ฉันค่อย ๆ ประคองแม่ของพี่ต้าเข้ามานั่งในบ้านถึงแม้ว่าท่านจะไม่ค่อยเต็มใจแต่ก็ยอมให้ช่วยประคองแต่โดยดี
“เดี๋ยวมีนนวดให้ค่ะคุณแม่จะได้สบายตัวขึ้น”
“บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าเรียกฉันว่าแม่ จะเป็นลูกสะใภ้ให้ได้เลยหรือไง”
“ค่ะ มีนจะเป็นให้ได้”
“ไม่เจียมตัว”
จุก! มันจุกจนไม่รู้จะพูดอะไรต่อแต่ฉันก็ยังปั้นหน้าทำเป็นไม่รู้สึกอะไรทั้งที่ภายในใจมันเจ็บ รู้สึกแย่นะที่รู้ว่าแม่ของแฟนรังเกียจเรามากขนาดนี้ ไม่รู้ว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่มันจะทำให้ท่านยอมใจอ่อนบ้างหรือเปล่า หรือว่าท้ายที่สุดแล้วความสัมพันธ์ระหว่างพี่ต้ากับฉันจะจบลงเพราะแม่ไม่ปลื้ม
ถึงแม้จะกล้าต่อปากต่อคำกับแม่ของพี่ต้าแบบนี้ แต่จริง ๆ แล้วฉันกลัวมาก ๆ หวังว่าสักวันหนึ่งท่านจะเห็นความดีในตัวฉันบ้าง
“ดีขึ้นไหมคะ”
“อืม ก็ดี” เหมือนกับว่าการนวดของฉันจะทำให้ท่านผ่อนคลาย จากที่ต่อว่าก็เริ่มเคลิ้ม
“ถ้าชอบมีนจะนวดให้บ่อย ๆ นะคะ”
“ไม่จำเป็น ฉ
