ไม่นานเสียงกดรหัสหน้าประตูก็ดังขึ้น คาลอสเดินเข้ามาพร้อมถุงกุ้งตัวโตชูขึ้น
“กุ้งห้ากิโลตามคำสั่งครับเจ้านาย!” น้ำเสียงภูมิใจราวกับส่งมอบอาวุธ
โจฮันเหลือบตามองถุงกุ้งแวบเดียว ก่อนเพยิดหน้าเป็นเชิงให้เข้าไปด้านในโดยไม่พูดอะไร
คาลอสยืนงงๆ มองฟาร์เลนที่ตามเข้ามา
“นายบอกให้ไปช่วยรึเปล่า”
ฟาร์เลนเลิกคิ้ว แล้วกระซิบตอบ
“เข้าไปเถอะ เดี๋ยวนายบ่น”
ทั้งคู่เดินย่องเข้าไปในครัว พยายามไม่ส่งเสียงดัง เขาวางกุ้งลงตรงหน้าเจ้านาย แต่เมื่อเห็นโจฮันหยิบมีดขึ้นมาทำท่าจะหั่นกุ้ง คาลอสก็กลืนน้ำลายแล้วเอียงตัวมากระซิบเบาๆ
“เอ่อ…นายครับ กุ้งไม่ต้องหั่นนะครับ แกะเปลือกก็พอ”
โจฮันหยุดมือหันมามองนิ่งๆแล้วถามขึ้น “ฉันดูทำไม่เป็นขนาดนั้นเลย”
คาลอสพยักหน้าช้าๆ โจฮันถอนหายใจก่อนหยิบกุ้งอีกตัวมาจัดการแกะอย่างเก้ๆกังๆ
หลังจากนั้นก็เตรียงทิ้งกุ้งลงหม้อต้ม
“ต้มยำต้องใส่เครื่องต้มยำก่อนนะครับนาย กุ้งเอาไว้ใส่ตอน
