หลังจากปรับความเข้าใจกันแล้วพี่ต้าก็พาฉันกลับมาที่บ้านและออกคำสั่งว่าถ้าจะทำงานให้รับดาบีมาทำที่บ้านเลย หรือพูดให้เข้าใจง่าย ๆ ก็คือห้ามฉันไปที่คอนโดอีกเด็ดขาด
“แม่บอกว่าถ้ากลับมาไทยแล้วจะไปที่บ้านเธอ”
“บะ... บ้านมีนเหรอคะ” ฉันเบิกตากว้างเมื่อได้ยินพี่ต้าพูดแบบนั้น
“อืมใช่ ทำไมต้องตกใจขนาดนั้น”
“คือมีนยังไม่ได้บอกแม่…”
“ทำไมถึงไม่บอก จะรอบอกตอนไปสู่ขอทีเดียวเลยหรือไง” พี่ต้าพูดในเชิงประชดทำให้ฉันหงอยไปเลย
จริง ๆ พักหลัง ๆ มานี้ฉันไม่ได้คุยกับแม่ก็เลยไม่ได้บอกแต่แม่ก็รู้ว่าฉันกับพี่ต้าคบกันแล้ว แต่ถ้าจะให้บอกว่าทางนี้จะไปคุยเรื่องสู้ขอแม่คงจะตกใจมาก
“จริง ๆ มีนว่าค่อยไปคุยหลังเรียนจบก็ได้นะคะ”
“มันก็ได้แต่ติดนิดเดียว”
“ติดเรื่องอะไรคะ”
“พี่อยากแต่งงานกับเธอเร็ว ๆ” พี่ต้าบอกเสียงหวาน สายตาที่หวานเยิ้มคู่นั้นทำเอาฉันเขินไม่เป็นท่า
“มองแบบนี้มีนทำตัวไม่ถูกแล้วนะ” ทั้งที่เร
