถด้านนอก
“นี่! ปล่อย” เอยพยายามแกะมือชายหนุ่มที่ลากเธอออกมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ “จะพาฉันไปไหน นี่ฉะ...”
“หุบปาก!” แอลตันตะคอกกลับอย่างโมโห พร้อมกับเหวี่ยงหญิงสาวเข้าไปในรถหรู “นั่งนิ่งๆ แล้วหุบปากซะ เธออาจจะไม่รู้ว่าฉันเป็นคนที่มีความอดทนต่ำ!”
ปึง!
เอยสะดุ้งอย่างตกใจ เมื่อชายหนุ่มปิดประตูกระแทกด้วยความรุนแรงก่อนจะอ้อมไปยังฝั่งคนขับ
“มีอะไรจะแก้ตัวแทนมันอีกมั้ย” แอลตันหันไปถามเอยด้วยน้ำเสียงดุดัน “พูดสิ! ปากดีให้เหมือนวันนั้นสิ!”
“...” หญิงสาวมองหน้าแอลตันนิ่งๆ พร้อมกับกระเถิบตัวหนีไปจนชิดประตู
“ฉันบอกเธอแล้วใช่มั้ย ว่าให้ไปเตือนเพื่อนของเธอ!”
“ดะ...เดี๋ยวเอย...ฉันจะบอกธรเอง” เอยเหลือบไปมองคนข้างๆ ด้วยตัวสั่นเทา
“ไม่ต้อง! ในเมื่อฉันเตือนแล้วเพื่อนของเธอไม่ฟัง งั้นต่อไปก็เตรียมรับมือจากฉันละกัน!” แอลตันพูดขึ้นด้วยความโมโห ก่อนจะขับรถออกไปจากลานจอดรถทันที
-ผ่านไปสักพัก-
เอยนั่งเงียบมองชายหนุ่มที่ขับรถออกมาโดยที่ไม่พูดอะไร ในขณะที่หญิงสาวก็มองไปสองข้างทางอย่างไม่คุ้น “จะพาฉันไปไหน” เอยหันไปถามชายหนุ่ม “ฉันถะ..”
“จะนั่งเงียบๆ หรือจะให้ฉันโยนเธอออกไปข้างทาง” แอลตันพูดขึ้นพร้อมกับเหลือบไปมองหญิงสาวเล็กน้อย
เอยนั่งปิดปากเงียบพร้อมกับมองไปรอบๆ อย่างหวาดกลัว เมื่อชายหนุ่มพาเลี้ยวเข้ามายังที่ที่หนึ่งซึ่งเหมือนกับสนามแข่งรถ
เอี๊ยดด!
“ลงไป” แอลตันพูดก่อนจะเปิดประตูเดินลงไป พร้อมกับอ้อมไปยังฝั่งคนนั่ง
หมับ!
“ลงมา!”
“ไม่เอา! ไม่ลง” เอยยื้อตัวไว้พร้อมกับมองไปยังกลุ่มของชายหนุ่มวัยรุ่นที่มองมาที่เธออย่างสนใจ “ยะ...อย่าทำอะไรเอยเลยนะ ขอร้อง” ก่อนจะหันไปพูดกับแอลตันด้วยแววตาสั่นไหว
“ฉันบอกให้ลงมา!” ชายหนุ่มพูดก่อนจะกระชากตัวของหญิงสาวให้เดินตามลงไป
ตึกตัก ตึกตัก
“อะไรวะไอ้แอล” เดลถามขึ้นอย่างสงสัย เมื่อเห็นเพื่อนรักลากผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาตรงที่นั่งในสนามแข่งรถ “ทำอะไรของมึง”
“เป็นไงบ้าง” แอลตันหันไปถามเดลที่มองมาที่เขาอย่างสงสัย “เรียบร้อยดีใช่มั้ย”
“เออ” เดลพยักหน้าก่อนจะเหลือบไปมองหญิงสาวที่ยืนตัวสั่นอยู่ทางด้านหลัง “มึงจะเปิดไอ้สนามเถื่อนนี่ไปอีกนานแค่ไหนวะ พวกห่านี่แม่งเถื่อนฉิบหาย” ก่อนจะพยักพเยิดหน้าไปทางกลุ่มวัยรุ่นที่กำลังเช็กรถเพื่อรอการแข่งขัน “มาแข่งรถแม่งทำเหมือนจะมาฆ่ากัน”
“หึ” แอลตันยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะเดินไปคว้าไมค์ที่กลางสนามพร้อมกับลากเอยให้เดินตามไปด้วย “วันนี้กูมีของรางวัลให้คนชนะ” แอลตันพูดขึ้นพร้อมกับมองไปที่เอย เช่นเดียวกับหญิงสาวที่มองมาไปที่เขาอย่างกับรู้ทันในสิ่งที่ชายหนุ่มคิด “ใครชนะเอาผู้หญิงคนนี้ไปได้เลย!”
