“ใบตองมองหน้าพี่แบบนั้นทำไมครับ”
“พี่ภูหลอกให้หนูคุยเรื่องอื่นเพื่อจะให้จะลืมเรื่องเลิกจ้างหนูใช่ไหมคะ”
“พี่หลอกที่ไหน หนูนั่นแหละชวนพี่คุย”
“เอาล่ะค่ะ หนูว่าเราควรคุยกันอย่างจริงจังได้แล้วนะคะ เรื่องนี้มันสำคัญกับชีวิตหนูจริงๆ”
“พี่ก็จะพูดกับหนูอย่างจริงจังนะ ที่พี่ไม่จ้างหนูเพราะตอนนี้พี่กับหนูเราตกลงคบกันแล้ว พี่ไม่อยากให้หนูเหนื่อย”
“ปกติหนูก็ทำทุกวันอยู่แล้วไม่เหนื่อยอะไรสักหน่อย”
“พี่รู้ว่าหนูเก่ง แต่พี่อยากให้หนูเอาเวลานั้นมาดูแลพี่”
“ดูแล”
“ใช่ครับ หนูต้องทำหน้าที่ดูแลแฟนด้วย”
“พี่ภูโตแล้วนะคะ”
“ยิ่งโตก็ต้องยิ่งต้องการคนดูแล นะคะหนูไม่ต้องทำงานบ้านอะไรเลย พี่ให้ค่าจ้างเพิ่มด้วยนะคะดีไหม”
“หนูเป็นแฟนพี่ก็ต้องดูแลพี่อยู่แล้ว”
“ในทางกลับกันพี่ก็ต้องดูแลหนูใช่ไหมล่ะ เพราะฉะนั้นพี่ก็จะให้เงินหนูใช้ตกลงไหมคะ”
“ไม่ต่างอะไรกับนางบำเรอเลยนะคะ” กัญญ์วราน้ำตาคลอเพราะไม่คิดมาก่อนว