“วู้วววว ~ วิ้ดด วิ้ววว มีแรงแข่งเลยว่ะ”
“แม่งเอ๊ย น่ารับฉิบหาย”
“มาเช็กรถๆ กูต้องชนะ”
เสียงของกลุ่มวัยรุ่นโห่ร้องด้วยความดีใจ พร้อมกับจ้องไปที่เอยด้วยแววตาหื่นกระหาย
“ไม่นะ! ไม่เอา!” เอยเขย่าแขนชายหนุ่มอย่างหวาดกลัว “เอยขอโทษๆ อย่าทำแบบนี่เลยนะ ขอโทษ”
แอลตันมองหญิงสาวด้วยแววตานิ่งเรียบ ก่อนจะลากเดินกลับไปยังที่นั่งที่เดิม
“เชี่ยแอล ทำไรของมึง” เดลถามเพื่อนที่เดินกลับเข้ามาอย่างตกใจ “มันไม่ตลกนะเว้ย”
“ไม่ตลกเหรอวะ” แอลตันพูดพร้อมกับแสยะยิ้มออกมา “ตลกดีออก สนุกด้วย”
พลั่ก!
เอยสะบัดมือออกจากชายหนุ่มด้วยความโมโห “เลว!” ก่อนจะหันหลังเดินหนีออกไป
หมับ! พลั่ก!
“เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น!” แอลตันตะคอกขึ้นด้วยความโมโห “ลองมองๆ เผื่อไว้สิ เพื่อคนไหนจะโดนใจ” ก่อนจะหันไปสั่งลูกน้อง “ดูไว้อย่าให้ผู้หญิงคนนี้ออกไปจากที่นี่เด็ดขาด!”
“ฉันเกี่ยวอะไรด้วย! ฮึก...” หญิงสาวตะโกนถามแอลตันอย่างโมโห พร้อมกับปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาอย่างหวาดกลัว
“งั้นเธอก็ไปถามเพื่อนเธอสิ ว่าน้องฉันเกี่ยวอะไรด้วย!” แอลตันหันไปตะคอกกลับด้วยน้ำเสียงดุดัน “อย่ามาบีบน้ำตา แค่จะมีผัวแค่นี้มันทำไมนักหนา ฮะ!” ก่อนจะมองไปที่หญิงสาวด้วยสายตาเหยียดหยาม “อย่ามาแอ๊บหน่อยเลย อย่างเธอคงผ่านมานับไม่ถ้วน!” ก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้นทันที
“ฮึกก ฮือออ” เอยปล่อยโฮออกมาอย่างสุดจะกลั้น พร้อมกับเอามือขึ้นมากอดตัวเองแล้วมองไปรอบๆ อย่างหวาดระแวง
-อีกด้าน-
“ไอ้แอล” เดลเดินเข้ามาหาเพื่อนด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจ “มันไม่แรงไปหน่อยเหรอวะ”
แอลพ่นบุหรี่ออกมาด้วยท่าทางนิ่งๆ ก่อนจะหันไปมองหน้าเพื่อนรัก “ไม่หนิ”
“มึงนี่แม่ง” เดลตวัดสายตามองเพื่อนอย่างหงุดหงิด “น้องเค้าเป็นผู้หญิงนะเว้ย เรื่องแบบนี้มันแรงไป”
“อะไรนักหนาวะ มึงหลงเสน่ห์ผู้หญิงคนนั้นเหรอ” แอลเลิกคิ้วถามเพื่อนอย่างสงสัย
“ไม่ใช่! แต่กูคิดว่าที่มึงทำมันแรงไป” เดลพูดขึ้นอย่างเตือนสติ “มึงควรจะไปจัดการไอ้ผู้ชายคนนั้น ไม่ใช่มาลงที่น้องเค้าแบบนี้”
แอลตันหันไปมองหน้าเดลเล็กน้อย ก่อนจะทิ้งบุหรี่ลงที่พื้นแล้วเดินกลับไปยังที่นั่งด้านในเช่นเดิม
- ผู้เขียน
